2 Timothy 1 | New International Version

New International Version

1 Paul, an apostle of Christ Jesus by the will of God, in keeping with the promise of life that is in Christ Jesus, 2 To Timothy, my dear son: Grace, mercy and peace from God the Father and Christ Jesus our Lord.

Thanksgiving

3 I thank God, whom I serve, as my ancestors did, with a clear conscience, as night and day I constantly remember you in my prayers. 4 Recalling your tears, I long to see you, so that I may be filled with joy. 5 I am reminded of your sincere faith, which first lived in your grandmother Lois and in your mother Eunice and, I am persuaded, now lives in you also.

Appeal for loyalty to Paul and the gospel

6 For this reason I remind you to fan into flame the gift of God, which is in you through the laying on of my hands. 7 For the Spirit God gave us does not make us timid, but gives us power, love and self-discipline. 8 So do not be ashamed of the testimony about our Lord or of me his prisoner. Rather, join with me in suffering for the gospel, by the power of God. 9 He has saved us and called us to a holy life – not because of anything we have done but because of his own purpose and grace. This grace was given us in Christ Jesus before the beginning of time, 10 but it has now been revealed through the appearing of our Saviour, Christ Jesus, who has destroyed death and has brought life and immortality to light through the gospel. 11 And of this gospel I was appointed a herald and an apostle and a teacher. 12 That is why I am suffering as I am. Yet this is no cause for shame, because I know whom I have believed, and am convinced that he is able to guard what I have entrusted to him until that day. 13 What you heard from me, keep as the pattern of sound teaching, with faith and love in Christ Jesus. 14 Guard the good deposit that was entrusted to you – guard it with the help of the Holy Spirit who lives in us.

Examples of disloyalty and loyalty

15 You know that everyone in the province of Asia has deserted me, including Phygelus and Hermogenes. 16 May the Lord show mercy to the household of Onesiphorus, because he often refreshed me and was not ashamed of my chains. 17 On the contrary, when he was in Rome, he searched hard for me until he found me. 18 May the Lord grant that he will find mercy from the Lord on that day! You know very well in how many ways he helped me in Ephesus.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

سلام و درود از پولس

1 از طرف من، پولس، كه طبق درخواست خدا فرستادهٔ عيسی مسيح هستم، و مأموريت يافتهام كه اين وعدهٔ خدا را در همه جا اعلام كنم كه هر كه به مسيح ايمان آورد، زندگی جاويد خواهد يافت؛ 2 به فرزند عزيزم تيموتائوس. از درگاه خدای پدر و خداوندمان عيسی مسيح، طالب فيض و رحمت و آرامش برای تو میباشم.

تشويق به وفاداری

3 چقدر خدا را برای وجود تو شكر میكنم! هر روز برايت دعا میكنم و بسياری از شبها تا دير وقت به خدای خود التماس میكنم كه تو را مورد لطف بیپايان خود قرار دهد. او خدای اجداد من و خدای من است، و تنها آرزويم در زندگی اينست كه رضايت او را فراهم سازم. 4 نمیدانی چقدر مشتاق ديدارت هستم و تا چه حد از ديدن مجدد تو شاد خواهم شد، زيرا هميشه اشكهايی را كه به هنگام وداع میريختی، به یاد دارم. 5 هيچگاه از ياد نمیبرم چه ايمان خالصی به خداوند داشتی، درست مانند مادرت«یونیکی» و مادر بزرگت«لوئيز»؛ و اطمينان دارم كه حالا نيز ايمانت به همان اندازه مستحكم است. 6 به همين جهت، میخواهم يادآوری كنم كه آن عطای الهی را كه در توست شعلهور سازی، همان عطايی كه خدا به هنگام دعا و قرار گرفتن دستهای من بر سر تو، در وجود تو قرار داد. 7 زيرا آن روحی كه خدا به ما داده است، در ما ترس بوجود نمیآورد، بلكه ما را سرشار از محبت و قدرت میسازد و ما را ياری میدهد تا بتوانيم خود را تحت انضباط قرار دهيم. 8 اگر اين عطای الهی را در وجودت شعلهور نگاه داری، هرگز بيم نخواهی داشت از اينكه به مردم اعلام كنی كه مسيح نجات دهندهٔ همه است؛ در ضمن، شرمگين نخواهی شد كه از من به عنوان دوست خود ياد كنی، دوستی كه به خاطر مسيح در زندان است. بلكه برعكس، خودت نيز حاضر خواهی بود به خاطر انجيل مسيح همراه من رنج و زحمت بكشی، و خدا تو را در اين زحمات تقويت خواهد نمود. 9 اين خداست كه ما را نجات داد و برای خدمت خود برگزيد، نه به دلیل لياقت ما، بلكه به سبب اينكه پيش از آفرينش جهان اراده فرموده بود لطف و محبت خود را بوسيلهٔ عيسی مسيح به ما نشان دهد. 10 و حال، با ظهور نجات دهندهمان عيسی مسيح، ارادهٔ او آشكار شده است؛ او قدرت مرگ را در هم شكست، و به ما راه ورود به زندگی جاويد را نشان داد كه همانا ايمان آوردن به پيغام انجيل اوست؛ 11 و برای اعلام و تعليم همين پيغام است كه خدا مرا برگزيده تا رسول و فرستادهٔ او در ميان غيريهوديان باشم. 12 به همين دليل است كه در اين زندان متحمل زحمات هستم، اما شرمگين نيستم زيرا میدانم به چه كسی ايمان آوردهام و يقين دارم كه او میتواند امانتی را كه به او سپردهام، تا روز بازگشت خود محفوظ نگاه دارد. 13 به سخنان و تعاليم صحيحی كه از من شنيدی، محكم بچسب و از آنها سرمشق بگير، بخصوص از ايمان و محبتی كه عيسی مسيح عطا میكند. 14 آن امانت نيكو، يعنی عطای الهی را به كمک روحالقدس كه در وجود تو ساكن است، حفظ كن. 15 همانطور كه میدانی، تمام مسيحيانی كه از ايالت«آسيا» به اينجا آمده بودند، مرا به حال خود گذاشته و رفتهاند؛ حتی«فيجلوس» و«هرموجنس» نيز مرا ترک گفتهاند. 16 خداوند«اُنيسيفوروس» و خانوادهٔ او را مورد لطف و رحمت خود قرار دهد، زيرا بارها به ديدن من آمد و باعث دلگرمی و شادی من گرديد. او هيچگاه از زندانی بودن من عار نداشت، 17 بلكه به محض رسيدن به روم، همه جا به دنبال من گشت تا اينكه مرا پيدا كرد. 18 خداوند در روز بازگشت مسيح بر او رحمت فرمايد. تو خودت به خوبی آگاهی كه اين مرد در«اَفَسُس» نيز چقدر به من خدمت كرد.