1-2چرا قومها شورش میكنند؟ چرا مردم بیجهت توطئه میچينند؟ پادشاهان جهان و رهبران ممالک با هم متحد شدهاند تا بر ضد خداوند و پادشاه برگزيدهاش قيام كنند.3آنها میگويند: «بياييد زنجيرها را پاره كنيم و خود را از قيد اسارت آزاد سازيم!»4اما خداوند كه بر تخت خود در آسمان نشسته، به نقشههای آنان میخندد.5سپس با خشم و غضب آنان را توبيخ میكند و به وحشت میاندازد.6خداوند میفرمايد: «من پادشاه خود را در شهر مقدس خود اورشليم بر تخت سلطنت نشاندهام!»7پادشاه میگويد: «من فرمان خداوند را اعلام خواهم كرد. او به من فرموده است: از امروز تو پسر من هستی و من پدر تو!8از من درخواست كن و من همهٔ قومها را به عنوان ميراث به تو خواهم بخشيد و سراسر دنيا را ملک تو خواهم ساخت.9تو با عصای آهنين بر آنها حكومت خواهی كرد و آنها را مانند ظروف گلی خرد خواهی نمود.»10بنابراين، ای پادشاهان، گوش دهيد و ای رهبران جهان توجه نماييد!11با ترس و احترام خداوند را عبادت كنيد؛12پيش از اينكه پسرش خشمگين شود و شما را نابود كند، به پاهايش بيفتيد و آنها را بوسه زنيد، زيرا خشم او ممكن است هر لحظه افروخته شود. خوشا به حال همهٔ كسانی كه به او پناه میبرند.