1This is the word that came to Jeremiah from the Lord:2‘This is what the Lord, the God of Israel, says: “Write in a book all the words I have spoken to you.3The days are coming,” declares the Lord, “when I will bring my people Israel and Judah back from captivity[1] and restore them to the land I gave to their ancestors to possess,” says the Lord.’4These are the words the Lord spoke concerning Israel and Judah:5‘This is what the Lord says: ‘ “Cries of fear are heard – terror, not peace.6Ask and see: can a man bear children? Then why do I see every strong man with his hands on his stomach like a woman in labour, every face turned deathly pale?7How awful that day will be! No other will be like it. It will be a time of trouble for Jacob, but he will be saved out of it.8‘ “In that day,” declares the Lord Almighty, “I will break the yoke off their necks and will tear off their bonds; no longer will foreigners enslave them.9Instead, they will serve the Lord their God and David their king, whom I will raise up for them.10‘ “So do not be afraid, Jacob my servant; do not be dismayed, Israel,” declares the Lord. “I will surely save you out of a distant place, your descendants from the land of their exile. Jacob will again have peace and security, and no-one will make him afraid.11I am with you and will save you,” declares the Lord. “Though I completely destroy all the nations among which I scatter you, I will not completely destroy you. I will discipline you but only in due measure; I will not let you go entirely unpunished.”12‘This is what the Lord says: ‘ “Your wound is incurable, your injury beyond healing.13There is no-one to plead your cause, no remedy for your sore, no healing for you.14All your allies have forgotten you; they care nothing for you. I have struck you as an enemy would and punished you as would the cruel, because your guilt is so great and your sins so many.15Why do you cry out over your wound, your pain that has no cure? Because of your great guilt and many sins I have done these things to you.16‘ “But all who devour you will be devoured; all your enemies will go into exile. Those who plunder you will be plundered; all who make spoil of you I will despoil.17But I will restore you to health and heal your wounds,” declares the Lord, “because you are called an outcast, Zion for whom no-one cares.”18‘This is what the Lord says: ‘ “I will restore the fortunes of Jacob’s tents and have compassion on his dwellings; the city will be rebuilt on her ruins, and the palace will stand in its proper place.19From them will come songs of thanksgiving and the sound of rejoicing. I will add to their numbers, and they will not be decreased; I will bring them honour, and they will not be disdained.20Their children will be as in days of old, and their community will be established before me; I will punish all who oppress them.21Their leader will be one of their own; their ruler will arise from among them. I will bring him near and he will come close to me – for who is he who will devote himself to be close to me?” declares the Lord.22“So you will be my people, and I will be your God.” ’23See, the storm of the Lord will burst out in wrath, a driving wind swirling down on the heads of the wicked.24The fierce anger of the Lord will not turn back until he fully accomplishes the purposes of his heart. In days to come you will understand this.
Jeremiah 30
کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر
وعدهٔ خدا به قوم خود
1خداوند، خدای اسرائيل به من فرمود:2«هر آنچه به تو گفتهام در طوماری بنويس،3چون زمانی فرا خواهد رسيد كه بر قوم خود اسرائيل و يهودا نظر لطف خواهم انداخت و ايشان را به اين سرزمين كه به پدرانشان دادهام باز خواهم آورد تا دوباره مالک آن شوند و در آن زندگی كنند.»4پس خداوند دربارهٔ اسرائيل و يهودا چنين فرمود:5«فرياد وحشت به گوش میرسد؛ ترس بر همه جا حكمفرماست و آرامشی نيست!6آيا مرد، آبستن میشود؟ پس چرا مردان مانند زنانی كه میزايند، دستهای خود را بر كمر گذاردهاند و رنگشان پريده است؟7روز هولناكی در پيش است! نظير آن تا به حال ديده نشده است؛ آن روز، زمان سختی قوم من است، ولی از آن نجات خواهند يافت.8در آن روز، يوغ بندگی را از گردنشان برداشته، خواهم شكست، زنجيرها را از دست و پايشان باز خواهم كرد و ديگر بيگانگان را بندگی نخواهند نمود،9بلكه به من كه خداوند، خدايشان هستم و به پادشاهی كه از نسل داوود بر آنها خواهم گماشت، خدمت خواهند كرد.10«پس ای فرزندان بندهٔ من يعقوب، نترسيد! ای بنیاسرائيل، هراس به خود راه ندهيد! من شما و فرزندانتان را از نقاط دور دست و از سرزمين تبعيد به وطنتان باز خواهم گرداند و در آنجا، در امنيت و آسايش زندگی خواهيد كرد و ديگر كسی باعث ترس شما نخواهد شد.11من با شما هستم و نجاتتان خواهم داد؛ حتی اگر قومهايی را كه شما را در ميانشان پراكنده كردم، به کلی تار و مار كنم، شما را از بين نخواهم برد؛ البته شما را بیتنبيه نخواهم گذارد. بلی، يقين مجازاتتان خواهم نمود، ولی منصفانه و عادلانه!12«ای قوم من، گناه تو مانند زخمی است علاجناپذير!13كسی نيست كه تو را ياری دهد يا زخمهايت را ببندد؛ دارو و درمان هم ديگر فايده ندارد.14تمام دلباختگانت تو را ترک كردهاند و حتی حالت را نيز نمیپرسند. تو را بیرحمانه زخمی كردهام گويی دشمنت بودهام؛ تو را سخت تنبيه كردهام، چون گناهانت بسيار و شرارتت بزرگ است!15«چرا به مجازاتت اعتراض داری؟ درد تو، درمانی ندارد! تو را اين گونه سخت مجازات كردهام، چون گناهانت بسيار و شرارتت بزرگ است!16«ولی در آن روز، تمام كسانی كه تو را میدرند، دريده خواهند شد. تمام دشمنانت به اسارت خواهند رفت. كسانی كه تو را غارت میكنند، غارت خواهند شد، و كسانی كه به تو ظلم میكنند، مورد ظلم قرار خواهند گرفت.17سلامتی و تندرستی را به تو باز خواهم گرداند و زخمهايت را شفا خواهم داد، هر چند كه اكنون تو را ”فراموش شده“ و اورشليم را ”شهر متروک“ مینامند.18«من، خداوند، قوم خود را به سرزمينشان باز خواهم گرداند و خانوادههای ايشان را مورد لطف خود قرار خواهم داد. شهر اورشليم بر روی خرابههايش باز بنا خواهد شد، قصر پادشاهی آن بازسازی شده، مانند گذشته خواهد گشت19و شهرها غرق خوشی و شكرگزاری خواهند شد. من ايشان را بركت خواهم داد تا افزوده شوند و قومی سربلند و محترم باشند.20كاميابی دوران گذشته را به ايشان باز خواهم گرداند و آنها را استوار و پايدار خواهم ساخت؛ و هر كه را به ايشان ستم كند، مجازات خواهم نمود.21حاكم ايشان ديگر از بيگانگان نخواهد بود بلكه از ميان قوم خودشان برخواهد خاست. من او را خواهم خواند تا كاهن عبادتگاه من باشد و به نزد من آيد، زيرا چه كسی جرأت دارد بدون آنكه او را خوانده باشم، نزد من آيد؟22آنگاه ايشان قوم من خواهند بود و من خدای ايشان!»23گردباد ويران كنندهٔ غضب خداوند ناگهان میخروشد و بر سر بدكاران نازل میشود.24غضب شديد خداوند فرو نخواهد نشست تا مقصود او را به طور كامل به انجام رساند! در روزهای آينده اين را خواهيد فهميد.