2 Corinthians 8 | New International Version

New International Version

The collection for the Lord’s people

1 And now, brothers and sisters, we want you to know about the grace that God has given the Macedonian churches. 2 In the midst of a very severe trial, their overflowing joy and their extreme poverty welled up in rich generosity. 3 For I testify that they gave as much as they were able, and even beyond their ability. Entirely on their own, 4 they urgently pleaded with us for the privilege of sharing in this service to the Lord’s people. 5 And they exceeded our expectations: they gave themselves first of all to the Lord, and then by the will of God also to us. 6 So we urged Titus, just as he had earlier made a beginning, to bring also to completion this act of grace on your part. 7 But since you excel in everything – in faith, in speech, in knowledge, in complete earnestness and in the love we have kindled in you^[1] – see that you also excel in this grace of giving. 8 I am not commanding you, but I want to test the sincerity of your love by comparing it with the earnestness of others. 9 For you know the grace of our Lord Jesus Christ, that though he was rich, yet for your sake he became poor, so that you through his poverty might become rich. 10 And here is my judgment about what is best for you in this matter. Last year you were the first not only to give but also to have the desire to do so. 11 Now finish the work, so that your eager willingness to do it may be matched by your completion of it, according to your means. 12 For if the willingness is there, the gift is acceptable according to what one has, not according to what one does not have. 13 Our desire is not that others might be relieved while you are hard pressed, but that there might be equality. 14 At the present time your plenty will supply what they need, so that in turn their plenty will supply what you need. The goal is equality, 15 as it is written: ‘The one who gathered much did not have too much, and the one who gathered little did not have too little.’ (Ex 16:18)

Titus sent to receive the collection

16 Thanks be to God, who put into the heart of Titus the same concern I have for you. 17 For Titus not only welcomed our appeal, but he is coming to you with much enthusiasm and on his own initiative. 18 And we are sending along with him the brother who is praised by all the churches for his service to the gospel. 19 What is more, he was chosen by the churches to accompany us as we carry the offering, which we administer in order to honour the Lord himself and to show our eagerness to help. 20 We want to avoid any criticism of the way we administer this liberal gift. 21 For we are taking pains to do what is right, not only in the eyes of the Lord but also in the eyes of man. 22 In addition, we are sending with them our brother who has often proved to us in many ways that he is zealous, and now even more so because of his great confidence in you. 23 As for Titus, he is my partner and fellow worker among you; as for our brothers, they are representatives of the churches and an honour to Christ. 24 Therefore show these men the proof of your love and the reason for our pride in you, so that the churches can see it.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

سخاوتمندی كليساهای مقدونيه

1 حال ای ايمانداران، میخواهم شما را آگاه سازم كه فيض و لطفی كه خدا به كليساهای مقدونيه عطا فرموده، چه ثمرات خوبی ببار آورده است. 2 ايمانداران مقدونيه با اينكه دچار زحمات شديدی شدهاند، همواره شادند؛ و با اينكه در نهايت تنگدستی به سر میبرند، بسيار سخاوتمند و گشاده دست هستند. 3 من خود شاهد هستم كه كمكهای ايشان، بيش از حد توانايیشان بود. آنان با تمايل و رضايت كامل، 4 از ما خواستند كه كمكهای مالیشان را برای مسيحيان اورشليم ببريم، تا در شادی كمک به ايمانداران شريک شوند. 5 كاری كه آنان انجام دادند، بيش از انتظار ما بود. ايشان در ابتدا قول دادند كه خواست خداوند را بجا آورند، و سپس اعلام آمادگی كردند كه هر خدمتی از آنان بخواهيم، انجام دهند. 6 به اين سبب از تيطوس خواهش كرديم كه باز به ديدن شما بيايد تا تشويقتان كند كه شما نيز سهمی در اين خدمت نيكوكارانه به عهده بگيريد، چون او خود قبلاً اين كار را در ميان شما آغاز كرده بود. 7 شما در بسياری از مسايل، از ديگران جلوتريد: ايمانتان بيشتر است، سخنرانان بيشتری داريد، معلوماتتان عمیقتر است، اشتياقتان برای خدمت بيشتر است و نسبت به ما نيز محبت زيادی داريد. پس میخواهم در اين خدمت نيكوكارانه يعنی هديه دادن نيز، از ديگران جلوتر باشيد. 8 اين يک دستور نيست و نمیگويم كه حتماً اين كار را بكنيد. بلكه اشتياق كليساهای ديگر را نمونه میآورم، تا شما نيز بتوانيد نشان دهيد كه محبتتان واقعی است و فقط حرف نيست. 9 زيرا خود میدانيد كه خداوند ما عيسی مسيح چقدر بخشنده و مهربان است؛ او با اينكه در آن مقام آسمانیاش ثروتمند بود، برای كمک به شما به اين جهان آمد و فقير شد، تا با فقر خود شما را ثروتمند سازد. 10 پس حال نظر من اينست كه كاری را كه سال گذشته آغاز كرديد، اكنون به پايان برسانيد. زيرا شما نه فقط نخستين كسانی بوديد كه موضوع كمک به ديگران را مطرح نموديد، بلكه پيشقدم شديد و آن را نيز عملی كرديد. 11 پس با همان شور و شوقی كه اين خدمت را شروع كرديد، آن را تكميل كنيد، و از آنچه داريد تا آنجا كه میتوانيد كمک كنيد. كاری را كه در ابتدا با اشتياق فراوان پيشنهاد كرديد، اكنون به مرحلهٔ عمل درآوريد. 12 مقدار كمک مهم نيست، بلكه علاقه و توجه شما به اين امر برای خدا اهميت دارد. در ضمن، او انتظار ندارد كه شما بيش از توانايی خود هديه بدهيد، بلكه تا آن حد كه میتوانيد. 13 البته منظورم اين نيست كه ديگران به قيمت ناراحتی و زحمت شما، در رفاه باشند! 14 بلكه به گونهای به يكديگر كمک كنيد كه همه به يک اندازه و يكسان داشته باشيد. در حال حاضر شما اضافی داريد؛ بنابراين، میتوانيد به ايشان كمک كنيد. در آينده نيز اگر شما احتياج داشته باشيد، آنان نياز شما را برآورده خواهند كرد. به اين ترتيب، هر کس به اندازهٔ احتياج خود خواهد داشت. 15 به یاد آوريد كلام خدا را كه در اين باره میفرمايد: «آن كه زياد جمع كرد، زيادی نداشت، و آن كه كم جمع كرد، كمبود نداشت.» پس شما نيز بايد شريک نيازهای ديگران بشويد.

تيطوس نزد قرنتيان میرود

16 خدا را شكر كه او در دل تيطوس نيز همان علاقه را ايجاد كرده كه ما نسبت به شما داريم. 17 وقتی از او خواهش كردم كه نزد شما بيايد، با شادی پذيرفت. در واقع، او چنان مشتاق ديدار شما بود كه خود از قبل تصميم به آمدن داشت. 18 همراه تيطوس، برادر ديگری را نيز میفرستم كه همهٔ كليساها او را به خاطر خدماتش به خداوند و موعظهٔ پيغام انجيل، میشناسند و احترام میگذارند. 19 كليساها نه فقط او را احترام میكنند، بلكه او را به عنوان همسفر ما تعيين كردهاند تا با هم، اين هدايا را به اورشليم ببريم. اين خدمت باعث جلال خداوند خواهد شد و نيز ميزان علاقهٔ ما را برای كمک به مؤمنين نيازمند، نشان میدهد. 20 در ضمن وقتی با هم سفر كنيم، ديگر كسی به ما سوءظن نخواهد داشت، زيرا مواظبيم كه مبادا كسی دربارهٔ نحوهٔ جمعآوری و استفاده از اين هدايای سخاوتمندانه، از ما ايراد بگيرد. 21 البته خدا میداند كه ما درستكاريم؛ اما میخواهيم ديگران نيز اين را بدانند. از اينروست كه چنين ترتيبی دادهايم. 22 برادر ديگری را نيز نزد شما میفرستم كه همواره كوشايی و جديت او را در خدمات و كارهای گوناگون ديدهايم. حال كه ميزان علاقه و تمايل شما را برای كمک به ديگران به او گفتهام، اشتياقش برای آمدن نزد شما بيشتر شده است. 23 اما اگر كسی بپرسد كه تيطوس كيست، بگوييد كه او همكار من است و برای كمک به شما آمده است. دربارهٔ آن دو برادر نيز میتوانيد بگوييد كه نمايندگان كليساهای اين منطقه هستند و همواره باعث افتخار نام مسيح بودهاند. 24 پس خواهش میكنم محبتی را كه نسبت به من داريد، به ايشان نيز ابراز داريد و از آنان به گرمی پذيرايی كنيد تا همهٔ كليساها بدانند كه بیدليل به شما افتخار نكردهايم.