1خداوند بزرگ است و بايد او را در كوه مقدسش در اورشليم، ستايش كرد.2چه زيباست صهيون، آن كوه بلند خدا، آن شهر پادشاه بزرگ، كه موجب شادی تمام مردم جهان میباشد!3خداوند در قصرهای آن حضور دارد؛ او پناهگاه مردم اورشليم است.4پادشاهان جهان متحد شدند تا به اورشليم حمله كنند.5اما چون آن را ديدند، شگفتزده شده، گريختند.6در آنجا ترس، آنان را فرا گرفت و همچون زنی در حال زا، وحشتزده شدند.7تو ای خدا، آنان را مانند كشتيهای جنگی كه باد شرقی آنها را در هم میكوبد، نابود كردی.8آنچه دربارهٔ كارهای خداوند شنيده بوديم، اينک با چشمان خود در شهر خداوند قادر متعال میبينيم: او اورشليم را برای هميشه پايدار نگه خواهد داشت.9ای خدا، ما در داخل خانهٔ تو، به رحمت و محبت تو میانديشيم.10تو مورد ستايش همهٔ مردم هستی؛ آوازهٔ تو به سراسر جهان رسيده است؛ تو با عدل و انصاف حكمرانی میكنی.11به سبب داوريهای عادلانهٔ تو ساكنان اورشليم شادی میكنند و مردم يهودا به وجد میآيند.12ای قوم خدا، صهيون را طواف كنيد و برجهايش را بشماريد.13به حصار آن توجه كنيد و قلعههايش را از نظر بگذرانيد. آن را خوب نگاه كنيد تا بتوانيد برای نسل آينده آن را تعريف كنيد و بگوييد:14«اين خدا، خدای ماست و تا به هنگام مرگ او ما را هدايت خواهد كرد.»