1.Krallar 12 | Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

İsrailliler Rehavam'a Başkaldırıyor

1 Rehavam Şekem'e gitti. Çünkü bütün İsrailliler kendisini kral ilan etmek için orada toplanmışlardı. (2 Ta 10:1) 2 Kral Süleyman'dan kaçıp Mısır'a yerleşen Nevat oğlu Yarovam bunu duyunca Mısır'da kalmaya karar verdi. 3 İsrail topluluğu Yarovam'ı çağırttı. Birlikte gidip Rehavam'a şöyle dediler: 4 ‹‹Baban üzerimize ağır bir boyunduruk koydu. Ama babanın üzerimize yüklediği ağır yükü ve boyunduruğu hafifletirsen sana kul köle oluruz.›› 5 Rehavam, ‹‹Şimdi gidin, üç gün sonra yine gelin›› yanıtını verince halk yanından ayrıldı. 6 Kral Rehavam, babası Süleyman'a sağlığında danışmanlık yapan ileri gelenlere, ‹‹Bu halka nasıl yanıt vermemi öğütlersiniz?›› diye sordu. 7 İleri gelenler, ‹‹Bugün bu halka hizmet eder, olumlu yanıt verirsen, sana her zaman kul köle olurlar›› diye karşılık verdiler. 8 Ne var ki, Rehavam ileri gelenlerin öğüdünü reddederek birlikte büyüdüğü genç görevlilerine danıştı: 9 ‹‹Siz ne yapmamı öğütlersiniz? ‹Babanın üzerimize koyduğu boyunduruğu hafiflet› diyen bu halka nasıl bir yanıt verelim?›› 10 Birlikte büyüdüğü gençler ona şu karşılığı verdiler: ‹‹Sana ‹Babanın üzerimize koyduğu boyunduruğu hafiflet› diyen halka de ki, ‹Benim küçük parmağım babamın belinden daha kalındır. 11 Babam size ağır bir boyunduruk yüklediyse, ben boyunduruğunuzu daha da ağırlaştıracağım. Babam sizi kırbaçla yola getirdiyse, ben sizi akreplerle yola getireceğim.› ›› 12 Yarovam'la bütün halk, kralın, ‹‹Üç gün sonra yine gelin›› sözü üzerine, üçüncü gün Rehavam'ın yanına geldiler. 13-14 İleri gelenlerin öğüdünü reddeden Kral Rehavam, gençlerin öğüdüne uyarak halka sert bir yanıt verdi: ‹‹Babamın size yüklediği boyunduruğu ben daha da ağırlaştıracağım. Babam sizi kırbaçla yola getirdiyse, ben sizi akreplerle yola getireceğim.›› 15 Kral halkı dinlemedi. Çünkü Şilolu Ahiya aracılığıyla Nevat oğlu Yarovam'a verdiği sözü yerine getirmek için RAB bu olayı düzenlemişti. 16 Kralın kendilerini dinlemediğini görünce, bütün İsrailliler, ‹‹İşay oğlu, Davut'la ne ilgimiz, Ne de payımız var!›› diye bağırdılar, ‹‹Ey İsrail halkı, haydi evimize dönelim! Davut'un soyu başının çaresine baksın.›› Böylece herkes evine döndü. 17 Rehavam da yalnızca Yahuda kentlerinde yaşayan İsrailliler'e krallık yapmaya başladı. 18 İsrailliler Kral Rehavam'ın gönderdiği angaryacıbaşı Adoram'ı taşa tutup öldürdüler. Bunun üzerine Kral Rehavam savaş arabasına atlayıp Yeruşalim'e kaçtı. 19 İsrail halkı, Davut soyundan gelenlere hep başkaldırdı. 20 Yarovam'ın Mısır'dan döndüğünü duyunca, bütün İsrailliler haber gönderip kendisini toplantıya çağırdılar ve onu İsrail Kralı ilan ettiler. Yahuda oymağından başka hiç kimse Davut soyunu izlemedi.

Şemaya'nın Peygamberliği

21 Süleyman oğlu Rehavam Yeruşalim'e varınca, İsrail oymaklarıyla savaşıp onları yeniden egemenliği altına almak amacıyla bütün Yahuda ve Benyamin oymaklarından yüz seksen bin seçkin savaşçı topladı. (2 Ta 11:1) 22 Bu arada Tanrı adamı Şemaya'ya Tanrı şöyle seslendi: 23 ‹‹Süleyman oğlu Yahuda Kralı Rehavam'a, bütün Yahudalılar'a, Benyaminliler'e ve orada yaşayan öteki insanlara şunu söyle: 24 ‹RAB diyor ki, İsrailli kardeşlerinize saldırmayın, onlarla savaşmayın. Herkes evine dönsün! Çünkü bu olayı ben düzenledim.› ›› RAB'bin bu sözlerini duyan halk O'nun buyruğuna uyup evine döndü.

Beytel ve Dan'daki Altın Buzağılar

25 Yarovam Efrayim'in dağlık bölgesindeki Şekem Kenti'ni onarıp orada yaşamaya başladı. Daha sonra oradan ayrılıp Penuel Kenti'ni onardı. 26 Yarovam, ‹‹Şimdi krallık yine Davut soyunun eline geçebilir›› diye düşündü, 27 ‹‹Eğer bu halk Yeruşalim'e gidip RAB'bin Tapınağı'nda kurbanlar sunarsa, yürekleri efendileri, Yahuda Kralı Rehavam'a döner. Beni öldürüp yeniden Rehavam'a bağlanırlar.›› 28 Kral, danışmanlarına danıştıktan sonra, iki altın buzağı yaptırıp halkına, ‹‹Tapınmak için artık Yeruşalim'e gitmenize gerek yok›› dedi, ‹‹Ey İsrail halkı, işte sizi Mısır'dan çıkaran ilahlarınız!›› 29 Altın buzağılardan birini Beytel, ötekini Dan Kenti'ne yerleştirdi. 30 Bu günahtı. Böylece halk buzağıya tapmak için Dan'a kadar gitmeye başladı. 31 Yarovam ayrıca tapınma yerlerinde tapınaklar yaptırdı. Levililer'in dışında her türlü insanlardan kâhinler atadı. 32 Yarovam sekizinci ayın on beşinci günü Yahuda'daki bayrama benzer bir bayram başlattı. Dan'daki sunakta ve Beytel'de yaptırdığı altın buzağılara kurbanlar sundu; orada kurmuş olduğu tapınma yerlerine kâhinler yerleştirdi. 33 Kendi kendine uydurduğu sekizinci ayın on beşinci günü, Beytel'de yaptırdığı sunağa gitti, kurban sunup buhur yaktı. Ve o günü İsrail halkı için bayram ilan etti.

English Standard Version

Rehoboam’s Folly

1 Rehoboam went to Shechem, for all Israel had come to Shechem to make him king. (Hak 9:6; 2 Ta 10:1) 2 And as soon as Jeroboam the son of Nebat heard of it (for he was still in Egypt, where he had fled from King Solomon), then Jeroboam returned from^[1] Egypt. (1 Kr 11:26; 1 Kr 11:40) 3 And they sent and called him, and Jeroboam and all the assembly of Israel came and said to Rehoboam, 4 “Your father made our yoke heavy. Now therefore lighten the hard service of your father and his heavy yoke on us, and we will serve you.” (1 Sa 8:11; 1 Kr 4:7; 1 Kr 4:22; 1 Kr 9:15)

1 Sa 8:111 Kr 4:71 Kr 4:221 Kr 9:15

5 He said to them, “Go away for three days, then come again to me.” So the people went away. (1 Kr 12:12) 6 Then King Rehoboam took counsel with the old men, who had stood before Solomon his father while he was yet alive, saying, “How do you advise me to answer this people?” 7 And they said to him, “If you will be a servant to this people today and serve them, and speak good words to them when you answer them, then they will be your servants forever.” 8 But he abandoned the counsel that the old men gave him and took counsel with the young men who had grown up with him and stood before him. 9 And he said to them, “What do you advise that we answer this people who have said to me, ‘Lighten the yoke that your father put on us’?” 10 And the young men who had grown up with him said to him, “Thus shall you speak to this people who said to you, ‘Your father made our yoke heavy, but you lighten it for us,’ thus shall you say to them, ‘My little finger is thicker than my father’s thighs. 11 And now, whereas my father laid on you a heavy yoke, I will add to your yoke. My father disciplined you with whips, but I will discipline you with scorpions.’” (1 Kr 12:4) 12 So Jeroboam and all the people came to Rehoboam the third day, as the king said, “Come to me again the third day.” (1 Kr 12:5) 13 And the king answered the people harshly, and forsaking the counsel that the old men had given him, 14 he spoke to them according to the counsel of the young men, saying, “My father made your yoke heavy, but I will add to your yoke. My father disciplined you with whips, but I will discipline you with scorpions.” (1 Kr 12:4) 15 So the king did not listen to the people, for it was a turn of affairs brought about by the Lord that he might fulfill his word, which the Lord spoke by Ahijah the Shilonite to Jeroboam the son of Nebat. (1 Kr 11:11; 1 Kr 11:31; 1 Kr 12:24)

The Kingdom Divided

16 And when all Israel saw that the king did not listen to them, the people answered the king, “What portion do we have in David? We have no inheritance in the son of Jesse. To your tents, O Israel! Look now to your own house, David.” So Israel went to their tents. (2 Sa 20:1) 17 But Rehoboam reigned over the people of Israel who lived in the cities of Judah. (1 Kr 11:13; 1 Kr 11:36) 18 Then King Rehoboam sent Adoram, who was taskmaster over the forced labor, and all Israel stoned him to death with stones. And King Rehoboam hurried to mount his chariot to flee to Jerusalem. (1 Kr 4:6; 1 Kr 5:14) 19 So Israel has been in rebellion against the house of David to this day. (2 Kr 17:21) 20 And when all Israel heard that Jeroboam had returned, they sent and called him to the assembly and made him king over all Israel. There was none that followed the house of David but the tribe of Judah only. (1 Kr 11:13; 1 Kr 11:32; 1 Kr 11:36) 21 When Rehoboam came to Jerusalem, he assembled all the house of Judah and the tribe of Benjamin, 180,000 chosen warriors, to fight against the house of Israel, to restore the kingdom to Rehoboam the son of Solomon. (2 Ta 11:1) 22 But the word of God came to Shemaiah the man of God: (2 Ta 12:5; 2 Ta 12:7; 2 Ta 12:15)

2 Ta 12:52 Ta 12:72 Ta 12:15

23 “Say to Rehoboam the son of Solomon, king of Judah, and to all the house of Judah and Benjamin, and to the rest of the people, (1 Kr 12:17) 24 ‘Thus says the Lord, You shall not go up or fight against your relatives the people of Israel. Every man return to his home, for this thing is from me.’” So they listened to the word of the Lord and went home again, according to the word of the Lord. (1 Kr 12:15)

Jeroboam’s Golden Calves

25 Then Jeroboam built Shechem in the hill country of Ephraim and lived there. And he went out from there and built Penuel. (Hak 8:17; Hak 9:45) 26 And Jeroboam said in his heart, “Now the kingdom will turn back to the house of David. 27 If this people go up to offer sacrifices in the temple of the Lord at Jerusalem, then the heart of this people will turn again to their lord, to Rehoboam king of Judah, and they will kill me and return to Rehoboam king of Judah.” (Yas 12:5) 28 So the king took counsel and made two calves of gold. And he said to the people, “You have gone up to Jerusalem long enough. Behold your gods, O Israel, who brought you up out of the land of Egypt.” (Çık 32:4; Çık 32:8; 1 Kr 14:9; 2 Kr 10:29; 2 Kr 17:16; 2 Ta 11:15; 2 Ta 13:8; Hoş 8:5; Hoş 10:5; Hoş 13:2)

Çık 32:4Çık 32:81 Kr 14:92 Kr 10:292 Kr 17:162 Ta 11:152 Ta 13:8Hoş 8:5Hoş 10:5Hoş 13:2

29 And he set one in Bethel, and the other he put in Dan. 30 Then this thing became a sin, for the people went as far as Dan to be before one.^[2] (1 Kr 13:34; 2 Kr 17:21) 31 He also made temples on high places and appointed priests from among all the people, who were not of the Levites. (1 Kr 13:32; 1 Kr 13:33; 2 Kr 17:32; 2 Ta 11:14; 2 Ta 13:9)

1 Kr 13:321 Kr 13:332 Kr 17:322 Ta 11:142 Ta 13:9

32 And Jeroboam appointed a feast on the fifteenth day of the eighth month like the feast that was in Judah, and he offered sacrifices on the altar. So he did in Bethel, sacrificing to the calves that he made. And he placed in Bethel the priests of the high places that he had made. (Lev 23:33; Say 29:12; 1 Kr 13:2; Amo 7:13)

Lev 23:33Say 29:121 Kr 13:2Amo 7:13

33 He went up to the altar that he had made in Bethel on the fifteenth day in the eighth month, in the month that he had devised from his own heart. And he instituted a feast for the people of Israel and went up to the altar to make offerings. (1 Kr 13:1)