Yaratılış 48 | Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Yakup Efrayim'le Manaşşe'yi Kutsuyor

1 Bir süre sonra, ‹‹Baban hasta›› diye Yusuf'a haber geldi. Yusuf iki oğlu Manaşşe'yle Efrayim'i yanına alıp yola çıktı. 2 Yakup'a, ‹‹Oğlun Yusuf geliyor›› diye haber verdiler. İsrail kendini toparlayıp yatağında oturdu. 3 Yusuf'a, ‹‹Her Şeye Gücü Yeten Tanrı Kenan ülkesinde, Luz'da bana görünerek beni kutsadı›› dedi, 4 ‹‹Bana, ‹Seni verimli kılacak, çoğaltacağım› dedi, ‹Soyundan birçok ulus doğuracağım. Senden sonra bu ülkeyi sonsuza dek mülk olarak senin soyuna vereceğim.› 5 ‹‹Ben Mısır'a gelmeden önce burada doğan iki oğlun benim sayılır. Efrayim'le Manaşşe benim için Ruben'le Şimon gibidir. 6 Onlardan sonra doğacak çocuklar senin olsun. Efrayim'le Manaşşe'den onlara miras geçecek. 7 Ben Paddan'dan dönerken Rahel Kenan ülkesinde, Efrat'a varmadan yolda yanımda öldü. Çok üzüldüm, onu orada Efrat'a -Beytlehem'e- giden yolun kenarına gömdüm.›› 8 İsrail, Yusuf'un oğullarını görünce, ‹‹Bunlar kim?›› diye sordu. 9 Yusuf, ‹‹Oğullarım›› diye yanıtladı, ‹‹Tanrı onları bana Mısır'da verdi.›› İsrail, ‹‹Lütfen onları yanıma getir, kutsayayım›› dedi. 10 İsrail'in gözleri yaşlılıktan zayıflamıştı, göremiyordu. Yusuf oğullarını onun yanına götürdü. Babası onları öpüp kucakladı. 11 Sonra Yusuf'a, ‹‹Senin yüzünü göreceğimi hiç sanmıyordum›› dedi, ‹‹Ama işte Tanrı bana soyunu bile gösterdi.›› 12 Yusuf oğullarını babasının kucağından alıp onun önünde yere kapandı. 13 Sonra Efrayim'i sağına alarak İsrail'in sol eline, Manaşşe'yi soluna alarak İsrail'in sağ eline yaklaştırdı. 14 İsrail ellerini çapraz olarak uzattı, sağ elini küçük olan Efrayim'in, sol elini Manaşşe'nin başına koydu. Oysa ilkin Manaşşe doğmuştu. 15 Sonra Yusuf'u kutsayarak şöyle dedi: ‹‹Atalarım İbrahim'in, İshak'ın hizmet ettiği, Bugüne dek yaşamım boyunca bana çobanlık eden Tanrı, 16 Beni bütün kötülüklerden kurtaran melek bu gençleri kutsasın! Adım ve atalarım İbrahim'le İshak'ın adları bu gençlerle yaşasın! Yeryüzünde çoğaldıkça çoğalsınlar.›› 17 Yusuf, babasının sağ elini Efrayim'in başına koyduğunu görünce, bundan hoşlanmadı. Babasının elini Efrayim'in başından kaldırıp Manaşşe'nin başına koymak istedi. 18 ‹‹Baba, öyle değil›› dedi, ‹‹İlkin Manaşşe doğdu. Sağ elini onun başına koy.›› 19 Ancak babası bunu istemedi. ‹‹Biliyorum oğlum, biliyorum›› dedi, ‹‹Manaşşe de büyük bir halk olacak. Ama küçük kardeşi daha büyük bir halk olacak, soyundan birçok ulus doğacak.›› 20 O gün onları kutsayarak şöyle dedi: ‹‹İsrailliler, ‹Tanrı seni Efrayim ve Manaşşe gibi yapsın› Diyerek sizin adınızla kutsayacaklar.›› Böylece Yakup Efrayim'i Manaşşe'nin önüne geçirdi. 21 İsrail Yusuf'a, ‹‹Ben ölmek üzereyim›› dedi, ‹‹Tanrı sizinle olacak. Sizi atalarınızın toprağına geri götürecek. 22 Sana kardeşlerinden bir pay fazla veriyorum; onu Amorlular'dan kılıcımla, yayımla aldım.››

English Standard Version

Jacob Blesses Ephraim and Manasseh

1 After this, Joseph was told, “Behold, your father is ill.” So he took with him his two sons, Manasseh and Ephraim. 2 And it was told to Jacob, “Your son Joseph has come to you.” Then Israel summoned his strength and sat up in bed. 3 And Jacob said to Joseph, “God Almighty^[1] appeared to me at Luz in the land of Canaan and blessed me, (Yar 17:1; Yar 28:13; Yar 28:19; Yar 35:6; Yar 35:9)

Yar 17:1Yar 28:13Yar 28:19Yar 35:6Yar 35:9

4 and said to me, ‘Behold, I will make you fruitful and multiply you, and I will make of you a company of peoples and will give this land to your offspring after you for an everlasting possession.’ (Yar 17:8) 5 And now your two sons, who were born to you in the land of Egypt before I came to you in Egypt, are mine; Ephraim and Manasseh shall be mine, as Reuben and Simeon are. (Yar 41:50; Yar 46:20; Yşu 13:7; Yşu 14:4; Yşu 17:17)

Yar 41:50Yar 46:20Yşu 13:7Yşu 14:4Yşu 17:17

6 And the children that you fathered after them shall be yours. They shall be called by the name of their brothers in their inheritance. 7 As for me, when I came from Paddan, to my sorrow Rachel died in the land of Canaan on the way, when there was still some distance^[2] to go to Ephrath, and I buried her there on the way to Ephrath (that is, Bethlehem).” (Yar 35:9) 8 When Israel saw Joseph’s sons, he said, “Who are these?” 9 Joseph said to his father, “They are my sons, whom God has given me here.” And he said, “Bring them to me, please, that I may bless them.” (Yar 27:4; Yar 33:5; Yar 49:25; İbr 11:21)

Yar 27:4Yar 33:5Yar 49:25İbr 11:21

10 Now the eyes of Israel were dim with age, so that he could not see. So Joseph brought them near him, and he kissed them and embraced them. (Yar 27:1; Yar 27:27) 11 And Israel said to Joseph, “I never expected to see your face; and behold, God has let me see your offspring also.” (Yar 37:33; Yar 45:26) 12 Then Joseph removed them from his knees, and he bowed himself with his face to the earth. 13 And Joseph took them both, Ephraim in his right hand toward Israel’s left hand, and Manasseh in his left hand toward Israel’s right hand, and brought them near him. 14 And Israel stretched out his right hand and laid it on the head of Ephraim, who was the younger, and his left hand on the head of Manasseh, crossing his hands (for Manasseh was the firstborn). (Yar 48:17; Yar 48:19) 15 And he blessed Joseph and said, “The God before whom my fathers Abraham and Isaac walked, the God who has been my shepherd all my life long to this day, (Yar 17:1; Yar 24:40) 16 the angel who has redeemed me from all evil, bless the boys; and in them let my name be carried on, and the name of my fathers Abraham and Isaac; and let them grow into a multitude^[3] in the midst of the earth.” (Yar 28:15; Yar 31:11; Yar 31:13; Yar 31:24; Çık 23:20; Say 26:34; Say 26:37; 2 Sa 4:9; Mez 34:22; Mez 121:7; Yşa 44:22; Yşa 49:7; Yşa 63:9; Amo 9:12; Elç 15:17)

Yar 28:15Yar 31:11Yar 31:13Yar 31:24Çık 23:20Say 26:34Say 26:372 Sa 4:9Mez 34:22Mez 121:7Yşa 44:22Yşa 49:7Yşa 63:9Amo 9:12Elç 15:17

17 When Joseph saw that his father laid his right hand on the head of Ephraim, it displeased him, and he took his father’s hand to move it from Ephraim’s head to Manasseh’s head. (Yar 48:14) 18 And Joseph said to his father, “Not this way, my father; since this one is the firstborn, put your right hand on his head.” 19 But his father refused and said, “I know, my son, I know. He also shall become a people, and he also shall be great. Nevertheless, his younger brother shall be greater than he, and his offspring shall become a multitude^[4] of nations.” (Yar 48:17; Say 1:33; Say 1:35; Say 2:19; Say 2:21; Yas 33:17)

Yar 48:17Say 1:33Say 1:35Say 2:19Say 2:21Yas 33:17

20 So he blessed them that day, saying, “By you Israel will pronounce blessings, saying, ‘God make you as Ephraim and as Manasseh.’” Thus he put Ephraim before Manasseh. (Rut 4:11) 21 Then Israel said to Joseph, “Behold, I am about to die, but God will be with you and will bring you again to the land of your fathers. (Yar 46:4; Yar 50:24) 22 Moreover, I have given to you rather than to your brothers one mountain slope^[5] that I took from the hand of the Amorites with my sword and with my bow.” (Yşu 24:32; Yu 4:5)