1هرگاه كسی برای خداوند هديهٔ آردی آورد، هديهٔ او بايد از آرد مرغوب باشد. او بايد روغن زيتون روی آن بريزد و كندر بر آن بگذارد.2سپس يک مشت از آن را كه نمونهٔ تمام هديه است به يكی از كاهنان بدهد تا آن را بسوزاند. اين هديه كه بر آتش تقديم میشود، مورد پسند خداوند خواهد بود.3بقيهٔ آرد به هارون و پسرانش داده شود تا برای خوراک از آن استفاده كنند. قسمتی كه به كاهنان داده میشود بسيار مقدس است، زيرا از هديهای گرفته شده كه به خداوند تقديم شده است.4هرگاه كسی نان پخته شده در تنور برای خداوند هديه آورد، آن نان بايد بدون خميرمايه و از آرد مرغوب مخلوط با روغن زيتون تهيه شده باشد. از نان بدون خميرمايه كه روغن روی آن ماليده شده باشد نيز میتوان به عنوان هديه استفاده كرد.5اگر كسی نان پخته شده روی ساج هديه آورد، آن نان نيز بايد از آرد مرغوب بدون خميرمايه و مخلوط با روغن زيتون باشد.6او بايد آن را تكهتكه كند و رويش روغن بريزد. اين نيز يک نوع هديهٔ آردی است.7اگر هديهٔ شما در تابه پخته شود، آن هم بايد از آرد مرغوب و روغن زيتون باشد.8اين هدايای آردی را نزد كاهن بياوريد تا به قربانگاه ببرد و به خداوند تقديم كند.9كاهنان بايد فقط مقدار كمی از هديه را به عنوان نمونه بسوزانند. اين هديه كه بر آتش تقديم میشود، مورد پسند خداوند است.10بقيهٔ هديه به كاهنان تعلق دارد. اين قسمت كه به كاهنان داده میشود بسيار مقدس است، زيرا از هديهای گرفته شده كه به خداوند تقديم شده است.11برای تهيهٔ هديه آردی كه به خداوند تقديم میشود از خميرمايه استفاده نكنيد، زيرا به کار بردن خميرمايه يا عسل در هدايايی كه بر آتش به خداوند تقديم میشود، جايز نيست.12هنگام تقديم نوبر محصول خود به خداوند میتوانيد از نان خميرمايهدار و عسل استفاده كنيد، ولی اين هديه را نبايد بر آتش قربانگاه بسوزانيد.13به تمام هدايا بايد نمک بزنيد، چون نمک يادآور عهد خداست.14هرگاه از نوبر محصول خود به خداوند هديه میدهيد دانهها را از خوشهها جدا كرده، بكوبيد و برشته كنيد.15سپس روغن زيتون بر آن بريزيد و كندر روی آن بگذاريد، زيرا اين نيز نوعی هديهٔ آردی است.16آنگاه كاهنان قسمتی از غلهٔ كوبيده شده و مخلوط با روغن را با تمام كندر به عنوان نمونه بر آتش بسوزانند و به خداوند تقديم كنند.