Isaiah 44 | New International Version

New International Version

Israel the chosen

1 ‘But now listen, Jacob, my servant, Israel, whom I have chosen. 2 This is what the Lord says – he who made you, who formed you in the womb, and who will help you: do not be afraid, Jacob, my servant, Jeshurun,^[1] whom I have chosen. 3 For I will pour water on the thirsty land, and streams on the dry ground; I will pour out my Spirit on your offspring, and my blessing on your descendants. 4 They will spring up like grass in a meadow, like poplar trees by flowing streams. 5 Some will say, “I belong to the Lord”; others will call themselves by the name of Jacob; still others will write on their hand, “The Lord’s,” and will take the name Israel.

The Lord, not idols

6 ‘This is what the Lord says – Israel’s King and Redeemer, the Lord Almighty: I am the first and I am the last; apart from me there is no God. 7 Who then is like me? Let him proclaim it. Let him declare and lay out before me what has happened since I established my ancient people, and what is yet to come – yes, let them foretell what will come. 8 Do not tremble, do not be afraid. Did I not proclaim this and foretell it long ago? You are my witnesses. Is there any God besides me? No, there is no other Rock; I know not one.’ 9 All who make idols are nothing, and the things they treasure are worthless. Those who would speak up for them are blind; they are ignorant, to their own shame. 10 Who shapes a god and casts an idol, which can profit nothing? 11 People who do that will be put to shame; such craftsmen are only human beings. Let them all come together and take their stand; they will be brought down to terror and shame. 12 The blacksmith takes a tool and works with it in the coals; he shapes an idol with hammers, he forges it with the might of his arm. He gets hungry and loses his strength; he drinks no water and grows faint. 13 The carpenter measures with a line and makes an outline with a marker; he roughs it out with chisels and marks it with compasses. He shapes it in human form, human form in all its glory, that it may dwell in a shrine. 14 He cut down cedars, or perhaps took a cypress or oak. He let it grow among the trees of the forest, or planted a pine, and the rain made it grow. 15 It is used as fuel for burning; some of it he takes and warms himself, he kindles a fire and bakes bread. But he also fashions a god and worships it; he makes an idol and bows down to it. 16 Half of the wood he burns in the fire; over it he prepares his meal, he roasts his meat and eats his fill. He also warms himself and says, ‘Ah! I am warm; I see the fire.’ 17 From the rest he makes a god, his idol; he bows down to it and worships. He prays to it and says, ‘Save me! You are my god!’ 18 They know nothing, they understand nothing; their eyes are plastered over so that they cannot see, and their minds closed so that they cannot understand. 19 No-one stops to think, no-one has the knowledge or understanding to say, ‘Half of it I used for fuel; I even baked bread over its coals, I roasted meat and I ate. Shall I make a detestable thing from what is left? Shall I bow down to a block of wood?’ 20 Such a person feeds on ashes; a deluded heart misleads him; he cannot save himself, or say, ‘Is not this thing in my right hand a lie?’ 21 ‘Remember these things, Jacob, for you, Israel, are my servant. I have made you, you are my servant; Israel, I will not forget you. 22 I have swept away your offences like a cloud, your sins like the morning mist. Return to me, for I have redeemed you.’ 23 Sing for joy, you heavens, for the Lord has done this; shout aloud, you earth beneath. Burst into song, you mountains, you forests and all your trees, for the Lord has redeemed Jacob, he displays his glory in Israel.

Jerusalem to be inhabited

24 ‘This is what the Lord says – your Redeemer, who formed you in the womb: I am the Lord, the Maker of all things, who stretches out the heavens, who spreads out the earth by myself, 25 who foils the signs of false prophets and makes fools of diviners, who overthrows the learning of the wise and turns it into nonsense, 26 who carries out the words of his servants and fulfils the predictions of his messengers, who says of Jerusalem, “It shall be inhabited,” of the towns of Judah, “They shall be rebuilt,” and of their ruins, “I will restore them,” 27 who says to the watery deep, “Be dry, and I will dry up your streams,” 28 who says of Cyrus, “He is my shepherd and will accomplish all that I please; he will say of Jerusalem, ‘Let it be rebuilt,’ and of the temple, ‘Let its foundations be laid.’ ”

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

حامی اسرائيل

1 خداوند میفرمايد: «ای قوم برگزيدهٔ من و ای خدمتگزار من اسرائيل، گوش كن. 2 من همان خداوندی هستم كه تو را آفريدم و از بدو تولد ياور تو بودهام. ای اسرائيل، تو خدمتگزار من و قوم برگزيدهٔ من هستی، پس نترس. 3 بر زمين تشنهات آب خواهم ريخت و مزرعههای خشک تو را سيراب خواهم كرد. روح خود را بر فرزندانت خواهم ريخت و ايشان را با بركات خود پر خواهم ساخت. 4 آنان مانند سبزههای آبياری شده و درختان بيد كنار رودخانه رشد و نمو خواهند كرد. 5 هر يک از آنان لقب ”اسرائيلی“ را بر خود خواهد گرفت و بر دستهای خويش نام خداوند را خواهد نوشت و خواهد گفت: ”من از آن خداوند هستم.“» 6 خداوند قادر متعال كه پادشاه و حامی اسرائيل است چنين میفرمايد: «من ابتدا و انتها هستم و غير از من خدايی نيست. 7 چه كسی میتواند كارهايی را كه من كردهام انجام بدهد و يا آنچه را كه در آينده رخ خواهد داد از اول تا آخر پيشگويی كند؟ 8 ای قوم من نترسيد، چون آنچه را كه میبايست رخ دهد از اول به شما خبر دادم و شما شاهدان من هستيد. آيا غير از من خدای ديگری هست؟» نه! ما صخرهٔ ديگری و خدای ديگری را نمیشناسيم!

حماقت بتپرستی

9 چه نادانند كسانی كه بت میسازند و آن را خدای خود میدانند. آنها خود شاهدند كه بت نه میبيند و نه میفهمد، بنابراين هيچ سودی به آنان نخواهد رساند. كسانی كه بت میپرستند عاقبت نوميد و شرمسار خواهند شد. 10 كسی كه با دستهای خود خدايش را بسازد چه كمكی میتواند از او انتظار داشته باشد؟ 11 تمام بتپرستان همراه با كسانی كه خود انسانند، ولی ادعا میكنند كه خدا میسازند با سرافكندگی در حضور خدا خواهند ايستاد و ترسان و شرمسار خواهند شد. 12 آنها آهن را از كوره در میآورند و به نيروی بازوی خود آنقدر با پتک بر آن میكوبند تا ابزاری از آن بسازند. در حين كار گرسنه و تشنه و خسته میشوند. 13 سپس تكه چوبی برداشته، آن را اندازه میگيرند و با قلم نشان میگذارند و آن را با ابزاری كه ساختهاند میتراشند و از آن بتی به شكل انسان میسازند بتی كه حتی نمیتواند از جايش حركت كند! 14 برای تهيهٔ چوب از درختان سرو يا صنوبر يا بلوط استفاده میكنند، و يا درخت شمشاد در جنگل میكارند تا باران آن را نمو دهد. 15 قسمتی از درخت را برای گرم كردن خود و پختن نان میسوزانند، و با باقيماندهٔ آن خدايی میسازند و در برابرش سجده میكنند. 16 با قسمتی از چوب درخت غذا میپزند و با قسمت ديگر آتش درست میكنند و خود را گرم كرده، میگويند: «بهبه! چه گرم است!» 17 آنگاه با تكه چوبی كه باقی مانده برای خود بتی میسازند و در برابرش زانو زده، عبادت میكنند و نزد آن دعا كرده، میگويند: «تو خدای ما هستی، ما را نجات ده!» 18 آنها فهم و شعور ندارند، زيرا چشم باطن خود را نسبت به حقيقت بستهاند. 19 كسی كه بت میسازد آنقدر شعور ندارد كه بگويد: «قسمتی از چوب را سوزاندم تا گرم شوم و با آن نانم را پختم تا سير شوم و گوشت را روی آن كباب كرده، خوردم، حال چگونه میتوانم با بقيهٔ همان چوب خدايی بسازم و آن را سجده كنم؟» 20 كسی كه چنين كاری میكند مانند آن است كه به جای نان، خاكستر بخورد! او چنان اسير افكار احمقانهٔ خود است كه قادر نيست بفهمد كه آنچه انسان با دستهای خود میسازد نمیتواند خدا باشد. 21 خداوند میفرمايد: «ای اسرائيل، به خاطر داشته باش كه تو خدمتگزار من هستی. من تو را بوجود آوردهام و هرگز تو را فراموش نخواهم كرد. 22 گناهانت را محو كردهام؛ آنها مانند شبنم صبحگاهی، به هنگام ظهر ناپديد شدهاند! بازگرد، زيرا بهای آزادی تو را پرداختهام.» 23 ای آسمانها سرود بخوانيد. ای اعماق زمين بانگ شادی برآوريد! ای كوهها و جنگلها و ای تمام درختان، ترنم نماييد، زيرا خداوند بهای آزادی اسرائيل را پرداخته و با اين كار عظمت خود را نشان داده است.

بازسازی اورشليم

24 خداوند كه آفريننده و حامی اسرائيل است میفرمايد: «من خداوند هستم. همه چيز را من آفريدهام. من به تنهايی آسمانها را گسترانيدم و زمين و تمام موجودات آن را بوجود آوردم. 25 من همان كسی هستم كه دروغ جادوگران را برملا میسازم و خلاف پيشگويی رمالان عمل میكنم؛ سخنان حكيمان را تكذيب كرده، حكمت آنان را به حماقت تبديل میكنم. 26 «اما سخنگويان و رسولان من هر چه بگويند، همان را انجام میدهم. آنان گفتهاند كه خرابههای اورشليم بازسازی خواهد شد و شهرهای يهودا بار ديگر آباد خواهد شد. پس بدانيد كه مطابق گفتهٔ ايشان انجام خواهد شد. 27 وقتی من به دريا میگويم خشک شود، خشک میشود. 28 اكنون نيز دربارهٔ كوروش میگويم كه او رهبری است كه من برگزيدهام و خواست مرا انجام خواهد داد. او اورشليم را بازسازی خواهد كرد و خانهٔ مرا دوباره بنياد خواهد نهاد.»