1İnsanların ve meleklerin diliyle konuşsam, ama sevgim olmasa, ses çıkaran bakırdan ya da çınlayan zilden farkım kalmaz.2Peygamberlikte bulunabilsem, bütün sırları bilsem, her bilgiye sahip olsam, dağları yerinden oynatacak kadar büyük imanım olsa, ama sevgim olmasa, bir hiçim.3Varımı yoğumu sadaka olarak dağıtsam, bedenimi yakılmak üzere teslim etsem, ama sevgim olmasa, bunun bana hiçbir yararı olmaz.4Sevgi sabırlıdır, sevgi şefkatlidir. Sevgi kıskanmaz, övünmez, böbürlenmez.5Sevgi kaba davranmaz, kendi çıkarını aramaz, kolay kolay öfkelenmez, kötülüğün hesabını tutmaz.6Sevgi haksızlığa sevinmez, gerçek olanla sevinir.7Sevgi her şeye katlanır, her şeye inanır, her şeyi umut eder, her şeye dayanır.8Sevgi asla son bulmaz. Ama peygamberlikler ortadan kalkacak, diller sona erecek, bilgi ortadan kalkacaktır.9Çünkü bilgimiz de peygamberliğimiz de sınırlıdır.10Ne var ki, yetkin olan geldiğinde sınırlı olan ortadan kalkacaktır.11Çocukken çocuk gibi konuşur, çocuk gibi anlar, çocuk gibi düşünürdüm. Yetişkin biri olunca çocukça davranışları bıraktım.12Şimdi her şeyi aynadaki silik görüntü gibi görüyoruz, ama o zaman yüz yüze görüşeceğiz. Şimdi bilgim sınırlıdır, ama o zaman bilindiğim gibi tam bileceğim.13İşte kalıcı olan üç şey vardır: İman, umut, sevgi. Bunların en üstünü de sevgidir.
1.Korintliler 13
English Standard Version
The Way of Love
1If I speak in the tongues of men and of angels, but have not love, I am a noisy gong or a clanging cymbal.2And if I have prophetic powers, and understand all mysteries and all knowledge, and if I have all faith, so as to remove mountains, but have not love, I am nothing. (Mat 7:22; Mat 17:20; Mar 11:23; Luk 17:6; Elç 2:18; 1 Ko 14:1; 1 Ko 14:39)3If I give away all I have, and if I deliver up my body to be burned,[1] but have not love, I gain nothing. (Dan 3:28; Mat 6:2)4Love is patient and kind; love does not envy or boast; it is not arrogant (Özd 10:12; Özd 17:9; Elç 7:9; 1 Ko 4:6; 2 Ko 6:6; Gal 5:22; Ef 4:32; Kol 3:12; 1 Se 5:14; 2 Ti 2:10; 1 Pe 4:8)5or rude. It does not insist on its own way; it is not irritable or resentful;[2] (Rom 4:6; 1 Ko 10:24; 2 Ko 5:19)6it does not rejoice at wrongdoing, but rejoices with the truth. (Rom 1:32; 2 Se 2:12; 2 Yu 1:4; 3 Yu 1:3)7Love bears all things, believes all things, hopes all things, endures all things. (1 Ko 9:12; 1 Ko 13:4)8Love never ends. As for prophecies, they will pass away; as for tongues, they will cease; as for knowledge, it will pass away.9For we know in part and we prophesy in part, (1 Ko 8:2)10but when the perfect comes, the partial will pass away. (Yu 15:15)11When I was a child, I spoke like a child, I thought like a child, I reasoned like a child. When I became a man, I gave up childish ways.12For now we see in a mirror dimly, but then face to face. Now I know in part; then I shall know fully, even as I have been fully known. (Say 12:8; Eyü 36:26; Mat 5:8; 1 Ko 8:3; 2 Ko 3:18; 2 Ko 5:7; Yak 1:23; 1 Yu 3:2)13So now faith, hope, and love abide, these three; but the greatest of these is love.