Jeremiah 39 | New International Version

New International Version

1 In the ninth year of Zedekiah king of Judah, in the tenth month, Nebuchadnezzar king of Babylon marched against Jerusalem with his whole army and laid siege to it. 2 And on the ninth day of the fourth month of Zedekiah’s eleventh year, the city wall was broken through. 3 Then all the officials of the king of Babylon came and took seats in the Middle Gate: Nergal-Sharezer of Samgar, Nebo-Sarsekim a chief officer, Nergal-Sharezer a high official and all the other officials of the king of Babylon. 4 When Zedekiah king of Judah and all the soldiers saw them, they fled; they left the city at night by way of the king’s garden, through the gate between the two walls, and headed towards the Arabah.^[1] 5 But the Babylonian^[2] army pursued them and overtook Zedekiah in the plains of Jericho. They captured him and took him to Nebuchadnezzar king of Babylon at Riblah in the land of Hamath, where he pronounced sentence on him. 6 There at Riblah the king of Babylon slaughtered the sons of Zedekiah before his eyes and also killed all the nobles of Judah. 7 Then he put out Zedekiah’s eyes and bound him with bronze shackles to take him to Babylon. 8 The Babylonians^[3] set fire to the royal palace and the houses of the people and broke down the walls of Jerusalem. 9 Nebuzaradan commander of the imperial guard carried into exile to Babylon the people who remained in the city, along with those who had gone over to him, and the rest of the people. 10 But Nebuzaradan the commander of the guard left behind in the land of Judah some of the poor people, who owned nothing; and at that time he gave them vineyards and fields. 11 Now Nebuchadnezzar king of Babylon had given these orders about Jeremiah through Nebuzaradan commander of the imperial guard: 12 ‘Take him and look after him; don’t harm him but do for him whatever he asks.’ 13 So Nebuzaradan the commander of the guard, Nebushazban a chief officer, Nergal-Sharezer a high official and all the other officers of the king of Babylon 14 sent and had Jeremiah taken out of the courtyard of the guard. They handed him over to Gedaliah son of Ahikam, the son of Shaphan, to take him back to his home. So he remained among his own people. 15 While Jeremiah had been confined in the courtyard of the guard, the word of the Lord came to him: 16 ‘Go and tell Ebed-Melek the Cushite, “This is what the Lord Almighty, the God of Israel, says: I am about to fulfil my words against this city – words concerning disaster, not prosperity. At that time they will be fulfilled before your eyes. 17 But I will rescue you on that day, declares the Lord; you will not be given into the hands of those you fear. 18 I will save you; you will not fall by the sword but will escape with your life, because you trust in me, declares the Lord.” ’

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

سقوط اورشليم

1 در ماه دهم از نهمين سال سلطنت صدقيا، پادشاه يهودا، نبوكدنصر، پادشاه بابل، با تمام سپاه خود بار ديگر به اورشليم حمله كرده، آن را محاصره نمود. 2 در روز نهم ماه چهارم، از سال يازدهم سلطنت صدقيا، بابلیها ديوار شهر را خراب كرده، به داخل رخنه نمودند و شهر را تصرف كردند. 3 سپس تمام فرماندهان سپاه بابل داخل شهر شدند و پيروزمندانه كنار«دروازهٔ وسطی» نشستند. در ميان آنها نرجل شراصر، سمجرنبو، سرسكيم و نرجل شراصر (مشاور پادشاه بابل)، به چشم میخوردند. 4 وقتی صدقيای پادشاه و لشكريانش ديدند كه شهر سقوط كرده، شبانه از دروازهای كه بين دو ديوار پشت باغ كاخ سلطنتی بود، فرار كردند و به سوی درهٔ اردن رفتند. 5 ولی بابلیها، پادشاه را تعقيب كردند و او را در دشت اريحا گرفتند و به حضور نبوكدنصر، پادشاه بابل آوردند. او در شهر ربله واقع در خاک حمات مستقر شده بود. در آنجا او حكم مجازات صدقيا را صادر كرد. 6 پادشاه بابل دستور داد فرزندان صدقيا و مقامات يهودا را در برابر چشمان او اعدام كنند. 7 سپس امر كرد كه چشمان صدقيا را از حدقه درآورند و او را با زنجير ببندند و به بابل ببرند. 8 در اين ضمن، بابلیها شهر و كاخ سلطنتی را به آتش كشيدند و ديوار شهر را خراب كردند. 9 به دستور نبوزرادان فرماندهٔ سپاه بابل، باقيماندهٔ جمعيت اورشليم و تمام كسانی را كه به او پناه آورده بودند، به بابل فرستادند؛ 10 ولی فقيران را كه چيزی نداشتند در سرزمين يهودا باقی گذاشتند و مزرعه و تاكستان به ايشان دادند.

آزادی ارميا

11-12 در ضمن نبوكدنصر به نبوزرادان دستور داده بود كه مرا پيدا كند و سفارش كرده بود كه از من به خوبی مواظبت نمايد و هر چه میخواهم، در اختيارم بگذارد. 13-14 پس نبوزرادان، فرماندهٔ سپاه بابل و نبوشزبان رئيس خواجهسرايان و نرجل شراصر، مشاور پادشاه و ساير مقامات طبق دستور پادشاه، سربازانی به زندان فرستادند تا مرا ببرند و به جدليا (پسر اخيقام، نوهٔ شافان) بسپارند تا مرا به خانهٔ خود ببرد. به اين ترتيب من به ميان قوم خود كه در آن سرزمين باقی مانده بودند، بازگشتم.

نظر لطف خدا نسبت به عبدملک

15 پيش از حملهٔ بابلیها، زمانی كه من هنوز در زندان بودم، خداوند اين پيغام را به من داد: 16 «به سراغ عبدملک حبشی بفرست و به او بگو كه خداوند قادر متعال، خدای اسرائيل چنين میفرمايد: ”بلاهايی را كه قبلاً گفته بودم، بزودی بر سر اين شهر خواهم آورد، و تو نيز شاهد آن خواهی بود. 17 ولی تو را از مهلكه نجات خواهم داد و به دست كسانی كه از ايشان میترسی، كشته نخواهی شد. 18 به پاس ايمان و اعتمادی كه نسبت به من داری، جانت را حفظ میكنم و تو را در امان نگه خواهم داشت.“»