1-3İşte bu özleme daha fazla dayanacak halimiz kalmayınca Atina'da yalnız bırakılmaya razı olduk ve Mesih'in Müjdesi'ni yayan Tanrı emektaşı kardeşimiz Timoteos'u yanınıza gönderdik. Bu sıkıntılardan ötürü kimse sarsılmasın diye sizi imanda güçlendirip yüreklendirmesini istedik. Sıkıntılardan geçmek için belirlendiğimizi siz de biliyorsunuz.4Çünkü sıkıntı çekeceğimizi size önceden, daha yanınızdayken söylemiştik. Bildiğiniz gibi, öyle oldu.5Bu nedenle ben de daha fazla dayanamadım; acaba Ayartıcı bir yolunu bulup sizi ayarttı mı, emeğimiz boşa mı gitti diye iman durumunuzu öğrenmek için Timoteos'u gönderdim.
Selanik'ten Güzel Haberler
6Ama yanınızdan henüz dönen Timoteos, imanınıza, sevginize ilişkin bize güzel haberler getirdi. Bizi her zaman iyi anılarla hatırladığınızı, sizi görmeyi özlediğimiz kadar sizin de bizi özlediğinizi söyledi.7Bu nedenle kardeşler, bütün çile ve sıkıntılarımız arasında, imanınızdan ötürü sizinle teselli bulduk.8Çünkü siz Rab'be bağlı kalırsanız, biz asıl o zaman yaşarız.9Tanrımız'ın önünde sizden ötürü büyük sevinç duymaktayız. Buna karşılık Tanrımız'a sizin için yeterince nasıl şükredebiliriz?10Sizinle yüz yüze görüşmek, iman konusundaki eksiklerinizi tamamlamak için gece gündüz var gücümüzle dua ediyoruz.11Babamız Tanrı'nın kendisi ve Rabbimiz İsa size kavuşmamız için yolumuzu açsın!12Rab birbirinize ve bütün insanlara beslediğiniz sevgiyi, bizim size beslediğimiz sevgi ölçüsünde çoğaltıp artırsın!13Öyle ki, Rabbimiz İsa bütün kutsallarıyla geldiğinde, Babamız Tanrı'nın önünde kutsallıkta kusursuz olmanız için yüreklerinizi pekiştirsin.
1.Selanikliler 3
English Standard Version
1Therefore when we could bear it no longer, we were willing to be left behind at Athens alone, (Elç 17:15)2and we sent Timothy, our brother and God’s coworker[1] in the gospel of Christ, to establish and exhort you in your faith, (2 Ko 1:1; Flp 2:19; Kol 1:1; Flm 1:1; İbr 13:23)3that no one be moved by these afflictions. For you yourselves know that we are destined for this. (Elç 9:16; Elç 14:22)4For when we were with you, we kept telling you beforehand that we were to suffer affliction, just as it has come to pass, and just as you know. (1 Se 2:14)5For this reason, when I could bear it no longer, I sent to learn about your faith, for fear that somehow the tempter had tempted you and our labor would be in vain. (Mat 4:3; 1 Ko 7:5; 2 Ko 11:3; Flp 2:16; 1 Se 3:1)
Timothy’s Encouraging Report
6But now that Timothy has come to us from you, and has brought us the good news of your faith and love and reported that you always remember us kindly and long to see us, as we long to see you— (Elç 18:5; 1 Ko 11:2; 2 Ko 7:6; 2 Ko 7:9; Flp 1:8; 1 Se 1:3)7for this reason, brothers,[2] in all our distress and affliction we have been comforted about you through your faith. (2 Ko 1:4)8For now we live, if you are standing fast in the Lord. (1 Ko 16:13)9For what thanksgiving can we return to God for you, for all the joy that we feel for your sake before our God, (1 Se 1:2)10as we pray most earnestly night and day that we may see you face to face and supply what is lacking in your faith? (Rom 1:10; 2 Ko 13:9; 1 Se 2:17; 2 Ti 1:3)11Now may our God and Father himself, and our Lord Jesus, direct our way to you, (Gal 1:4; 2 Se 3:5)12and may the Lord make you increase and abound in love for one another and for all, as we do for you, (Flp 1:9; 1 Se 4:1; 1 Se 4:9; 1 Se 4:10; 1 Se 5:15; 2 Se 1:3)13so that he may establish your hearts blameless in holiness before our God and Father, at the coming of our Lord Jesus with all his saints. (Zek 14:5; 1 Se 2:19; 1 Se 3:11; Yak 5:8; Yah 1:14)