1وقتی هنوز در زندان بودم، كلام خداوند بار ديگر بر من نازل شد.2خداوند، كه آسمان و زمين را آفريده و نام او يهوه است، به من چنين فرمود:3«از من درخواست كن و من اسراری را درباره آنچه در آينده واقع خواهد شد، به تو آشكار خواهم ساخت!4بدان كه حتی اگر خانههای اورشليم و قصر پادشاه را هم خراب كنند تا مصالح آنها را برای استحكام ديوار شهر در برابر حملهٔ دشمن به کار ببرند،5سربازان بابلی داخل خواهند شد و اهالی اين شهر جان به در نخواهند برد؛ زيرا در شدت خشم و غضب خود اراده نمودم كه ايشان را نابود كنم. به سبب تمام شرارتهايشان، روی خود را از ايشان برگرداندهام.6«با وجود اين، زمانی خواهد رسيد كه خرابیهای اورشليم را ترميم خواهم كرد و به اهالی آن سعادت و آسايش خواهم بخشيد.7اسيران يهودا و اسرائيل را باز خواهم آورد و مانند گذشته، ايشان را كامياب خواهم گرداند.8آنان را از تمام گناهانی كه نسبت به من مرتكب شدهاند، پاک خواهم نمود و خواهم آمرزيد.9آنگاه اين شهر مايهٔ شادی و افتخار من خواهد بود و باعث خواهد شد تمام قومهای دنيا، مرا تمجيد و تكريم كنند! همهٔ مردم جهان احسان و لطفی را كه در حق قومم خواهم كرد، خواهند ديد و از ترس خواهند لرزيد.»10خداوند میفرمايد: «مردم میگويند كه شهرهای يهودا و كوچههای اورشليم همه ويران و خالی از سكنه و حيوانات شده است.11ولی در همين مكان بار ديگر آواز سرور و شادمانی و صدای شاد عروس و داماد شنيده خواهد شد. مردم به خانهٔ من قربانیهای شكرگزاری آورده، خواهند گفت: ”بياييد خداوند قادر متعال را تمجيد نماييم، زيرا او نيكو و مهربان است و رحمت او هميشه پابرجاست!“ من اين سرزمين را بيش از دوران گذشته، سعادتمند و كامياب خواهم ساخت.12در اين سرزمين كه همهٔ شهرهايش ويران شده و انسان و حيوانی در آن به چشم نمیخورد، بار ديگر چوپانان گلههای خود را خواهند چرانيد،13و شمار گوسفندانشان در همه جا فزونی خواهد يافت: در آبادیهای كوهستانی، در شهرهای واقع در دشت، در تمام دشتهای نگب، در خاک بنيامين، اطراف اورشليم و در تمام شهرهای يهودا.14بلی، روزی میآيد كه به تمام وعدههای خوبی كه به اهالی اسرائيل و يهودا دادهام، وفا خواهم نمود.15«در آن زمان از نسل داوود، شخص عادلی را بر تخت سلطنت خواهم نشاند تا با عدل و انصاف حكومت كند.16در آن روزها، اهالی يهودا و اورشليم در آسايش و امنيت زندگی خواهند كرد و اين شهر ”خداوند عدالت ما“ ناميده خواهد شد!17يقين بدانيد كه از آن به بعد، از دودمان داوود، همواره كسی وجود خواهد داشت كه بر تخت سلطنت اسرائيل تكيه بزند،18و كاهنانی از نسل لاوی نيز همواره در عبادتگاه مشغول خدمت خواهند بود تا قربانیهای سوختنی، هدايای آردی و قربانیهای ديگر به حضور من تقديم كنند.»19سپس اين پيغام از طرف خداوند به من رسيد:20-21«اگر بتوانی عهدی را كه با روز و شب دارم، بشكنی تا نظمشان بر هم بخورد، آنگاه من نيز عهد و پيمان خود را با خدمتگزارم داوود خواهم شكست تا از نسل او كسی نباشد كه وارث تاج و تختش شود، و عهد خود را با خدمتگزارانم يعنی لاويان كاهن نيز خواهم گسست.22چنانكه ستارگان آسمان و ماسههای ساحل درياها را نمیتوان شمرد، همچنان نسل بندهام داوود و خدمتگزارانم لاويان آنقدر زياد خواهند شد كه قابل شمارش نخواهند بود.»23خداوند بار ديگر به من فرمود:24«آيا نشنيدهای مردم چه میگويند؟ آنها با ريشخند میگويند: ”خداوند كه اسرائيل و يهودا را برگزيده بود، اكنون ايشان را به حال خود واگذاشته است! ديگر نمیتوان اسرائيل را يک قوم خواند!“25-26ولی تا وقتی قوانين روز و شب، و نظام زمين و آسمان برقرار است، ديگر قوم خود و فرزندان داوود را ترک نخواهم نمود، بلكه كسی را از نسل داوود، بر فرزندان ابراهيم، اسحاق و يعقوب فرمانروا خواهم ساخت و بر ايشان رحمت خواهم كرد و سعادت از دست رفته را به ايشان باز خواهم گرداند.»