Genesis 46 | New International Version

New International Version

Jacob goes to Egypt

1 So Israel set out with all that was his, and when he reached Beersheba, he offered sacrifices to the God of his father Isaac. 2 And God spoke to Israel in a vision at night and said, ‘Jacob! Jacob!’ ‘Here I am,’ he replied. 3 ‘I am God, the God of your father,’ he said. ‘Do not be afraid to go down to Egypt, for I will make you into a great nation there. 4 I will go down to Egypt with you, and I will surely bring you back again. And Joseph’s own hand will close your eyes.’ 5 Then Jacob left Beersheba, and Israel’s sons took their father Jacob and their children and their wives in the carts that Pharaoh had sent to transport him. 6 So Jacob and all his offspring went to Egypt, taking with them their livestock and the possessions they had acquired in Canaan. 7 Jacob brought with him to Egypt his sons and grandsons and his daughters and granddaughters – all his offspring. 8 These are the names of the sons of Israel (Jacob and his descendants) who went to Egypt: Reuben the firstborn of Jacob. 9 The sons of Reuben: Hanok, Pallu, Hezron and Karmi. 10 The sons of Simeon: Jemuel, Jamin, Ohad, Jakin, Zohar and Shaul the son of a Canaanite woman. 11 The sons of Levi: Gershon, Kohath and Merari. 12 The sons of Judah: Er, Onan, Shelah, Perez and Zerah (but Er and Onan had died in the land of Canaan). The sons of Perez: Hezron and Hamul. 13 The sons of Issachar: Tola, Puah,^[1] Jashub^[2] and Shimron. (Nu 26:24; 1Ch 7:1) 14 The sons of Zebulun: Sered, Elon and Jahleel. 15 These were the sons Leah bore to Jacob in Paddan Aram,^[3] besides his daughter Dinah. These sons and daughters of his were thirty-three in all. 16 The sons of Gad: Zephon,^[4] Haggi, Shuni, Ezbon, Eri, Arodi and Areli. (Nu 26:15) 17 The sons of Asher: Imnah, Ishvah, Ishvi and Beriah. Their sister was Serah. The sons of Beriah: Heber and Malkiel. 18 These were the children born to Jacob by Zilpah, whom Laban had given to his daughter Leah – sixteen in all. 19 The sons of Jacob’s wife Rachel: Joseph and Benjamin. 20 In Egypt, Manasseh and Ephraim were born to Joseph by Asenath daughter of Potiphera, priest of On.^[5] 21 The sons of Benjamin: Bela, Beker, Ashbel, Gera, Naaman, Ehi, Rosh, Muppim, Huppim and Ard. 22 These were the sons of Rachel who were born to Jacob – fourteen in all. 23 The son of Dan: Hushim. 24 The sons of Naphtali: Jahziel, Guni, Jezer and Shillem. 25 These were the sons born to Jacob by Bilhah, whom Laban had given to his daughter Rachel – seven in all. 26 All those who went to Egypt with Jacob – those who were his direct descendants, not counting his sons’ wives – numbered sixty-six persons. 27 With the two sons^[6] who had been born to Joseph in Egypt, the members of Jacob’s family, which went to Egypt, were seventy^[7] in all. (Ex 1:5; Ac 7:14) 28 Now Jacob sent Judah ahead of him to Joseph to get directions to Goshen. When they arrived in the region of Goshen, 29 Joseph had his chariot made ready and went to Goshen to meet his father Israel. As soon as Joseph appeared before him, he threw his arms around his father^[8] and wept for a long time. 30 Israel said to Joseph, ‘Now I am ready to die, since I have seen for myself that you are still alive.’ 31 Then Joseph said to his brothers and to his father’s household, ‘I will go up and speak to Pharaoh and will say to him, “My brothers and my father’s household, who were living in the land of Canaan, have come to me. 32 The men are shepherds; they tend livestock, and they have brought along their flocks and herds and everything they own.” 33 When Pharaoh calls you in and asks, “What is your occupation?” 34 you should answer, “Your servants have tended livestock from our boyhood on, just as our fathers did.” Then you will be allowed to settle in the region of Goshen, for all shepherds are detestable to the Egyptians.’

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

يعقوب به مصر میرود

1 پس يعقوب با هر چه كه داشت كوچ كرده، به بئرشبع آمد و در آنجا برای خدای پدرش اسحاق، قربانیها تقديم كرد. 2 شب هنگام، خدا در رويا به وی گفت: «يعقوب! يعقوب!» عرض كرد: «بلی، خداوندا!» 3 گفت: «من خدا هستم، خدای پدرت! از رفتن به مصر نترس، زيرا در آنجا از تو قوم بزرگی به وجود خواهم آورد. 4 من با تو به مصر خواهم آمد، اما نسل تو را از آنجا به سرزمين خودت باز خواهم گردانيد. ليكن تو در مصر خواهی مُرد و يوسف در كنارت خواهد بود.» 5 يعقوب از بئرشبع كوچ كرد و پسرانش او را همراه زنان و فرزندانشان با عرابههايی كه فرعون به ايشان داده بود، به مصر بردند. 6 آنها گله و رمه و تمامی اموالی را كه در كنعان اندوخته بودند، با خود به مصر آوردند. 7 يعقوب با پسران و دختران و نوههای پسری و دختری خود و تمام خويشانش به مصر آمد. 8-14 اسامی پسران و نوههای يعقوب كه با وی به مصر آمدند از اين قرار است: رئوبين پسر ارشد او و پسرانش: حنوک، فلو، حصرون و كرمی. شمعون و پسرانش: يموئيل، يامين، اوحد، ياكين، صوحر و شائول. (مادر شائول كنعانی بود.) لاوی و پسرانش: جرشون، قهات و مراری. يهودا و پسرانش: عير، اونان، شيله، فارص و زارح. (اما عير و اونان پيش از رفتن يعقوب به مصر در كنعان مردند.) پسران فارص، حصرون و حامول بودند. يساكار و پسرانش: تولاع، فوّه، يوب و شمرون. زبولون و پسرانش: سارد، ايلون و ياحلئيل. 15 تمامی اعقاب يعقوب و ليه كه در بينالنهرين متولد شده بودند، با محاسبه دخترشان دينه، جمعاً سی و سه نفر بودند. 16 جاد و پسرانش: صفيون، حجّی، شونی، اصبون، عيری، ارودی و ارئيلی. 17 اشير و پسرانش: يمنه، يشوه، يشوی، بريعه و دخترش سارح. پسران بريعه حابر و ملكیئيل بودند. 18 اين شانزده نفر اعقاب يعقوب و زلفه بودند. زلفه كنيزی بود كه لابان به دخترش ليه داده بود. 19-21 راحيل، زن يعقوب، دو پسر زاييد به نامهای يوسف و بنيامين. پسران يوسف كه در مصر متولد شدند: منسی و افرايم. (مادرشان اسنات، دختر فوطی فارع، كاهن اون بود.) پسران بنيامين: بالع، باكر، اشبيل، جيرا، نعمان، ايحی، رش، مفيّم، حفيّم و آرد. 22 اين چهارده نفر اعقاب يعقوب و راحيل بودند. 23-24 دان و پسرش: حوشيم. نفتالی و پسرانش: يحصئيل، جونی، يصر و شليّم. 25 اين هفت نفر اعقاب يعقوب و بلهه بودند. بلهه كنيزی بود كه لابان به دخترش راحيل داده بود. 26 پس تعداد افرادی كه از نسل يعقوب همراه او به مصر رفتند (غير از زنان پسرانش) شصت و شش نفر بود. 27 با افزودن دو پسر يوسف، جمع افراد خانوادهٔ يعقوب كه در مصر بودند، هفتاد نفر میشد. 28 يعقوب، پسرش يهودا را جلوتر نزد يوسف فرستاد تا از او بپرسد كه از چه راهی بايد به زمين جوشن رفت. وقتی كه به جوشن رسيدند، 29 يوسف عرابهٔ خود را حاضر كرد و برای ديدن پدرش به جوشن رفت. وقتی در آنجا پدرش را ديد، او را در آغوش گرفته، مدتی گريست. 30 آنگاه يعقوب به يوسف گفت: «حال، مرا غم مُردن نيست، زيرا بار ديگر تو را ديدم و میدانم كه زندهای.» 31 يوسف به برادرانش و تمامی افراد خانواده آنها گفت: «حال میروم تا به فرعون خبر دهم كه شما از كنعان به نزد من آمدهايد. 32 به او خواهم گفت كه شما چوپان هستيد و تمامی گلهها و رمهها و هر آنچه را كه داشتهايد همراه خويش آوردهايد. 33 پس اگر فرعون از شما بپرسد كه شغل شما چيست، 34 به او بگوييد كه از ابتدای جوانی تا به حال به شغل چوپانی و گلهداری مشغول بودهايد و اين كار را از پدران خود به ارث بردهايد. اگر چنين به فرعون پاسخ دهيد او به شما اجازه خواهد داد تا در جوشن ساكن شويد، چون مردم ساير نقاط مصر از چوپانان نفرت دارند.»