1.Samuel 3 | Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Tanrı'nın Samuel'e Seslenişi

1 Genç Samuel Eli'nin yönetimi altında RAB'be hizmet ediyordu. O günlerde RAB'bin sözü seyrek geliyordu; görümler de azalmıştı. 2 Bir gece Eli yatağında uyuyordu. Gözleri öyle zayıflamıştı ki, güçlükle görebiliyordu. 3 Samuel ise RAB'bin Tapınağı'nda, Tanrı'nın Sandığı'nın bulunduğu yerde uyuyordu. Tanrı'nın kandili daha sönmemişti. 4 RAB Samuel'e seslendi. Samuel, ‹‹Buradayım›› diye karşılık verdi. 5 Ardından Eli'ye koşup, ‹‹Beni çağırdın, işte buradayım›› dedi. Ama Eli, ‹‹Ben çağırmadım, dön yat›› diye karşılık verdi. Samuel de dönüp yattı. 6 RAB yine, ‹‹Samuel!›› diye seslendi. Samuel kalkıp Eli'ye gitti ve, ‹‹İşte, buradayım, beni çağırdın›› dedi. Eli, ‹‹Çağırmadım, oğlum›› diye karşılık verdi, ‹‹Dön yat.›› 7 Samuel RAB'bi daha tanımıyordu; RAB'bin sözü henüz ona açıklanmamıştı. 8 RAB yine üçüncü kez Samuel'e seslendi. Samuel kalkıp Eli'ye gitti. ‹‹İşte buradayım, beni çağırdın›› dedi. O zaman Eli genç Samuel'e RAB'bin seslendiğini anladı. 9 Bunun üzerine Samuel'e, ‹‹Git yat›› dedi, ‹‹Sana yine seslenirse, ‹Konuş, ya RAB, kulun dinliyor› dersin.›› Samuel gidip yerine yattı. 10 RAB gelip orada durdu ve önceki gibi, ‹‹Samuel, Samuel!›› diye seslendi. Samuel, ‹‹Konuş, kulun dinliyor›› diye yanıtladı. 11 RAB Samuel'e şöyle dedi: ‹‹Ben İsrail'de her duyanı şaşkına çevirecek bir şey yapmak üzereyim. 12 O gün Eli'nin ailesine karşı söylediğim her şeyi baştan sona dek yerine getireceğim. 13 Çünkü farkında olduğu günahtan ötürü ailesini sonsuza dek yargılayacağımı Eli'ye bildirdim. Oğulları Tanrı'ya saygısızlık ettiler^[1]. Eli de onlara engel olmadı. 14 Bu nedenle, ‹Eli'nin ailesinin günahı hiçbir zaman kurban ya da sunuyla bile bağışlanmayacaktır› diyerek Eli'nin ailesi hakkında ant içtim.›› 15 Samuel sabaha kadar yattı, sonra RAB'bin Tapınağı'nın kapılarını açtı. Gördüğü görümü Eli'ye söylemekten çekiniyordu. 16 Ama Eli ona, ‹‹Oğlum Samuel!›› diye seslendi. Samuel, ‹‹İşte buradayım›› diye yanıtladı. 17 Eli, ‹‹RAB sana neler söyledi?›› diye sordu, ‹‹Lütfen benden gizleme. Sana söylediklerinden birini bile benden gizlersen, Tanrı sana aynısını, hatta daha kötüsünü yapsın!›› 18 Bunun üzerine Samuel hiçbir şey gizlemeden ona her şeyi anlattı. Eli de, ‹‹O RAB'dir, gözünde iyi olanı yapsın›› dedi. 19 Samuel büyürken RAB onunla birlikteydi. RAB ona verdiği sözlerin hiçbirinin boşa çıkmasına izin vermedi. 20 Samuel'in RAB'bin bir peygamberi olarak onaylandığını Dan'dan Beer-Şeva'ya kadar bütün İsrail anladı. 21 RAB Şilo'da görünmeyi sürdürdü. Orada sözü aracılığıyla kendisini Samuel'e tanıttı.

English Standard Version

The Lord Calls Samuel

1 Now the boy Samuel was ministering to the Lord in the presence of Eli. And the word of the Lord was rare in those days; there was no frequent vision. (1 Sa 2:11; 1 Sa 2:18; 1 Sa 3:21; Mez 74:9; Amo 8:11)

1 Sa 2:111 Sa 2:181 Sa 3:21Mez 74:9Amo 8:11

2 At that time Eli, whose eyesight had begun to grow dim so that he could not see, was lying down in his own place. (Yar 27:1; Yar 48:10; Yas 34:7; 1 Sa 4:15)

Yar 27:1Yar 48:10Yas 34:71 Sa 4:15

3 The lamp of God had not yet gone out, and Samuel was lying down in the temple of the Lord, where the ark of God was. (Çık 27:20; Lev 24:2; 1 Sa 1:9; 2 Ta 13:11)

Çık 27:20Lev 24:21 Sa 1:92 Ta 13:11

4 Then the Lord called Samuel, and he said, “Here I am!” 5 and ran to Eli and said, “Here I am, for you called me.” But he said, “I did not call; lie down again.” So he went and lay down. 6 And the Lord called again, “Samuel!” and Samuel arose and went to Eli and said, “Here I am, for you called me.” But he said, “I did not call, my son; lie down again.” 7 Now Samuel did not yet know the Lord, and the word of the Lord had not yet been revealed to him. 8 And the Lord called Samuel again the third time. And he arose and went to Eli and said, “Here I am, for you called me.” Then Eli perceived that the Lord was calling the boy. 9 Therefore Eli said to Samuel, “Go, lie down, and if he calls you, you shall say, ‘Speak, Lord, for your servant hears.’” So Samuel went and lay down in his place. 10 And the Lord came and stood, calling as at other times, “Samuel! Samuel!” And Samuel said, “Speak, for your servant hears.” 11 Then the Lord said to Samuel, “Behold, I am about to do a thing in Israel at which the two ears of everyone who hears it will tingle. (2 Kr 21:12; Yer 19:3) 12 On that day I will fulfill against Eli all that I have spoken concerning his house, from beginning to end. (1 Sa 2:30) 13 And I declare to him that I am about to punish his house forever, for the iniquity that he knew, because his sons were blaspheming God,^[1] and he did not restrain them. (1 Sa 2:12; 1 Sa 2:17; 1 Sa 2:22; 1 Sa 2:23; 1 Sa 3:12)

1 Sa 2:121 Sa 2:171 Sa 2:221 Sa 2:231 Sa 3:12

14 Therefore I swear to the house of Eli that the iniquity of Eli’s house shall not be atoned for by sacrifice or offering forever.” (Yşa 22:14) 15 Samuel lay until morning; then he opened the doors of the house of the Lord. And Samuel was afraid to tell the vision to Eli. 16 But Eli called Samuel and said, “Samuel, my son.” And he said, “Here I am.” 17 And Eli said, “What was it that he told you? Do not hide it from me. May God do so to you and more also if you hide anything from me of all that he told you.” (Rut 1:17) 18 So Samuel told him everything and hid nothing from him. And he said, “It is the Lord. Let him do what seems good to him.” (2 Sa 10:12; Eyü 1:21; Eyü 2:10; Mez 39:9; Yşa 39:8)

2 Sa 10:12Eyü 1:21Eyü 2:10Mez 39:9Yşa 39:8

19 And Samuel grew, and the Lord was with him and let none of his words fall to the ground. (1 Sa 2:21; 1 Sa 9:6) 20 And all Israel from Dan to Beersheba knew that Samuel was established as a prophet of the Lord. (2 Sa 3:10) 21 And the Lord appeared again at Shiloh, for the Lord revealed himself to Samuel at Shiloh by the word of the Lord. (Yşu 18:1; 1 Sa 3:1; 1 Sa 3:4)