1The Mighty One, God, the Lord, speaks and summons the earth from the rising of the sun to where it sets.2From Zion, perfect in beauty, God shines forth.3Our God comes and will not be silent; a fire devours before him, and around him a tempest rages.4He summons the heavens above, and the earth, that he may judge his people:5‘Gather to me this consecrated people, who made a covenant with me by sacrifice.’6And the heavens proclaim his righteousness, for he is a God of justice.[1]7‘Listen, my people, and I will speak; I will testify against you, Israel: I am God, your God.8I bring no charges against you concerning your sacrifices or concerning your burnt offerings, which are ever before me.9I have no need of a bull from your stall or of goats from your pens,10for every animal of the forest is mine, and the cattle on a thousand hills.11I know every bird in the mountains, and the insects in the fields are mine.12If I were hungry I would not tell you, for the world is mine, and all that is in it.13Do I eat the flesh of bulls or drink the blood of goats?14‘Sacrifice thank-offerings to God, fulfil your vows to the Most High,15and call on me in the day of trouble; I will deliver you, and you will honour me.’16But to the wicked person, God says: ‘What right have you to recite my laws or take my covenant on your lips?17You hate my instruction and cast my words behind you.18When you see a thief, you join with him; you throw in your lot with adulterers.19You use your mouth for evil and harness your tongue to deceit.20You sit and testify against your brother and slander your own mother’s son.21When you did these things and I kept silent, you thought I was exactly[3] like you. But I now arraign you and set my accusations before you.22‘Consider this, you who forget God, or I will tear you to pieces, with no-one to rescue you:23those who sacrifice thank-offerings honour me, and to the blameless[4] I will show my salvation.’
Psalm 50
کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر
قربانی واقعی
1خداوند قادر مطلق سخن میگويد؛ او همهٔ مردم را از مشرق تا مغرب نزد خود فرا میخواند.2نور جلال خدا از كوه صهيون، كه مظهر زيبايی و بزرگی اوست، میتابد.3خدای ما خواهد آمد و سكوت نخواهد كرد. شعلههای آتش در پيشاپيش او و گردباد در اطراف اوست.4او آسمان و زمين را به گواهی میطلبد تا بر قوم خود داوری كند.5خداوند میفرمايد: «قوم خاص مرا كه با قربانیهای خود با من عهد بستهاند كه نسبت به من وفادار بمانند، نزد من جمع كنيد.»6آسمانها گواهند كه خود خداوند داور است و با عدالت داوری میكند.7«ای قوم من، ای اسرائيل، به سخنان من گوش دهيد، زيرا من خدای شما هستم! من خود بر ضد شما شهادت میدهم.8دربارهٔ قربانیهايتان شما را سرزنش نمیكنم، زيرا آنها را پيوسته به من تقديم میكنيد.9من طالب گوسالهها و بزهای شما نيستم،10زيرا همهٔ حيواناتی كه در جنگل و كوه هستند از آن منند.11همهٔ پرندگانی كه بر کوهها پرواز میكنند و تمام حيواناتی كه در صحراها میچرند، به من تعلق دارند.12اگر گرسنه میبودم از تو خوراک نمیخواستم، زيرا كه جهان و هر چه كه در آن است از آن من است.13مگر من گوشت گاوها را میخورم و يا خون بزها را مینوشم؟14قربانی واقعی كه بايد تقديم كنيد اين است كه خدای خويش را شكر نماييد و نذرهايی را كه كردهايد ادا كنيد.15هنگامی كه در مشكلات هستيد مرا بخوانيد؛ من شما را نجات خواهم داد و شما مرا ستايش خواهيد كرد.»16اما خدا به بدكاران چنين میگويد: «شما چه حق داريد كه احكام مرا بر زبان بياوريد و دربارهٔ عهد من سخن بگوييد؟17زيرا شما از اصلاح شدن نفرت داريد و دستورات مرا پشت گوش میاندازيد.18وقتی دزد را میبينيد كه دزدی میكند با وی همدست میشويد و با زناكاران معاشرت میكنيد.19سخنان شما با خباثت و نيرنگ آميخته است.20هر جا مینشينيد از برادرتان بد میگوييد و غيبت میكنيد.21اين كارها را كرديد و من چيزی نگفتم. فكر كرديد من هم مانند شما هستم! اما اينک من شما را برای تمام اين كارها تنبيه میكنم.22«ای كسانی كه مرا فراموش كردهايد، به من گوش دهيد و گرنه شما را هلاک خواهم كرد و فريادرسی نخواهيد داشت.23قربانی شايستهٔ من آنست كه از من سپاسگزار باشيد و مرا ستايش كنيد. هر كه چنين كند راه نجات را به او نشان خواهم داد.»