مزامير 92

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

1 چه نيكوست خداوند را سپاس گفتن و نام خدای قادر متعال را با سرود ستايش كردن!2 هر صبح، از خداوند به خاطر رحمتش تشكر كنيد و هر شب، امانت او را به ياد آوريد.3 او را با صدای رباب ده تار و به نغمهٔ بربط بپرستيد.4 ای خداوند، تو با كارهای خود، مرا شاد كردهای؛ به سبب آنچه كه برايم انجام دادهای، نغمههای شاد میخوانم.5 خداوندا، اعمال تو بسيار با عظمت و شگفتانگيزند. افكار تو بینهايت عميقاند.6 شخص نادان درک نمیكند و آدم احمق اين را نمیفهمد كه7 هر چند گناهكاران مثل علف هرز میرويند و همهٔ بدكاران كامياب هستند، ولی سرانجام، برای هميشه نابود خواهند شد.8 اما تو ای خداوند، تا ابد باقی و از همه برتر هستی!9 همه دشمنانت نابود خواهند شد و تمام بدكاران، از پای در خواهند آمد.10 تو مرا همچون گاو وحشی نيرومند ساختهای و با روغن خوشبوی تازه مرا معطر كردهای.11 نابودی دشمنانم را با چشمانم ديدهام و خبر سقوط گناهكاران را با گوشهای خود شنيدهام.12 خداشناسان، همچون درخت خرما ثمر میدهند و مانند درخت سرو لبنان، رشد میكنند.13 آنان همچون درختانی هستند كه در خانهٔ خداوند نشانده شدهاند و شكوفه میدهند.14 حتی در ايام پيری نيز، قوی و پرنشاط خواهند بود و ثمر خواهند داد،15 و اعلام خواهند كرد: «خدا عادل است؛ او تكيهگاه من است و در او هيچ بدی وجود ندارد.»