1ای خداوند، با تمام وجود تو را میستايم و از كارهای شگفتانگيز تو سخن میرانم.2تو شادی و خوشی من هستی و من در وصف تو، ای خدای متعال، میسرايم.3دشمنانم عقبنشينی كرده، در حضور تو بر زمين خواهند افتاد و هلاک خواهند شد،4زيرا تو ای داور عادل بر مسند خود نشستهای و از حق من دفاع میكنی.5تو قومهای شرور را محكوم و نابود كردهای و نام آنها را از صفحهٔ روزگار محو ساختهای.6دشمنان ما را به کلی ريشهكن نمودهای و شهرهای آنها را ويران كردهای به طوری كه حتی نامی از آنها نيز باقی نمانده است.7خداوند تا به ابد پادشاه است. او مسند داوری خود را برقرار كرده8تا بر قومهای دنيا با عدل و انصاف داوری نمايد.9خداوند پناهگاه رنجديدگان است و ايشان را در سختیها حفظ میكند.10خداوندا، كسانی كه تو را میشناسند، به تو پناه میآورند زيرا تو هرگز طالبان خود را ترک نكردهای.11در وصف خداوند كه در اورشليم سلطنت میكند، بسراييد! كارهای او را در ميان همهٔ قومها اعلام كنيد!12زيرا او قاتلان را بیسزا نخواهد گذاشت و فرياد ستمديدگان را فراموش نخواهد كرد.13ای خداوند، ببين دشمنانم چگونه به من ظلم میكنند. بر من رحم كن و مرا از چنگال مرگ رهايی دِه14تا تو را در حضور همهٔ مردم اورشليم ستايش كنم و به سبب اين رهايی شادی نمايم.15دشمنان در چاهی كه برای ديگران كنده بودند، افتادهاند و در دامهايی كه برای ديگران گذاشته بودند گرفتار شدهاند.16خداوند بدكاران را در دامهای خودشان گرفتار میكند و نشان میدهد كه خدای عادلی است.17همهٔ بدكاران و تمام قومهايی كه خدا را از ياد میبرند هلاک خواهند شد.18بيچارگان و ستمديدگان سرانجام به ياد آورده خواهند شد و اميدشان بر باد نخواهد رفت.19ای خداوند، برخيز و قومها را محاكمه كن! نگذار انسان پيروز شود.20آنها را به وحشت انداز تا بفهمند كه انسان فانیای بيش نيستند.