Joshua 4 | New International Version

New International Version

1 When the whole nation had finished crossing the Jordan, the Lord said to Joshua, 2 ‘Choose twelve men from among the people, one from each tribe, 3 and tell them to take up twelve stones from the middle of the Jordan, from right where the priests are standing, and carry them over with you and put them down at the place where you stay tonight.’ 4 So Joshua called together the twelve men he had appointed from the Israelites, one from each tribe, 5 and said to them, ‘Go over before the ark of the Lord your God into the middle of the Jordan. Each of you is to take up a stone on his shoulder, according to the number of the tribes of the Israelites, 6 to serve as a sign among you. In the future, when your children ask you, “What do these stones mean?” 7 tell them that the flow of the Jordan was cut off before the ark of the covenant of the Lord. When it crossed the Jordan, the waters of the Jordan were cut off. These stones are to be a memorial to the people of Israel for ever.’ 8 So the Israelites did as Joshua commanded them. They took twelve stones from the middle of the Jordan, according to the number of the tribes of the Israelites, as the Lord had told Joshua; and they carried them over with them to their camp, where they put them down. 9 Joshua set up the twelve stones that had been^[1] in the middle of the Jordan at the spot where the priests who carried the ark of the covenant had stood. And they are there to this day. 10 Now the priests who carried the ark remained standing in the middle of the Jordan until everything the Lord had commanded Joshua was done by the people, just as Moses had directed Joshua. The people hurried over, 11 and as soon as all of them had crossed, the ark of the Lord and the priests came to the other side while the people watched. 12 The men of Reuben, Gad and the half-tribe of Manasseh crossed over, ready for battle, in front of the Israelites, as Moses had directed them. 13 About forty thousand armed for battle crossed over before the Lord to the plains of Jericho for war. 14 That day the Lord exalted Joshua in the sight of all Israel; and they stood in awe of him all the days of his life, just as they had stood in awe of Moses. 15 Then the Lord said to Joshua, 16 ‘Command the priests carrying the ark of the covenant law to come up out of the Jordan.’ 17 So Joshua commanded the priests, ‘Come up out of the Jordan.’ 18 And the priests came up out of the river carrying the ark of the covenant of the Lord. No sooner had they set their feet on the dry ground than the waters of the Jordan returned to their place and ran in flood as before. 19 On the tenth day of the first month the people went up from the Jordan and camped at Gilgal on the eastern border of Jericho. 20 And Joshua set up at Gilgal the twelve stones they had taken out of the Jordan. 21 He said to the Israelites, ‘In the future when your descendants ask their parents, “What do these stones mean?” 22 tell them, “Israel crossed the Jordan on dry ground.” 23 For the Lord your God dried up the Jordan before you until you had crossed over. The Lord your God did to the Jordan what he had done to the Red Sea^[2] when he dried it up before us until we had crossed over. 24 He did this so that all the peoples of the earth might know that the hand of the Lord is powerful and so that you might always fear the Lord your God.’

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

دوازده سنگ يادبود

1 وقتی تمام افراد قوم اسرائيل به سلامت از رودخانه گذشتند، خداوند به يوشع فرمود: 2-3 «اكنون به آن دوازده نفر كه از دوازده قبيله انتخاب شدهاند بگو كه بروند و دوازده سنگ از وسط رودخانه، جايی كه كاهنان آنجا ايستادهاند، بيرون بياورند و آن سنگها را با خود به همان مكانی ببرند كه امشب اردو میزنند تا به عنوان يادبود، آنها را روی هم قرار دهند.» 4 پس يوشع آن دوازده نفر را احضار كرد 5 و به ايشان گفت: «به ميان رودخانه، جايی كه كاهنان با صندوق عهد ايستادهاند، برويد و هر يک از شما يک سنگ بر دوش خود بگذاريد و بياوريد، يعنی دوازده سنگ به تعداد دوازده قبيلهٔ اسرائيل. 6 ما آنها را به عنوان يادبود در اينجا میگذاريم تا وقتی در آينده فرزندانتان بپرسند: اين سنگها چيست؟ 7 به ايشان بگوييد كه اين يادگار روزی است كه جريان آب رود اردن قطع شد و در ميان آن، راه خشكی پديد آمد تا صندوق عهد خداوند از آن عبور كند! اين سنگها برای قوم اسرائيل يادگاری جاودانه از اين معجزهٔ بزرگ خواهند بود.» 8 آن دوازده نفر مطابق دستور يوشع عمل نمودند و دوازده سنگ از وسط رودخانه آوردند، درست همانگونه كه خداوند به يوشع فرموده بود، يعنی برای هر قبيله يک سنگ. سنگها را به محلی كه در آنجا توقف نموده بودند بردند و يادبودی بنا كردند. 9 يوشع در وسط رودخانه، جايی كه كاهنان ايستاده بودند نيز دوازده سنگ ديگر به عنوان يادگار روی هم گذاشت كه تا به امروز باقيست. 10 كاهنان با صندوق عهد آنقدر در وسط رودخانه ماندند تا قوم اسرائيل آنچه را كه خداوند به يوشع فرموده بود به انجام رساندند، درست همانگونه كه موسی به يوشع توصيه كرده بود. پس قوم اسرائيل با شتاب از رود اردن گذشتند، 11 و پس از آنكه به آن سوس رودخانه رسيدند، كاهنان هم با صندوق عهد از رودخانه بيرون آمدند. 12-13 مردان جنگی قبايل رئوبين، جاد و نصف قبيلهٔ منسی كه چهل هزار نفر بودند مسلح شدند و چنانكه موسی پيش از فوت خود به ايشان گفته بود، پيشاپيش بقيهٔ قوم عبور كرده، در حضور خداوند، به سوی دشت اريحا پيش رفتند. 14 در آن روز، خداوند يوشع را در نظر تمام قوم اسرائيل سرافراز نمود. قوم اسرائيل، يوشع را در تمام مدت عمرش مانند موسی احترام میكردند. 15-17 يوشع به امر خداوند به كاهنانی كه صندوق عهد را حمل میكردند گفت: «از بستر رود بيرون بياييد.» 18 به محض اينكه كاهنان بيرون آمدند، آب رودخانه دوباره به جريان افتاد و مانند قبل بر كنارههايش نيز جاری شد. 19 اين معجزه در روز دهم ماه اول اتفاق افتاد. آن روز، تمام مردم اسرائيل از رود اردن گذشتند و در جلجال، در سمت شرقی شهر اريحا اردو زدند. 20 در آنجا دوازده سنگی را كه از وسط رودخانه آورده بودند، به عنوان يادبود روی هم گذاشتند. 21 بار ديگر يوشع مفهوم آن سنگها را برای قوم اسرائيل بيان كرد: «در آينده اگر فرزندانتان بپرسند: اين توده سنگها در اينجا برای چيست؟ 22 به آنها بگوييد كه اين سنگها يادآور عبور معجزآسای قوم اسرائيل از ميان رود اردن است!» 23 برای ايشان توضيح دهيد كه چگونه خداوند جريان آب را قطع كرد و از وسط رودخانه، راه خشكی پديد آورد تا همهٔ شما عبور كنيد! اين شبيه معجزهای است كه خداوند چهل سال قبل انجام داد، وقتی دريای سرخ را شكافت و از وسط آن، راه خشكی برای عبور بنیاسرائيل پديد آورد. 24 خداوند اين معجزه را انجام داد تا همهٔ مردم جهان بدانند كه قدرت او عظيم است و همچنين شما نيز هميشه او را اطاعت كنيد.