1به من يک چوب اندازهگيری دادند و گفتند: «برو و قسمت داخلی عبادتگاه و همچنين قربانگاهی را كه در آنست اندازه بگير، و بعد كسانی را كه در آن عبادتگاه پرستش میكنند، بشمار.2اما محوطهٔ بيرونی را اندازه نگير زيرا به ساير قومها واگذار شده است؛ ايشان به مدت چهل و دو ماه ”شهر مقدس“ را پايمال خواهند كرد.3اما من دو شاهد خود را خواهم فرستاد و به آنان قدرت خواهم داد تا پلاس پوشيده، برای مدت هزار و دويست و شصت روز پيغام مرا به گوش مردم برسانند.»4اين دو شاهد همان دو درخت زيتون و دو چراغدان هستند كه در حضور خدای تمام زمين میايستند.5هر كه بخواهد به ايشان اذيت و آزاری برساند، با آتشی كه از دهانشان بيرون میآيد، نابود خواهد شد.6ايشان، در اين سه سال و نيم كه پيغام خدا را به مردم اعلام میكنند، قدرت خواهند داشت هرگاه كه بخواهند، مانع بارش باران گردند، چشمههای آب را به خون تبديل كنند و جهان را به بلايای گوناگون دچار سازند.7وقتی آن دو نفر دورهٔ سه سال و نيمهٔ شهادت خود را به پايان برسانند، آن جانور عجيب كه از چاه بیانتها بيرون میآيد، به ايشان اعلان جنگ خواهد داد و ايشان را شكست داده، خواهد كشت.8-9اجساد آنان نيز سه روز و نيم در خيابانهای«شهر بزرگ» به نمايش گذاشته خواهد شد. اين شهر از نظر ظلم و فساد شبيه سدوم و مصر است و جايی است كه خداوند ايشان نيز بر روی صليب كشته شد. در اين مدت، به كسی اجازه داده نمیشود جنازهٔ ايشان را دفن كند، و مردم از قومهای مختلف آنها را تماشا خواهند كرد.10در سراسر دنيا، همه برای مرگ اين دو سخنگوی خدا كه اينقدر مردم را به تنگ آورده بودند، به جشن و پايكوبی خواهند پرداخت و برای يكديگر هديه خواهند فرستاد.11اما پس از سه روز و نيم، روح حياتبخش از جانب خدا وارد جسم آن دو خواهد شد و ايشان بر پايهای خود خواهند ايستاد. با ديدن اين صحنه، همه دچار وحشتی هولناک خواهند شد،12و صدايی از آسمان خواهند شنيد كه به آن دو میگويد: «به اينجا بالا بياييد!» آنگاه ايشان در برابر چشمان حيرتزدهٔ دشمنان، با ابرها به آسمان بالا خواهند رفت.13در همان لحظه، زلزلهٔ شديدی رخ خواهد داد كه يک دهم شهر را با خاک يكسان خواهد كرد و هفت هزار نفر كشته خواهند شد. آنگاه كسانی كه زنده ماندهاند، از ترس، خدای آسمان را پرستش خواهند كرد.14دو بلا گذشت. بلای سوم بزودی از راه خواهد رسيد.
شيپور هفتم
15درست در همين هنگام كه فرشتهٔ هفتم شيپور خود را به صدا درآورد، از آسمان صداهای بلندی به گوش رسيد كه میگفت: «سلطنت جهان از آنِ خداوند ما و مسيح او شد و او تا ابد سلطان است.»16آنگاه بيست و چهار رهبر روحانی كه در حضور خدا بر تختهای خود نشسته بودند، روی بر زمين نهاده، او را سجده كردند،17و گفتند: «ای خداوند، خدای توانا و بیهمتا كه هستی و بودی، تو را سپاس میگوييم كه قدرت عظيم خود را به دست گرفته و سلطنت را شروع كردهای.18قومها بر تو خشمناک بودند، اما اكنون تويی كه بايد بر آنان خشمناک شوی. اينک وقت آن است كه مردگان را داوری نمايی و به خدمتگزارانت يعنی پيامبران، ايمانداران و كسانی كه به نام تو احترام میگذارند، از كوچک و بزرگ پاداش دهی. اينک وقت آن است كه همهٔ كسانی را كه دنيا را به نابودی كشاندهاند، نابود سازی.»19آنگاه خانهٔ خدا در آسمان گشوده شد و صندوقی كه عهدنامهٔ خدا در آن بود، ظاهر گشت. سپس رعد و برق شد و آسمان غريد و تگرگ و زلزله پديد آمد.