1حيرام، پادشاه صور قاصدانی نزد داوود فرستاد. همراه اين قاصدان نجاران و بنايانی با چوب درختان سرو نيز فرستاد تا برای داوود كاخی بسازند. (2سموئيل 5:11)2پس داوود فهميد كه خداوند به خاطر قوم خود اسرائيل، او را پادشاه ساخته است و به سلطنتش اينچنين عظمتی بخشيده است.3داوود پس از آنكه به اورشليم نقل مكان نمود، زنان بيشتری گرفت و صاحب دختران و پسران ديگری شد.4-7فرزندان او كه در اورشليم به دنیا آمدند اينها هستند: شموع، شوباب، ناتان، سليمان، يبحار، اليشوع، اليفلط، نوجه، نافج، يافيع، اليشامع، بعلياداع[1]، اليفلط.
پيروزی بر فلسطينیها
8وقتی فلسطينیها شنيدند داوود، پادشاه اسرائيل شده است، نيروهای خود را برای جنگ با او بسيج نمودند. وقتی داوود اين را شنيد سپاه خود را برای مقابله با دشمن جمع كرد. (2سموئيل 5:17)9فلسطينیها به درهٔ رفائيم آمده، در آنجا پخش شدند.10داوود از خدا سؤال كرد: «اگر به جنگ آنها بروم آيا مرا پيروز خواهی ساخت؟» خداوند جواب داد: «بلی، تو را بر دشمن پيروز خواهم ساخت.»11پس داوود در بعل فراصيم به فلسطينیها حمله كرد و آنها را شكست داد. داوود گفت: «خدا به دست من دشمنان ما را شكست داد! او چون سيلاب بر آنها رخنه كرد.» به همين سبب آن محل را بعل فراصيم (يعنی«خدای رخنهكننده») ناميدند.12فلسطينیها تعداد زيادی بت برجای گذاشتند و داوود دستور داد آنها را بسوزانند.13فلسطينیها بار ديگر بازگشتند و در درهٔ رفائيم پخش شدند.14داوود باز از خدا سؤال كرد كه چه كند و خدا در جواب او فرمود: «از روبرو به آنها حمله نكن بلكه دور بزن و از ميان درختان توت به ايشان حمله كن!15وقتی صدای پايی بر سر درختان توت شنيدی آنگاه حمله را شروع كن، زيرا اين علامت آن است كه من پيشاپيش شما حركت میكنم و لشكر فلسطينیها را شكست میدهم.»16پس داوود مطابق دستور خدا عمل كرده، سپاه فلسطينیها را از جبعون تا جازر سركوب نمود.17به اين ترتيب شهرت داوود در همه جا پخش شد و خداوند ترس او را در دل تمام قومها جای داد.