1وقتی كه خداوند داوود را از دست شائول و دشمنان ديگرش رهانيد، او اين سرود را برای خداوند سراييد:2خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات میبخشد.3خدايم صخرهٔ محكمی است كه به آن پناه میبرم. او همچون سپر از من محافظت میكند، به من پناه میدهد و با قدرتش مرا میرهاند. نجات دهندهٔ من، مرا از ظلم میرهاند.4او را به كمک خواهم طلبيد و از چنگ دشمنان رهايی خواهم يافت. ای خداوند تو شايستهٔ پرستش هستی!5مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار كرده بود و موجهای ويرانگرش مرا در بر گرفته بود.6مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به كام خود بكشد.7اما من در اين پريشانی به سوی خداوند فرياد برآوردم و از خدايم كمک خواستم. فرياد من به گوش او رسيد و او از خانهٔ مقدسش نالهٔ مرا شنيد.8آنگاه زمين تكان خورد و لرزيد و بنياد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زيرا خداوند به خشم آمده بود.9دود از بينی او برآمد و شعلههای سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه كشيد.10او آسمان را شكافت و نزول كرد، زير پايش ابرهای سياه قرار داشت.11بر عرابهٔ آسمانی خويش سوار شد و با سرعت باد پرواز نمود.12او خود را با تاريكی پوشاند و ابرهای غليظ و پر آب او را احاطه كردند.13درخشندگی حضور او، شعلههای آتش پديد آورد.14آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت.15او با تيرهای آتشين خود، دشمنانم را پراكنده و پريشان ساخت.16آنگاه به فرمان او آب دريا به عقب رفت و با دميدن نفس او خشكی پديد آمد.17خداوند از آسمان دست خود را دراز كرد و مرا از اعماق آبهای بسيار بيرون كشيد.18مرا از چنگ دشمنان نيرومندی كه از من تواناتر بودند، رهانيد19وقتی در سختی و پريشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ كرد.20او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زيرا مرا دوست میداشت.21خداوند پاداش درستكاری و پاكی مرا داده است،22زيرا از دستورات او اطاعت نمودهام و به خدای خود گناه نورزيدهام.23همهٔ احكامش را بجا آوردهام و از فرمان او سرپيچی نكردهام.24در نظر خداوند بیعيب بودهام، خود را از گناه دور نگاه داشتهام.25خداوند به من پاداش داده است، زيرا در نظر او پاک و درستكار بودهام.26خدايا، تو نسبت به كسانی كه به تو وفادارند، امين هستی و كسانی را كه كاملند محبت میكنی.27اشخاص پاک را بركت میدهی و افراد فاسد را مجازات میكنی.28تو افتادگان را نجات میدهی، اما متكبران را سرنگون میكنی.29ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاريكی مرا به روشنايی تبديل میكنی.30با كمک تو به صفوف دشمن حمله خواهم برد و قلعههای آنها را در هم خواهم كوبيد.31اعمال خداوند كامل و بینقص است و وعدههای او پاک و قابل اعتماد! خداوند از كسانی كه به او پناه میبرند مانند سپر محافظت میكند.32كيست خدا غير از خداوند و كيست صخرهٔ نجات غير از خدای ما؟33خدا به من قوت میبخشد و در راههايی كه میروم مرا حفظ میكند.34پاهايم را چون پاهای آهو میگرداند تا بتوانم بر بلنديها بايستم.35او دستهای مرا برای جنگ تقويت میكند تا بتوانم كمان برنجين را خم كنم.36خداوندا، تو با سپرت مرا نجات دادهای، و از لطف توست كه به اين عظمت رسيدهام.37زمين زير پايم را وسيع ساختهای تا نلغزم.38دشمنانم را تعقيب میكنم و آنها را شكست میدهم و تا آنها را از بين نبرم، باز نمیگردم.39آنها را چنان بر زمين میكوبم كه زير پاهايم بيفتند و برنخيزند.40تو برای جنگيدن مرا قوت بخشيدهای و دشمنانم را زير پاهای من انداختهای.41تو آنها را وادار به عقبنشينی و فرار مینمايی و من آنها را نابود میكنم.42فرياد برمیآورند، ولی كسی نيست كه آنها را برهاند. از خداوند كمک میخواهند، اما او نيز به داد ايشان نمیرسد.43من آنها را خرد كرده، به صورت غبار درمیآورم، و آنها را مانند گل كوچهها لگدمال میكنم.44تو مرا از شورش قومم نجات دادهای و مرا رهبر قومها ساختهای. مردمی كه قبلاً آنها را نمیشناختم اكنون مرا خدمت میكنند.45بيگانهها در حضور من سر تعظيم فرود میآورند و به محض شنيدن دستوراتم، آنها را اجرا میكنند.46آنها روحيهٔ خود را باختهاند و با ترس و لرز از قلعههای خود بيرون میآيند.47خداوند زنده است! شكر و سپاس بر خدای متعال باد كه صخرهٔ نجات من است!48خدايی كه انتقام مرا میگيرد، قومها را مغلوب من میگرداند،49و مرا از چنگ دشمنان میرهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پيروز گردانيدی و از دست ظالمان رهايی دادی.50ای خداوند، تو را در ميان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سراييد.51خدا پيروزيهای بزرگی نصيب پادشاه برگزيدهٔ خود، داوود، میسازد، و بر او و نسلش هميشه رحمت میفرمايد.