Psalm 89 | New International Version

New International Version

A maskil of Ethan the Ezrahite.

1 I will sing of the Lord’s great love for ever; with my mouth I will make your faithfulness known through all generations.^[1] 2 I will declare that your love stands firm for ever, that you have established your faithfulness in heaven itself. 3 You said, ‘I have made a covenant with my chosen one, I have sworn to David my servant, 4 “I will establish your line for ever and make your throne firm through all generations.” ’^[2] 5 The heavens praise your wonders, Lord, your faithfulness too, in the assembly of the holy ones. 6 For who in the skies above can compare with the Lord? Who is like the Lord among the heavenly beings? 7 In the council of the holy ones God is greatly feared; he is more awesome than all who surround him. 8 Who is like you, Lord God Almighty? You, Lord, are mighty, and your faithfulness surrounds you. 9 You rule over the surging sea; when its waves mount up, you still them. 10 You crushed Rahab like one of the slain; with your strong arm you scattered your enemies. 11 The heavens are yours, and yours also the earth; you founded the world and all that is in it. 12 You created the north and the south; Tabor and Hermon sing for joy at your name. 13 Your arm is endowed with power; your hand is strong, your right hand exalted. 14 Righteousness and justice are the foundation of your throne; love and faithfulness go before you. 15 Blessed are those who have learned to acclaim you, who walk in the light of your presence, Lord. 16 They rejoice in your name all day long; they celebrate your righteousness. 17 For you are their glory and strength, and by your favour you exalt our horn.^[3] 18 Indeed, our shield^[4] belongs to the Lord, our king to the Holy One of Israel. 19 Once you spoke in a vision, to your faithful people you said: ‘I have bestowed strength on a warrior; I have raised up a young man from among the people. 20 I have found David my servant; with my sacred oil I have anointed him. 21 My hand will sustain him; surely my arm will strengthen him. 22 The enemy will not get the better of him; the wicked will not oppress him. 23 I will crush his foes before him and strike down his adversaries. 24 My faithful love will be with him, and through my name his horn^[5] will be exalted. 25 I will set his hand over the sea, his right hand over the rivers. 26 He will call out to me, “You are my Father, my God, the Rock my Saviour.” 27 And I will appoint him to be my firstborn, the most exalted of the kings of the earth. 28 I will maintain my love to him for ever, and my covenant with him will never fail. 29 I will establish his line for ever, his throne as long as the heavens endure. 30 ‘If his sons forsake my law and do not follow my statutes, 31 if they violate my decrees and fail to keep my commands, 32 I will punish their sin with the rod, their iniquity with flogging; 33 but I will not take my love from him, nor will I ever betray my faithfulness. 34 I will not violate my covenant or alter what my lips have uttered. 35 Once for all, I have sworn by my holiness – and I will not lie to David – 36 that his line will continue for ever and his throne endure before me like the sun; 37 it will be established for ever like the moon, the faithful witness in the sky.’ 38 But you have rejected, you have spurned, you have been very angry with your anointed one. 39 You have renounced the covenant with your servant and have defiled his crown in the dust. 40 You have broken through all his walls and reduced his strongholds to ruins. 41 All who pass by have plundered him; he has become the scorn of his neighbours. 42 You have exalted the right hand of his foes; you have made all his enemies rejoice. 43 Indeed, you have turned back the edge of his sword and have not supported him in battle. 44 You have put an end to his splendour and cast his throne to the ground. 45 You have cut short the days of his youth; you have covered him with a mantle of shame. 46 How long, Lord? Will you hide yourself for ever? How long will your wrath burn like fire? 47 Remember how fleeting is my life. For what futility you have created all humanity! 48 Who can live and not see death, or who can escape the power of the grave? 49 Lord, where is your former great love, which in your faithfulness you swore to David? 50 Remember, Lord, how your servant has^[6] been mocked, how I bear in my heart the taunts of all the nations, 51 the taunts with which your enemies, Lord, have mocked, with which they have mocked every step of your anointed one. 52 Praise be to the Lord for ever! Amen and Amen.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

سراییدن رحمتهای خداوند

1 ای خداوند، رحمت تو را همواره خواهم ستود و با زبان خود پيوسته از وفاداری تو سخن خواهم گفت، 2 زيرا رحمت تو هميشگی است و وفاداری تو چون آسمانها پايدار است. 3-4 تو با خادم برگزيدهات داوود عهد بستهای و وعده كردهای كه تخت سلطنت او را تا ابد، نسل اندر نسل، پايدار خواهی داشت. 5 ای خداوند، آسمانها از كارهای شگفتانگيز تو تعريف میكنند و امانت و وفاداری تو را میستايند. 6 در آسمانها كيست كه با تو برابری كند؟ در ميان موجودات آسمانی چه كسی را میتوان به تو تشبيه كرد؟ 7 تو در ميان مقدسين مورد ستايش هستی؛ آنان با ترس و احترام گرداگرد تو ايستادهاند. 8 ای خداوند قادر متعال، كيست مانند تو؟ تو در قدرت و امانت بینظيری! 9 بر امواج درياها مسلط هستی و طغيان آنها را آرام میگردانی. 10 تو مصر را در هم كوبيدی و با دست توانای خود دشمنانت را تار و مار ساختی. 11 آسمانها و زمين و هر آنچه در آنهاست از آن تو میباشند؛ زيرا تو آنها را آفريدهای. 12 شمال و جنوب را تو بوجود آوردهای. كوههای تابور و حرمون، مظهر قدرت تو میباشند. 13 دست تو بسيار تواناست. تو خدای متعال هستی. 14 فرمانروايی تو بر اساس عدل و انصاف است. در تمام كارهايت رحمت و راستی مشاهده میشود. 15 خوشا به حال مردمی كه میدانند چگونه تو را تحسين و تمجيد كنند، زيرا آنها در نور حضورت راه خواهند رفت. 16 آنها تمام روز به نام تو شادی میكنند و به سبب عدالت تو سربلند میباشند. 17 تو به ما قدرت میبخشی و به لطف خويش ما را پيروز و سرافراز میگردانی. 18 ای خداوند، تو از ما حمايت كردی؛ ای خدای مقدس اسرائيل، تو به ما پادشاه بخشيدی.

وعدهٔ خدا به داوود

19-20 خداوندا، در عالم رويا با نبی خود سخن گفتی و فرمودی: «در ميان اسرائيل جوانی را برگزيدهام و او را سرافراز نمودهام تا پادشاه شود؛ او بندهٔ من داوود است! 21 او را پايدار و توانا خواهم ساخت. 22 دشمنانش بر او چيره نخواهند شد و گزندی از مخالفانش به او نخواهد رسيد. 23 در برابر چشمان وی بدخواهانش را از بين خواهم برد و آنانی را كه از او نفرت داشته باشند هلاک خواهم نمود. 24 پيوسته از وفاداری و رحمت من برخوردار خواهد بود و من او را پيروز و سرافراز خواهم ساخت. 25 قلمرو فرمانروايی او را از دريای بزرگ تا رود فرات وسعت خواهم بخشيد. 26 او مرا پدر خود و خدا و صخرهٔ نجات خويش خواهد خواند. 27 من نيز با او چون نخستزادهٔ خويش رفتار خواهم كرد و او را برتر از تمام پادشاهان جهان خواهم ساخت. 28 رحمت خود را هرگز از او دريغ نخواهم داشت، زيرا عهد من با او عهدی دائمی میباشد. 29 نسل او را تا ابد باقی خواهم گذاشت و سلطنت او جاودانی خواهد بود. 30-32 «اما اگر فرزندانش از دستورات من سرپيچی كنند و احكام مرا بشكنند، آنگاه ايشان را تنبيه خواهم نمود. 33 با اين حال آنها را از رحمت خود محروم نخواهم كرد و نسبت به قولی كه دادهام، وفادار خواهم ماند. 34 آری، عهد خود را نخواهم شكست و آنچه را كه گفتهام تغيير نخواهم داد. 35-36 يک بار به داوود به نام مقدس خود وعده دادم و هرگز آن را باطل نخواهم كرد كه نسل او تا ابد باقی خواهد ماند و سلطنت وی تا زمانی كه خورشيد بدرخشد دوام خواهد داشت 37 و مانند ماه كه شاهد باوفايی در آسمان است، پايدار خواهد بود.»

سوگواری برای شكست پادشاه

38 اما ای خداوند، تو بر پادشاه برگزيدهٔ خود غضبناكی و او را ترک كردهای. 39 آيا عهد خود را با بندهٔ خويش باطل نمودهای؟ تو تاج او را بر زمين انداختهای و آن را بیحرمت ساختهای! 40 حصار شهر او را شكستهای و قلعههايش را خراب كردهای. 41 هر كه از راه میرسد اموال او را غارت میكند. او نزد همسايگان خود رسوا شده است. 42 دشمنانش را بر او پيروز ساختهای. 43 شمشير او را كند كردهای. در جنگ او را كمک نكردهای. 44 تخت سلطنتش را واژگون ساخته، به شكوه و عظمتش خاتمه دادهای. 45 پيری زودرس به سراغش فرستادهای و نزد همه رسوايش كردهای.

دعای رستگاری

46 ای خداوند، تا به كی روی خود را پنهان میكنی؟ آيا تا ابد غضب تو چون آتش افروخته خواهد بود؟ 47 به ياد آور كه عمر انسان چقدر كوتاه است. تو همهٔ انسانها را فناپذير آفريدهای. 48 كيست كه بتواند نميرد و تا ابد زنده بماند؟ 49 ای خداوند، كجاست رحمتهای گذشتهٔ تو؟ كجاست وعدهٔ رحمت تو كه در نهايت وفاداری به داوود دادی؟ 50 ببين مردم چگونه مرا ملامت میكنند. بار ملامتهای ايشان را بر دوش میكشم. 51 دشمنانت پادشاه برگزيدهات را ريشخند میكنند و هر جا پای مینهد او را ملامت مینمايند. 52 شكر و سپاس بر نام خداوند تا ابد! آمين! آمين!