1ای مردم سرزمينهای دور دست به من گوش دهيد! پيش از آنكه من به دنیا بيايم خداوند مرا برگزيد، و هنگامی كه هنوز در شكم مادرم بودم او مرا به اسم خواند.2خداوند سخنان مرا مانند شمشير، تيز كرده است. او مرا زير دستش پنهان نموده و مرا مانند يک تير تيز در تركش خود گذاشته است.3خداوند به من گفت: «تو خدمتگزار نيرومند من هستی.[1] تو باعث خواهی شد كه مردم مرا بستايند.»4جواب دادم: «اما كار من برای مردم بيهوده بوده و من بیجهت نيروی خود را برای آنان صرف كردهام.» با اين حال خدمت خود را تمام به خداوند واگذار میكنم تا او آن را به ثمر رساند.5خداوند كه مرا از شكم مادرم برای خدمتش برگزيد و به من مأموريت داد تا قوم آوارهٔ او اسرائيل را به سوی او بازگردانم، و برای انجام اين كار به من نيروی كافی بخشيد و افتخار انجام آن را نصيبم كرد، به من فرمود:6«اينک كاری مهمتر از باز آوردن و احيای اسرائيل به تو واگذار میكنم. تو را ای خدمتگزار من، برای قومهای جهان نور میسازم تا نجات مرا برای همهٔ مردم جهان به ارمغان ببری.»7خداوند كه نجات دهنده و خدای مقدس اسرائيل است، به او كه از طرف مردم حقير و طرد شده و زير دست حاكمان قرار گرفته است، چنين میفرمايد: «وقتی پادشاهان تو را ببينند، به احترام تو از جای خود برخواهند خاست و شاهزادگان به تو تعظيم خواهند كرد، زيرا من كه خداوند امين و خدای مقدس اسرائيل هستم تو را برگزيدهام.»
احيای اسرائيل
8خداوند میفرمايد: «در وقت مناسب درخواست تو را اجابت خواهم كرد و تو را از هر گزندی حفظ خواهم نمود و توسط تو با قوم اسرائيل عهد خواهم بست و سرزمينشان را از نو آباد كرده، آن را به مردمش باز خواهم گرداند.9من توسط تو كسانی را كه اسيرند و در تاريكی زندگی میكنند آزاد كرده، به ايشان خواهم گفت: ”بيرون بيائيد و در روشنایی زندگی كنيد.“ سپس آنان همچون گوسفندانی كه در چراگاههای سرسبز و تپههای پرعلف میچرند، از وفور نعمت برخوردار خواهند شد.10گرسنه و تشنه نخواهند شد و حرارت خورشيد به ايشان آسيب نخواهد رسانيد، زيرا كسی كه ايشان را دوست دارد آنان را هدايت خواهد كرد و نزد چشمههای آب رهبری خواهد نمود.11«من تمام كوههايم را برای قوم خود به راههای صاف تبديل خواهم كرد و بر فراز درهها، جادهها خواهم ساخت تا ايشان از آن عبور كنند.12قوم من از جاهای دور دست باز خواهند گشت عدهای از شمال، عدهای از غرب و عدهای از سرزمين جنوب.»13ای آسمانها، آواز شادی سر دهيد! ای زمين، شادمان باش! و ای کوهها با شادی سرود بخوانيد، زيرا خداوند بر قوم رنجديدهٔ خود ترحم كرده، ايشان را تسلی میدهد.14با وجود اين، ساكنان اورشليم میگويند: «خداوند ما را ترک گفته و فراموش كرده است.»15خداوند چنين پاسخ میدهد: «آيا يک مادر جگر گوشهٔ خود را فراموش میكند؟ يا بر پسر خود رحم نمیكند؟ حتی اگر مادری طفلش را فراموش كند، من شما را فراموش نخواهم كرد!16ای اورشليم، من نام تو را بر كف دستم نوشتهام و ديوارهايت هميشه در نظر من است.17بزودی فرزندان تو خواهند آمد تا تو را دوباره بنا كنند و تمام كسانی كه تو را ويران كردهاند، از تو بيرون خواهند رفت.18سرت را بالا كن و به اطراف خود نظر انداز. ببين چگونه قوم تو جمع شدهاند و به سوی تو میآيند. به حيات خود قسم كه آنها نزد تو خواهند آمد و تو به آنها فخر خواهی كرد همانطور كه يک عروس به زيورآلات خود فخر میكند.19خرابهها و زمينهای ويران تو از مردم پر خواهند شد و دشمنانت كه تو را اسير كرده بودند، از تو دور خواهند شد.20فرزندان تو كه در ديار تبعيد به دنیا آمدهاند به تو خواهند گفت: ”اين سرزمين برای ما كوچک است. ما به جای وسيعتری نياز داريم.“21آنگاه از خود خواهی پرسيد: ”چه كسی اينها را برای من زاييده است؟ چه كسی اينها را برای من بزرگ كرده است؟ بيشتر فرزندانم كشته شدهاند و بقيه به اسيری رفته مرا تنها گذاشتهاند. پس اينها از كجا آمدهاند؟“»22خداوند قادر متعال به قوم اسرائيل میفرمايد: «اينک من قومهای جهان را بسيج خواهم كرد و آنها پسرانت را در آغوش گرفته، دخترانت را بر دوش خواهند گذاشت و آنان را نزد تو باز خواهند آورد.23پادشاهان و ملكهها مانند دايه از تو مراقبت خواهند كرد و در برابرت زانو زده، خاک پايت را خواهند ليسيد. آنگاه خواهی دانست كه من خداوند هستم و كسانی را كه چشم اميدشان به من باشد، نوميد نخواهم كرد.»24چه كسی میتواند غنایم را از چنگ فاتح جنگ درآورد؟ چه كسی میتواند اسيران را از دست حاكم ستمگر برهاند؟25خداوند جواب میدهد؟ «من غنایم را از چنگ فاتح جنگ در خواهم آورد و اسيران را از دست حاكم ستمگر خواهم رهانيد. من با دشمنان تو خواهم جنگيد و فرزندانت را خواهم رهانيد.26كسانی را كه به تو ظلم كنند به جان هم خواهم انداخت تا گوشت يكديگر را بخورند و خون يكديگر را بنوشند. آنگاه تمام مردم دنيا خواهند دانست كه من خداوند، خدای قادر اسرائيل هستم كه تو را نجات میدهم و حفظ میكنم.»