1-2خداوند اين دستورات را دربارهٔ شخصی كه مرض جذام او شفا يافته است، به موسی داد:3كاهن بايد برای معاينهٔ او از اردوگاه بيرون رود. اگر ديد كه جذام برطرف شده است4دستور دهد دو پرندهٔ زندهٔ حلال گوشت، چند تكه چوب سرو، نخ قرمز و چند شاخه زوفا برای مراسم تطهير شخص شفا يافته بياورند.5سپس دستور دهد كه يكی از پرندگان را در يک ظرف سفالين كه آن را روی آب روان گرفته باشند سر ببرند6و چوب سرو، نخ قرمز، شاخهٔ زوفا و پرندهٔ زنده را در خون پرندهای كه سرش بريده شده فرو كند.7سپس كاهن خون را هفت مرتبه روی شخصی كه از جذام شفا يافته، بپاشد و او را شرعاً طاهر اعلام كند و پرندهٔ زنده را هم در صحرا رها نمايد.8آنگاه شخصی كه شفا يافته لباس خود را بشويد و تمام موی خود را بتراشد و خود را بشويد تا شرعاً طاهر شود. سپس او میتواند به اردوگاه بازگشته، در آنجا زندگی كند؛ ولی بايد تا هفت روز بيرون خيمهاش بماند.9در روز هفتم دوباره تمام موی خود را كه شامل موی سر، ريش، ابرو و ساير قسمتهای بدن او میشود، بتراشد و لباسهایش را بشويد و حمام كند. آنگاه آن شخص شرعاً طاهر خواهد بود.10روز بعد، يعنی روز هشتم، بايد دو برهٔ نر بیعيب و يک ميش يک سالهٔ بیعيب با سه كيلو آرد مرغوب مخلوط با روغن زيتون به عنوان هديهٔ آردی و يک سوم ليتر روغن زيتون نزد كاهن بياورد.11سپس كاهن آن شخص و هديهٔ وی را دم در خيمهٔ عبادت به حضور خداوند بياورد.12كاهن بايد يكی از برههای نر را با روغن زيتون گرفته، با تكان دادن آنها در جلو قربانگاه، به عنوان قربانی جبران به خداوند تقديم كند. (اين قربانی جزو هدايای مخصوصی است كه به كاهن تعلق میگيرد.)13سپس كاهن در خيمهٔ عبادت در جايی كه قربانی گناه و قربانی سوختنی ذبح میشوند، بره را سر ببرد. اين قربانی جبران بسيار مقدس است و بايد مثل قربانی گناه برای خوراک به كاهن داده شود.14كاهن، خون قربانی جبران را بگيرد و مقداری از آن را بر نرمهٔ گوش راست شخصی كه طاهر میشود و روی شست دست راست او و روی شست پای راستش بمالد.15پس از آن، كاهن مقداری از روغن زيتون را گرفته، آن را در كف دست چپ خود بريزد،16و انگشت دست راست خود را در آن فرو برده، هفت بار روغن را به حضور خداوند بپاشد.17سپس كاهن مقداری از روغن كف دست خود را روی نرمهٔ گوش راست آن شخص و روی شست دست راست و روی شست پای راست او بمالد.18بعد روغن باقيمانده در كف دست خود را بر سر آن شخص بمالد. به اين ترتيب كاهن در حضور خداوند برای او كفاره خواهد كرد.19پس از آن، كاهن بايد قربانی گناه را تقديم كند و بار ديگر مراسم كفاره را برای شخصی كه از جذام خود طاهر میشود به جا آورد. سپس كاهن قربانی سوختنی را سر ببرد،20و آن را با هديهٔ آردی بر قربانگاه تقديم نموده، برای آن شخص كفاره كند تا شرعاً طاهر شناخته شود.21اگر آن شخص فقير باشد و نتواند دو بره قربانی كند، میتواند يک برهٔ نر به عنوان قربانی جبران بياورد تا هنگام برگزاری مراسم كفاره جلو قربانگاه تكان داده شود و به خداوند تقديم گردد. همراه با آن يک كيلو آرد مرغوب مخلوط با روغن زيتون به عنوان هديهٔ آردی و يک سوم ليتر روغن زيتون نيز تقديم شود.22آن شخص بايد دو قمری يا دو جوجه كبوتر نيز بياورد و يكی را برای قربانی گناه و ديگری را برای قربانی سوختنی تقديم كند.23روز هشتم آنها را دم در خيمهٔ عبادت نزد كاهن بياورد تا در حضور خداوند برای مراسم طهارت او تقديم شوند.24كاهن بره را به عنوان قربانی جبران همراه با روغن بگيرد و آنها را جلو قربانگاه تكان داده، به خداوند تقديم كند. (اين قربانی جزو هدايای مخصوصی است كه به كاهن تعلق میگيرد.)25سپس بره را به عنوان قربانی جبران ذبح كند و قدری از خون آن را روی نرمهٔ گوش راست شخصی كه طاهر میشود و روی شست دست راست و روی شست پای راست او بمالد.26سپس كاهن مقداری از روغن زيتون را در كف دست چپ خود بريزد27و با انگشت راستش قدری از آن را هفت بار به حضور خداوند بپاشد.28بعد قدری از روغن زيتون كف دستش را روی نرمهٔ گوش راست آن شخص و روی شست دست راست و روی شست پای راست وی بمالد.29روغن باقيمانده در دست خود را بر سر شخصی كه طاهر میشود بمالد. به اين ترتيب كاهن در حضور خداوند برای او كفاره خواهد كرد.30پس از آن، بايد دو قمری يا دو جوجه كبوتری را كه آورده است قربانی كند،31يكی را برای قربانی گناه و ديگری را برای قربانی سوختنی. همراه آنها هديهٔ آردی نيز تقديم شود. به اين ترتيب كاهن در حضور خداوند برای آن شخص كفاره خواهد كرد.32اين است مقررات مربوط به اشخاصی كه از مرض جذام شفا يافته، ولی قادر نيستند قربانیهایی را كه معمولاً برای انجام مراسم طهارت لازم است بياورند.33-34خداوند اين دستورات را در مورد خانهای كه جذام بر آن عارض شده، به موسی و هارون داد. (اين قوانين برای زمانی بود كه قوم اسرائيل به سرزمين موعود كنعان كه خداوند قرار بود به آنها ببخشد، وارد میشدند.)35هرگاه كسی در خانهاش متوجهٔ جذام[1] شود، بايد بيايد و به كاهن بگويد: «به نظر میرسد در خانهٔ من مرض جذام وجود دارد!» (لاويان 13:47)36كاهن پيش از اينكه خانه را مشاهده كند دستور بدهد كه خانه تخليه شود تا اگر تشخيص داد كه مرض جذام در آنجا وجود دارد، هر چه در خانه است، شرعاً نجس اعلام نشود. سپس كاهن وارد خانه شده37آن را مشاهده كند. اگر رگههای مايل به سبز يا سرخ در ديوار خانه پيدا كرد كه عمیقتر از سطح ديوار به نظر رسيد،38بايد در خانه را تا هفت روز ببندد.39روز هفتم برگشته، دوباره به آن نگاه كند. اگر رگهها در ديوار پخش شده باشند،40آنگاه كاهن دستور بدهد آن قسمت رگهدار ديوار را كنده، سنگهای آن را در جای ناپاكی خارج از شهر بيندازند.41سپس دستور بدهد ديوارهای داخل خانه را بتراشند و خاک تراشيده شده را نيز در جای ناپاكی خارج از شهر بريزند.42بعد بايد سنگهای ديگری بياورد و به جای سنگهايی كه كنده شده كار بگذارند و با ملاط تازه خانه را دوباره اندود كنند.43ولی اگر رگهها دوباره نمايان شدند،44كاهن بايد دوباره بيايد و نگاه كند، اگر ديد كه رگهها پخش شدهاند، بداند كه جذام مسری است و خانه شرعاً نجس میباشد.45آنگاه كاهن دستور دهد خانه را خراب كنند و تمام سنگها، تيرها و خاک آن را به خارج از شهر برده، در جای ناپاكی بريزند.46وقتی در خانه بسته است، اگر كسی داخل آن شود، تا غروب شرعاً نجس خواهد بود.47هر كه در آن خانه بخوابد يا چيزی بخورد، بايد لباس خود را بشويد.48اما زمانی كه كاهن دوباره برای مشاهدهٔ خانه میآيد، ببيند كه رگهها ديگر پخش نشدهاند، آنگاه اعلام كند كه خانه شرعاً طاهر است و جذام برطرف شده است.49سپس برای طهارت خانه، دستور دهد دو پرنده، چند تكه چوب سرو، نخ قرمز و چند شاخه زوفا بياورند.50يكی از پرندگان را روی آب روان در يک ظرف سفالين سر ببرد51-52و چوب سرو و شاخهٔ زوفا و نخ قرمز و پرندهٔ زنده را در خون پرندهای كه سربريده است و همچنين در آب روان فرو كند و هفت بار بر خانه بپاشد. به اين طريق خانه طاهر میشود.53سپس پرندهٔ زنده را بيرون شهر در صحرا رها كند. اين است روش تطهير خانه.54-56اين مقررات مربوط به جذام است كه ممكن است در لباس يا در خانه، در آماس روی پوست بدن يا در جوش، و يا در لكهٔ براق ديده شود.57طبق اين مقررات تشخيص خواهيد داد كه چه وقت چيزی نجس است و چه وقت طاهر.