Judges 10 | New International Version

New International Version

Tola

1 After the time of Abimelek, a man of Issachar named Tola son of Puah, the son of Dodo, rose to save Israel. He lived in Shamir, in the hill country of Ephraim. 2 He led^[1] Israel for twenty-three years; then he died, and was buried in Shamir.

Jair

3 He was followed by Jair of Gilead, who led Israel for twenty-two years. 4 He had thirty sons, who rode thirty donkeys. They controlled thirty towns in Gilead, which to this day are called Havvoth Jair.^[2] 5 When Jair died, he was buried in Kamon.

Jephthah

6 Again the Israelites did evil in the eyes of the Lord. They served the Baals and the Ashtoreths, and the gods of Aram, the gods of Sidon, the gods of Moab, the gods of the Ammonites and the gods of the Philistines. And because the Israelites forsook the Lord and no longer served him, 7 he became angry with them. He sold them into the hands of the Philistines and the Ammonites, 8 who that year shattered and crushed them. For eighteen years they oppressed all the Israelites on the east side of the Jordan in Gilead, the land of the Amorites. 9 The Ammonites also crossed the Jordan to fight against Judah, Benjamin and Ephraim; Israel was in great distress. 10 Then the Israelites cried out to the Lord, ‘We have sinned against you, forsaking our God and serving the Baals.’ 11 The Lord replied, ‘When the Egyptians, the Amorites, the Ammonites, the Philistines, 12 the Sidonians, the Amalekites and the Maonites^[3] oppressed you and you cried to me for help, did I not save you from their hands? 13 But you have forsaken me and served other gods, so I will no longer save you. 14 Go and cry out to the gods you have chosen. Let them save you when you are in trouble!’ 15 But the Israelites said to the Lord, ‘We have sinned. Do with us whatever you think best, but please rescue us now.’ 16 Then they got rid of the foreign gods among them and served the Lord. And he could bear Israel’s misery no longer. 17 When the Ammonites were called to arms and camped in Gilead, the Israelites assembled and camped at Mizpah. 18 The leaders of the people of Gilead said to each other, ‘Whoever will take the lead in attacking the Ammonites will be head over all who live in Gilead.’

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

تولع و يائير

1 پس از مرگ ابيملک، «تولع» (پسر فواه و نوهٔ دودا) برای رهايی اسرائيل به پا خاست. او از قبيلهٔ يساكار بود، ولی در شهر شامير واقع در كوهستان افرايم سكونت داشت. 2 وی مدت بيست و سه سال رهبری اسرائيل را به عهده داشت. وقتی مرد، او را در شامير دفن كردند 3 و«يائير» جانشين وی شد. يائير از اهالی جلعاد بود و بيست و دو سال رهبر اسرائيل بود. 4 او سی پسر داشت كه دسته جمعی بر سی الاغ سوار میشدند. آنها در سرزمين جلعاد سی شهر داشتند كه هنوز آنها را«شهرهای يائير» مینامند. 5 وقتی يائير مرد، او را در قامون دفن كردند.

يفتاح

6 آنگاه مردم اسرائيل بار ديگر از خداوند روگردان شده، به پرستش بعل و عشتاروت و خدايان سوريه، صيدون، موآب، عمون و فلسطين پرداختند و خداوند را ترک گفته، ديگر او را پرستش نكردند. 7-9 پس خشم خداوند بر اسرائيل افروخته شد و او فلسطینیها و عمونیها را بر اسرائيل مسلط ساخت. آنها بر اسرائيلیهايی كه در سمت شرقی رود اردن در سرزمين اموریها (يعنی در جلعاد) بودند، ظلم میكردند. همچنين عمونیها از رود اردن گذشته، به قبايل يهودا، بنيامين و افرايم هجوم میبردند. اسرائيل مدت هجده سال زير ظلم و ستم قرار داشت. 10 سرانجام بنیاسرائيل به سوی خداوند بازگشت نموده، التماس كردند كه ايشان را نجات بخشد. آنها اعتراف نموده، گفتند: «خداوندا نسبت به تو گناه ورزيدهايم، چونكه تو را ترک نموده، بتها را پرستش كردهايم.» 11 ولی خداوند به ايشان فرمود: «مگر من شما را از دست مصریان، اموریها، عمونیها، فلسطينیها، 12 صيدونیها، عماليقیها، و معونیها نرهانيدم؟ مگر به هنگام تمام سختيها به داد شما نرسيدم؟ 13 با وجود اين، شما مرا ترک نموده، به پرستش خدايان ديگر پرداختيد. پس من ديگر شما را رهايی نخواهم بخشيد. 14 برويد و از خدايانی كه برای خود انتخاب كردهايد كمک بطلبيد! بگذاريد در اين هنگام سختی، آنها شما را برهانند!» 15 اما ايشان گفتند: «ما گناه كردهايم. هر چه صلاح میدانی با ما بكن، ولی فقط يكبار ديگر ما را از دست دشمنانمان نجات بده.» 16 آنگاه خدايان بيگانهٔ خود را ترک گفته، تنها خداوند را عبادت نمودند و خداوند به سبب سختيهای اسرائيل اندوهگين شد. 17 در آن موقع سپاهيان عمونی در جلعاد اردو زده، آماده میشدند كه به اردوی اسرائيلیها در مصفه حمله كنند. 18 رهبران اسرائيلی از يكديگر میپرسيدند: «كيست كه فرماندهی نيروهای ما را به عهده بگيرد و با عمونیها بجنگد؟ هر کس كه داوطلب شود رهبر مردم جلعاد خواهد شد!»