Elçilerin İşleri 22 | Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

1 ‹‹Kardeşler ve babalar, size şimdi yapacağım savunmayı dinleyin›› dedi. 2-3 Pavlus'un kendilerine İbrani dilinde seslendiğini duyduklarında daha derin bir sessizlik oldu. Pavlus şöyle devam etti: ‹‹Ben Yahudi'yim. Kilikya'nın Tarsus Kenti'nde doğdum ve burada, Yeruşalim'de Gamaliel'in dizinin dibinde büyüdüm. Atalarımızın yasasıyla ilgili sıkı bir eğitimden geçtim. Bugün hepinizin yaptığı gibi, ben de Tanrı için gayretle çalışan biriydim. 4 İsa'nın yolundan gidenlere öldüresiye zulmeder, kadın erkek demeden onları bağlayıp hapse atardım. 5 Başkâhin ile bütün kurul üyeleri söylediklerimi doğrulayabilirler. Onlardan Yahudi kardeşlere yazılmış mektuplar alarak Şam'a doğru yola çıkmıştım. Amacım, oradaki İsa inanlılarını da cezalandırmak üzere bağlayıp Yeruşalim'e getirmekti. 6 ‹‹Ben öğleye doğru yol alıp Şam'a yaklaşırken, birdenbire gökten parlak bir ışık çevremi aydınlattı. 7 Yere yıkıldım. Bir sesin bana, ‹Saul, Saul! Neden bana zulmediyorsun?› dediğini işittim. 8 ‹‹ ‹Ey Efendim, sen kimsin?› diye sordum. ‹‹Ses bana, ‹Ben senin zulmettiğin Nasıralı İsa'yım› dedi. 9 Yanımdakiler ışığı gördülerse de, benimle konuşanın söylediklerini anlamadılar. 10 ‹‹ ‹Rab, ne yapmalıyım?› diye sordum. ‹‹Rab bana, ‹Kalk, Şam'a git› dedi, ‹Yapmanı tasarladığım her şey orada sana bildirilecek.› 11 Parlayan ışığın görkeminden gözlerim görmez olduğundan, yanımdakiler elimden tutup beni Şam'a götürdüler. 12-13 ‹‹Orada Hananya adında dindar, Kutsal Yasa'ya bağlı biri vardı. Kentte yaşayan bütün Yahudiler'in kendisinden övgüyle söz ettiği bu adam gelip yanımda durdu ve, ‹Saul kardeş, gözlerin görsün!› dedi. Ve ben o anda onu gördüm. 14 ‹‹Hananya, ‹Atalarımızın Tanrısı, kendisinin isteğini bilmen ve Adil Olan'ı görüp O'nun ağzından bir ses işitmen için seni seçmiştir› dedi. 15 ‹Görüp işittiklerini bütün insanlara duyurarak O'nun tanıklığını yapacaksın. 16 Haydi, ne bekliyorsun? Kalk, O'nun adını anarak vaftiz ol ve günahlarından arın!› 17-18 ‹‹Ben Yeruşalim'e döndükten sonra, tapınakta dua ettiğim bir sırada, kendimden geçerek Rab'bi gördüm. Bana, ‹Çabuk ol› dedi, ‹Yeruşalim'den hemen ayrıl. Çünkü benimle ilgili tanıklığını kabul etmeyecekler.› 19 ‹‹ ‹Ya Rab› dedim, ‹Benim havradan havraya giderek sana inananları tutuklayıp dövdüğümü biliyorlar. 20 Üstelik sana tanıklık eden İstefanos'un kanı döküldüğü zaman, ben de oradaydım. Onu öldürenlerin kaftanlarına bekçilik ederek yapılanları onayladım.› 21 ‹‹Rab bana, ‹Git› dedi, ‹Seni uzaktaki uluslara göndereceğim.› ››

Roma Vatandaşı Pavlus

22 Pavlus'u buraya kadar dinleyenler, bu söz üzerine, ‹‹Böylesini yeryüzünden temizlemeli, yaşaması uygun değil!›› diye seslerini yükselttiler. 23-24 Onlar böyle bağırır, üstlüklerini sallayıp havaya toz savururken komutan, Pavlus'un kalenin içine götürülmesini buyurdu. Halkın neden Pavlus'un aleyhine böyle bağırdığını öğrenmek için onun kamçılanarak sorguya çekilmesini istedi. 25 Kendisini sırımlarla bağlayıp kollarını geriyorlardı ki, Pavlus orada duran yüzbaşıya, ‹‹Mahkemesi yapılmamış bir Roma vatandaşını kamçılamanız yasaya uygun mudur?›› dedi. 26 Yüzbaşı bunu duyunca gidip komutana haber verdi. ‹‹Ne yapıyorsun?›› dedi. ‹‹Bu adam Roma vatandaşıymış.›› 27 Komutan Pavlus'un yanına geldi, ‹‹Söyle bakayım, sen Romalı mısın?›› diye sordu. Pavlus da, ‹‹Evet›› dedi. 28 Komutan, ‹‹Ben bu vatandaşlığı yüklü bir para ödeyerek elde ettim›› diye karşılık verdi. Pavlus, ‹‹Ben ise doğuştan Roma vatandaşıyım›› dedi. 29 Onu sorguya çekecek olanlar hemen yanından çekilip gittiler. Kendisini bağlatan komutan da, onun Roma vatandaşı olduğunu anlayınca korktu.

Pavlus Yüksek Kurul'un Önünde

30 Komutan ertesi gün, Yahudiler'in Pavlus'u tam olarak neyle suçladıklarını öğrenmek için onu hapisten getirtti, başkâhinlerle bütün Yüksek Kurul'un toplanması için buyruk verdi ve onu aşağı indirip Kurul'un önüne çıkardı.

English Standard Version

1 “Brothers and fathers, hear the defense that I now make before you.” (Elç 7:2) 2 And when they heard that he was addressing them in the Hebrew language,^[1] they became even more quiet. And he said: (Elç 21:40) 3 “I am a Jew, born in Tarsus in Cilicia, but brought up in this city, educated at the feet of Gamaliel^[2] according to the strict manner of the law of our fathers, being zealous for God as all of you are this day. (Yas 33:3; 2 Kr 4:38; Luk 10:39; Yu 16:2; Elç 5:34; Elç 9:11; Elç 21:20; Elç 21:39; Elç 26:5; Rom 10:2; Rom 11:1; 2 Ko 11:22; Flp 3:5; Flp 3:6)

Yas 33:32 Kr 4:38Luk 10:39Yu 16:2Elç 5:34Elç 9:11Elç 21:20Elç 21:39Elç 26:5Rom 10:2Rom 11:12 Ko 11:22Flp 3:5Flp 3:6

4 I persecuted this Way to the death, binding and delivering to prison both men and women, (Elç 5:20; Elç 8:1; Elç 8:3; Elç 9:2; Elç 22:19; Elç 22:20; Elç 26:10)

Elç 5:20Elç 8:1Elç 8:3Elç 9:2Elç 22:19Elç 22:20Elç 26:10

5 as the high priest and the whole council of elders can bear me witness. From them I received letters to the brothers, and I journeyed toward Damascus to take those also who were there and bring them in bonds to Jerusalem to be punished. (Luk 22:66; Elç 9:1; Elç 28:21; 1 Ti 4:14)

Luk 22:66Elç 9:1Elç 28:211 Ti 4:14

6 “As I was on my way and drew near to Damascus, about noon a great light from heaven suddenly shone around me. (Elç 9:3; Elç 26:12) 7 And I fell to the ground and heard a voice saying to me, ‘Saul, Saul, why are you persecuting me?’ 8 And I answered, ‘Who are you, Lord?’ And he said to me, ‘I am Jesus of Nazareth, whom you are persecuting.’ (Elç 26:9) 9 Now those who were with me saw the light but did not understand^[3] the voice of the one who was speaking to me. (Dan 10:7; Elç 9:7) 10 And I said, ‘What shall I do, Lord?’ And the Lord said to me, ‘Rise, and go into Damascus, and there you will be told all that is appointed for you to do.’ (Elç 16:30) 11 And since I could not see because of the brightness of that light, I was led by the hand by those who were with me, and came into Damascus. 12 “And one Ananias, a devout man according to the law, well spoken of by all the Jews who lived there, (Elç 9:10; Elç 10:22; Elç 24:14) 13 came to me, and standing by me said to me, ‘Brother Saul, receive your sight.’ And at that very hour I received my sight and saw him. (Elç 9:17; Elç 9:18) 14 And he said, ‘The God of our fathers appointed you to know his will, to see the Righteous One and to hear a voice from his mouth; (Elç 3:13; Elç 3:14; Elç 9:15; Elç 9:17; Elç 22:15; Elç 22:18; Elç 26:16; 1 Ko 9:1; 1 Ko 15:8; Gal 1:12)

Elç 3:13Elç 3:14Elç 9:15Elç 9:17Elç 22:15Elç 22:18Elç 26:161 Ko 9:11 Ko 15:8Gal 1:12

15 for you will be a witness for him to everyone of what you have seen and heard. (Elç 4:20; Elç 22:14; Elç 23:11) 16 And now why do you wait? Rise and be baptized and wash away your sins, calling on his name.’ (Mez 51:2; Elç 2:38; Elç 9:14; Elç 9:18; 1 Ko 6:11; İbr 10:22)

Mez 51:2Elç 2:38Elç 9:14Elç 9:181 Ko 6:11İbr 10:22

17 “When I had returned to Jerusalem and was praying in the temple, I fell into a trance (Luk 18:10; Elç 3:1; Elç 9:26; Elç 10:10; Elç 11:5; Elç 26:20; 2 Ko 12:1)

Luk 18:10Elç 3:1Elç 9:26Elç 10:10Elç 11:5Elç 26:202 Ko 12:1

18 and saw him saying to me, ‘Make haste and get out of Jerusalem quickly, because they will not accept your testimony about me.’ (Elç 9:29) 19 And I said, ‘Lord, they themselves know that in one synagogue after another I imprisoned and beat those who believed in you. (Mat 10:17; Elç 22:4; Elç 26:11) 20 And when the blood of Stephen your witness was being shed, I myself was standing by and approving and watching over the garments of those who killed him.’ (Elç 7:58; Elç 8:1; Elç 26:10; Rom 1:32; Va 2:13)

Elç 7:58Elç 8:1Elç 26:10Rom 1:32Va 2:13

21 And he said to me, ‘Go, for I will send you far away to the Gentiles.’” (Elç 2:39; Elç 9:15)

Paul and the Roman Tribune

22 Up to this word they listened to him. Then they raised their voices and said, “Away with such a fellow from the earth! For he should not be allowed to live.” (Elç 21:36; Elç 25:24) 23 And as they were shouting and throwing off their cloaks and flinging dust into the air, 24 the tribune ordered him to be brought into the barracks, saying that he should be examined by flogging, to find out why they were shouting against him like this. (Elç 21:34; Elç 22:29; Elç 23:10) 25 But when they had stretched him out for the whips,^[4] Paul said to the centurion who was standing by, “Is it lawful for you to flog a man who is a Roman citizen and uncondemned?” (Elç 16:37) 26 When the centurion heard this, he went to the tribune and said to him, “What are you about to do? For this man is a Roman citizen.” 27 So the tribune came and said to him, “Tell me, are you a Roman citizen?” And he said, “Yes.” 28 The tribune answered, “I bought this citizenship for a large sum.” Paul said, “But I am a citizen by birth.” 29 So those who were about to examine him withdrew from him immediately, and the tribune also was afraid, for he realized that Paul was a Roman citizen and that he had bound him. (Elç 16:38; Elç 21:33; Elç 22:24; Elç 23:27)

Elç 16:38Elç 21:33Elç 22:24Elç 23:27

Paul Before the Council

30 But on the next day, desiring to know the real reason why he was being accused by the Jews, he unbound him and commanded the chief priests and all the council to meet, and he brought Paul down and set him before them. (Elç 22:24; Elç 23:28)