1خداوندا، تو را ستايش میكنم، زيرا مرا نجات دادی و نگذاشتی دشمنانم به من بخندند.2ای خداوند، ای خدای من، وقتی نزد تو فرياد برآوردم و كمک طلبيدم، مرا شفا دادی.3مرا از لب گور برگرداندی و از چنگال مرگ نجاتم دادی تا نميرم.4ای عزيزان خداوند، او را ستايش كنيد! نام مقدس خداوند را بستاييد،5زيرا غضب او لحظهای است، اما رحمت و محبت او دائمی! اگر تمام شب نيز اشک بريزيم، صبحگاهان باز شادی آغاز میشود.6هنگامی كه خوشحال و كامياب بودم، به خود گفتم هرگز شكست نخواهم خورد.7فكر كردم مانند كوه هميشه پا برجا و پايدار خواهم بود. اما همين كه تو، ای خداوند، روی خود را از من برگرداندی، ترسان و پريشان شدم.8ای خداوند، در پيشگاه تو ناليدم و التماسكنان گفتم:9«نابودی من برای تو چه فايدهای دارد؟ اگر بميرم و زير خاک بروم، آيا غبار خاک من، تو را خواهد ستود؟ آيا جسد خاک شدهٔ من از وفاداری و صداقت تو تعريف خواهد كرد؟10خداوندا، دعايم را بشنو و بر من رحم كن! ای خداوند، مددكار من باش!»11خدايا، تو ماتم مرا به شادی و رقص تبديل كردهای! تو رخت عزا را از تنم درآوردی و لباس جشن و شادی به من پوشاندی.12بنابراين سكوت نخواهم كرد و با تمام وجود در وصف تو سرود خواهم خواند. ای خداوند، ای خدای من، تا به ابد تو را سپاس خواهم گفت!