1A prophecy against the Desert by the Sea: Like whirlwinds sweeping through the southland, an invader comes from the desert, from a land of terror.2A dire vision has been shown to me: the traitor betrays, the looter takes loot. Elam, attack! Media, lay siege! I will bring to an end all the groaning she caused.3At this my body is racked with pain, pangs seize me, like those of a woman in labour; I am staggered by what I hear, I am bewildered by what I see.4My heart falters, fear makes me tremble; the twilight I longed for has become a horror to me.5They set the tables, they spread the rugs, they eat, they drink! Get up, you officers, oil the shields!6This is what the Lord says to me: ‘Go, post a lookout and let him report what he sees.7When he sees chariots with teams of horses, riders on donkeys or riders on camels, let him be alert, fully alert.’8And the lookout[1] shouted, ‘Day after day, my lord, I stand on the watchtower; every night I stay at my post.9Look, here comes a man in a chariot with a team of horses. And he gives back the answer: “Babylon has fallen, has fallen! All the images of its gods lie shattered on the ground!” ’10My people who are crushed on the threshing-floor, I tell you what I have heard from the Lord Almighty, from the God of Israel.
A prophecy against Edom
11A prophecy against Dumah[2]: Someone calls to me from Seir, ‘Watchman, what is left of the night? Watchman, what is left of the night?’12The watchman replies, ‘Morning is coming, but also the night. If you would ask, then ask; and come back yet again.’
A prophecy against Arabia
13A prophecy against Arabia: You caravans of Dedanites, who camp in the thickets of Arabia,14bring water for the thirsty; you who live in Tema, bring food for the fugitives.15They flee from the sword, from the drawn sword, from the bent bow and from the heat of battle.16This is what the Lord says to me: ‘Within one year, as a servant bound by contract would count it, all the splendour of Kedar will come to an end.17The survivors of the archers, the warriors of Kedar, will be few.’ The Lord, the God of Israel, has spoken.
Isaiah 21
کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر
نبوت دربارهٔ بابل
1اين پيام برای بابل است: مهاجمی از سرزمين دهشت، مانند گردباد بيابانی، به سوی بابل میآيد.2رؤيای ترسناكی میبينم، رويای خيانت و نابودی! ای لشكر عيلام حمله كن! ای لشكر ماد محاصره كن! خدا به نالهٔ قومهايی كه زير دست بابل هستند پايان میدهد.3با ديدن و شنيدن اين چيزها مدهوش شدم و دردی چون درد زايمان همهٔ وجودم را فرا گرفت.4میترسيدم و قلبم به شدت میتپيد. آرزو میكردم هر چه زودتر شب فرا رسد، ولی آرامش شب نيز جای خود را به وحشت داده بود.5در رؤيا ديدم فرشها پهن شده و سفره چيده شده است و عدهای مشغول خوردن و نوشيدنند. ناگهان فرمانی صادر میشود: «ای سرداران برخيزيد و سپرهای خود را برای جنگ آماده سازيد!»6در اين هنگام خداوند به من فرمود: «يک دیدبان تعيين كن تا هر چه را میبيند، خبر دهد.7هنگامی كه ببيند سواران جفتجفت بر الاغ و شتر میآيند بايد دقت كند.»8-9پس دیدبان را بالای حصار گذاشتم. يک روز او فرياد زد: «ای سرورم، روزها و شبها بر دیدبانگاه خود ايستاده دیدبانی كردهام. اينک فوج سواران را میبينم كه جفتجفت میآيند!» در اين هنگام، صدايی شنيدم كه میگفت: «بابل سقوط كرد! بابل سقوط كرد! همهٔ بتهای بابل خرد شدند و روی زمين افتادند!»10ای قوم من اسرائيل، ای قومی كه مانند گندم كوبيده و غربال شدهايد، به اين خبر خوشی كه از جانب خداوند قادر متعال، خدای اسرائيل، به شما اعلام كردم، گوش دهيد.
نبوت دربارهٔ ادوم
11اين پيام برای ادوم است: يک نفر از ادوم مرا صدا میزند: «ای دیدبان، از شب چه خبر؟ چقدر مانده شب تمام شود؟»12من جواب میدهم: «بزودی روز داوری شما فرا میرسد. به سوی خدا بازگشت كنيد تا من خبر خوشی به شما دهم. او را بطلبيد و دوباره بياييد و بپرسيد.»
نبوت دربارهٔ عربستان
13اين پيام برای عربستان است: ای مردم ددان كه در بيابانهای عربستان اردو میزنيد،14به تشنگانی كه نزد شما میآيند آب دهيد؛ ای مردم تيما به فراريان خوراک دهيد.15اينها از شمشير برهنه و كمان كشيده و از جنگِ سخت گريختهاند.16خداوند به من گفت: «درست پس از يک سال قدرت و شوكت قبيلهٔ قيدار از بين خواهد رفت17و از تيراندازان و جنگاوران اين قبيله بيش از چند نفر باقی نخواهند ماند. من كه خداوند، خدای اسرائيل هستم اين را میگويم.»