1مقررات قربانی جبران كه قربانی بسيار مقدسی است، از اين قرار میباشد:2حيوان قربانی بايد در مكانی كه قربانی سوختنی را سر میبرند، ذبح شود و خونش بر چهار طرف قربانگاه پاشيده شود.3كاهن تمام پيه آن را كه شامل دنبه و پيه داخل شكم،4و نيز قلوهها و چربی روی آنها، و سفيدی روی جگر میشود روی قربانگاه بگذارد.5سپس، او همهٔ آنها را به عنوان قربانی جبران بر آتش قربانگاه برای خداوند بسوزاند.6پسران كاهنان میتوانند از اين گوشت بخورند. اين گوشت بايد در جای مقدسی خورده شود. اين قربانی، بسيار مقدس است.7قانونی كه بايد در مورد قربانی گناه و قربانی جبران رعايت شود اين است: گوشت قربانی به كاهنی تعلق دارد كه مراسم كفاره را اجرا میكند.8(در ضمن پوست قربانی سوختنی نيز به آن كاهن تعلق دارد.)9هر هديهٔ آردی كه در تنور يا در تابه يا روی ساج پخته میشود به كاهنی تعلق خواهد گرفت كه آن را به خداوند تقديم میكند.10تمام هدايای آردی ديگر، خواه مخلوط با روغن زيتون و خواه خشک، به طور مساوی به پسران هارون تعلق دارد.
مقررات قربانی سلامتی
11مقررات قربانی سلامتی كه به خداوند تقديم میشود از اين قرار است:12اگر قربانی به منظور شكرگزاری باشد، همراه آن بايد اين نانهای بدون خميرمايه نيز تقديم شود قرصهای نان كه با روغن زيتون مخلوط شده باشد، نانهای نازک كه روغن مالی شده باشد، نانهايی كه از مخلوط آرد مرغوب و روغن زيتون تهيه شده باشد.13در ضمن همراه قربانی بايد قرصهای نان خميرمايهدار نيز تقديم شود.14از هر نوع نان بايد يک قسمت به عنوان هديهٔ مخصوص به خداوند تقديم شود تا به كاهنی تعلق گيرد كه خون حيوان قربانی را روی قربانگاه میپاشد.15گوشت حيوان قربانی سلامتی بايد در روزی كه به عنوان هديه شكرگزاری تقديم میگردد، خورده شود و چيزی از آن برای روز بعد باقی نماند.16اگر قربانی، داوطلبانه يا نذری باشد، گوشت قربانی در روزی كه آن را تقديم میكنند، خورده شود. اگر از گوشت قربانی چيزی باقی بماند میتوان آن را روز بعد نيز خورد.17-18ولی هر چه تا روز سوم باقی بماند، بايد سوزاند. اگر در روز سوم چيزی از گوشت قربانی خورده شود، خداوند آن قربانی را قبول نخواهد كرد و به حساب نخواهد آورد زيرا آن گوشت نجس شده است. كسی هم كه آن را بخورد مجرم میباشد.19گوشتی را كه به چيزی نجس خورده است نبايد خورد، بلكه بايد آن را سوزاند. گوشت قربانی را فقط كسانی میتوانند بخورند كه طاهر هستند.20هر كه طاهر نباشد و گوشت قربانی سلامتی را بخورد بايد از ميان قوم خدا طرد شود زيرا اين قربانی، مقدس است.21هر كس به چيزی نجس دست بزند، خواه نجاست انسان باشد، خواه حيوان نجس و يا هر چيز نجس ديگر، و بعد از گوشت قربانی سلامتی بخورد، بايد از ميان قوم خدا طرد شود زيرا اين قربانی، مقدس است.22-23خداوند به موسی فرمود كه اين دستورات را به قوم اسرائيل بدهد: هرگز پيه گاو و گوسفند و بز را نخوريد.24پيه حيوانی كه مرده يا توسط جانوری دريده شده باشد هرگز خورده نشود بلكه از آن برای كارهای ديگر استفاده شود.25هر كس پيه حيوانی را كه بر آتش به خداوند تقديم میشود بخورد بايد از ميان قوم طرد شود.26-27هرگز خون نخوريد، نه خون پرنده و نه خون چارپا. هر کس، در هر جا، خون بخورد، بايد از ميان قوم خدا طرد شود.
سهم كاهن از قربانی
28-30خداوند به موسی فرمود كه اين دستورات را به قوم اسرائيل بدهد: هر کس بخواهد قربانی سلامتی به خداوند تقديم كند بايد با دست خود آن قربانی را كه بر آتش به خداوند تقديم میشود، بياورد. پيه و سينه را جلو قربانگاه تقديم كند و سينهٔ قربانی را به عنوان هديهٔ مخصوص، در حضور خداوند تكان دهد.31كاهن پيه را بر قربانگاه بسوزاند، ولی سينهٔ قربانی متعلق به هارون و پسرانش باشد.32-33ران راست قربانی، به عنوان هديهٔ مخصوص، به كاهنی داده شود كه خون و پيه قربانی را تقديم میكند؛34زيرا خداوند سينه و ران قربانی سلامتی را از قوم اسرائيل گرفته و آنها را به عنوان هديهٔ مخصوص به كاهنان داده است و هميشه به ايشان تعلق خواهد داشت.35(اين قسمت از هدايايی كه بر آتش به خداوند تقديم میشود در روز انتصاب هارون و پسرانش به خدمت خداوند، به ايشان داده شد.36در روزی كه ايشان مسح شدند، خداوند دستور داد كه قوم اسرائيل اين قسمت را به ايشان بدهند. اين، قانونی برای تمام نسلهای ايشان میباشد.)37-38اينها مقرراتی بود در مورد قربانی سوختنی، هديهٔ آردی، قربانی گناه، قربانی جبران، قربانی تقديس و قربانی سلامتی كه خداوند در بيابان، در كوه سينا به موسی داد تا قوم اسرائيل بدانند چگونه قربانیهای خود را به خداوند تقديم كنند.