1I love the Lord, for he heard my voice; he heard my cry for mercy.2Because he turned his ear to me, I will call on him as long as I live.3The cords of death entangled me, the anguish of the grave came over me; I was overcome by distress and sorrow.4Then I called on the name of the Lord: ‘Lord, save me!’5The Lord is gracious and righteous; our God is full of compassion.6The Lord protects the unwary; when I was brought low, he saved me.7Return to your rest, my soul, for the Lord has been good to you.8For you, Lord, have delivered me from death, my eyes from tears, my feet from stumbling,9that I may walk before the Lord in the land of the living.10I trusted in the Lord when I said, ‘I am greatly afflicted’;11in my alarm I said, ‘Everyone is a liar.’12What shall I return to the Lord for all his goodness to me?13I will lift up the cup of salvation and call on the name of the Lord.14I will fulfil my vows to the Lord in the presence of all his people.15Precious in the sight of the Lord is the death of his faithful servants.16Truly I am your servant, Lord; I serve you just as my mother did; you have freed me from my chains.17I will sacrifice a thank-offering to you and call on the name of the Lord.18I will fulfil my vows to the Lord in the presence of all his people,19in the courts of the house of the Lord – in your midst, Jerusalem. Praise the Lord.[1]
Psalm 116
کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر
پرستش خداوند برای رهايی از مرگ
1-2خداوند را دوست میدارم زيرا ناله و فرياد مرا میشنود و به درخواست من گوش میدهد، پس تا آخر عمر، نزد او دعا خواهم كرد.3خطر مرگ بر من سايه افكنده بود و مايوس و غمگين بودم،4سپس نام خداوند را خواندم و فرياد زدم: «آه ای خداوند، مرا نجات بده!»5او چه خوب و مهربان است! آری، خدای ما رحيم است.6خداوند افراد سادهدل و فروتن را حفظ میكند. من با خطر روبرو بودم، ولی او مرا نجات داد.7ای جان من، آسوده باش، زيرا خداوند در حق من خوبی كرده است!8او مرا از مرگ نجات داد و اشكهايم را پاک كرد و نگذاشت پايم بلغزد،9تا بتوانم در اين دنيا در حضور خداوند زيست كنم.10-11در شدت پريشانی خود گفتم: «آنها دروغ میگويند، من هرگز از اين وضع خود نجات پيدا نخواهم كرد.» با اين حال ايمان خود را از دست ندادم.12اما اينک در برابر همهٔ خوبیهایی كه خداوند برای من كرده است، چه میتوانم به او بدهم؟13هديهٔ نوشيدنی به حضور خداوند خواهم آورد تا از او تشكر نمايم كه مرا نجات داده است.14در حضور قوم او نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم كرد.15جانهای مقدسان خداوند نزد او عزيزند، پس او نخواهد گذاشت آنها از بين بروند.16ای خداوند، من بندهٔ تو و پسر كنيز تو هستم. تو مرا از چنگ مرگ رها ساختی.17قربانی شكرگزاری را به حضورت تقديم میكنم و نام تو را گرامی میدارم.18-19در حضور تمام مردم اسرائيل و در خانهٔ تو كه در اورشليم است، نذرهای خود را ادا خواهم نمود. خداوند را سپاس باد!