1 Peter 2 | New International Version

New International Version

1 Therefore, rid yourselves of all malice and all deceit, hypocrisy, envy, and slander of every kind. 2 Like newborn babies, crave pure spiritual milk, so that by it you may grow up in your salvation, 3 now that you have tasted that the Lord is good.

The living Stone and a chosen people

4 As you come to him, the living Stone – rejected by humans but chosen by God and precious to him – 5 you also, like living stones, are being built into a spiritual house^[1] to be a holy priesthood, offering spiritual sacrifices acceptable to God through Jesus Christ. 6 For in Scripture it says: ‘See, I lay a stone in Zion, a chosen and precious cornerstone, and the one who trusts in him will never be put to shame.’ (Isa 28:16) 7 Now to you who believe, this stone is precious. But to those who do not believe, ‘The stone the builders rejected has become the cornerstone,’ (Ps 118:22) 8 and, ‘A stone that causes people to stumble and a rock that makes them fall.’ They stumble because they disobey the message – which is also what they were destined for. (Isa 8:14) 9 But you are a chosen people, a royal priesthood, a holy nation, God’s special possession, that you may declare the praises of him who called you out of darkness into his wonderful light. 10 Once you were not a people, but now you are the people of God; once you had not received mercy, but now you have received mercy.

Living godly lives in a pagan society

11 Dear friends, I urge you, as foreigners and exiles, to abstain from sinful desires, which wage war against your soul. 12 Live such good lives among the pagans that, though they accuse you of doing wrong, they may see your good deeds and glorify God on the day he visits us. 13 Submit yourselves for the Lord’s sake to every human authority: whether to the emperor, as the supreme authority, 14 or to governors, who are sent by him to punish those who do wrong and to commend those who do right. 15 For it is God’s will that by doing good you should silence the ignorant talk of foolish people. 16 Live as free people, but do not use your freedom as a cover-up for evil; live as God’s slaves. 17 Show proper respect to everyone, love the family of believers, fear God, honour the emperor. 18 Slaves, in reverent fear of God submit yourselves to your masters, not only to those who are good and considerate, but also to those who are harsh. 19 For it is commendable if someone bears up under the pain of unjust suffering because they are conscious of God. 20 But how is it to your credit if you receive a beating for doing wrong and endure it? But if you suffer for doing good and you endure it, this is commendable before God. 21 To this you were called, because Christ suffered for you, leaving you an example, that you should follow in his steps. 22 ‘He committed no sin, and no deceit was found in his mouth.’ (Isa 53:9) 23 When they hurled their insults at him, he did not retaliate; when he suffered, he made no threats. Instead, he entrusted himself to him who judges justly. 24 ‘He himself bore our sins’ in his body on the cross, so that we might die to sins and live for righteousness; ‘by his wounds you have been healed.’ 25 For ‘you were like sheep going astray,’^[2] but now you have returned to the Shepherd and Overseer of your souls. (Isa 53:4; Isa 53:5; Isa 53:6)

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

1 بنابراين، وجود خود را از كينه و دشمنی، فريب و دورويی، حسادت و بدگويی، پاک سازيد. 2-3 شما كه مهر و محبت خداوند را در زندگی خود چشيدهايد، مانند يک كودک نوزاد، مشتاق شير روحانی خالص باشيد، تا با خوردن آن، در نجاتی كه به دست آوردهايد، رشد نماييد.

سنگهای زنده برای خانه خدا

4 میدانيد كه مسيح، آن سنگ زندهای است كه خدا مقرر فرموده تا عمارت روحانی خود را بر آن بنا كند. گرچه انسانها دست رد به سينه او زدند. اما او نزد خدا عزيز و مكرم است. پس به سوی او بياييد، 5 تا شما نيز مانند سنگهای زنده در دست خدا، در بنای آن عمارت و عبادتگاه روحانی به کار رويد. مهمتر اينكه شما در اين عبادتگاه، كاهن مقدس نيز میباشيد. پس قربانیهای مقبول و مورد پسند خدا را توسط عيسی مسيح تقديم كنيد. 6 در كتاب آسمانی آمده است كه خدا مسيح را خواهد فرستاد تا در خانهٔ او، سنگ زاويهٔ گرانبها باشد، و هر كه به او ايمان بياورد، نوميد و پشيمان نشود. 7 اين«سنگ» برای شما كه ايمان داريد، بسيار گرانبهاست، اما برای بیايمانان همان سنگی است كه دربارهاش گفته شده: «سنگی كه معماران دور افكندند، سنگ اصلی ساختمان گرديد.» 8 همچنين، در كتاب آسمانی آمده است: «او سنگی است كه پای بعضی به آن میخورد و میافتند، و تخته سنگی است كه بعضی از آن سقوط میكنند.» حقشان است كه بيفتند و سقوط كنند، زيرا از كلام خدا اطاعت نمینمايند. 9 اما شما مانند آنان نيستيد. شما برگزيدگان خدا، و كاهنان پادشاهمان عيسی، و قوم مقدس و خاص خدا میباشيد، تا به اين ترتيب به ديگران نشان دهيد كه خدا چگونه شما را از تاريكی به نور عجيب خود دعوت نموده است. 10 زمانی شما هيچ هويت نداشتيد، اما اكنون فرزندان خدا میباشيد؛ زمانی از رحمت و مهربانی خدا بیبهره بوديد، اما حال، مورد لطف و رحمت او قرار گرفتهايد. 11 برادران عزيز، شما در اين دنيا رهگذری بيش نيستيد، و خانهٔ اصلی شما در آسمان است. از این رو، خواهش میكنم خود را از لذات گناهآلود اين دنيا دور نگاه داريد. شما برای اين قبيل اميال و هوسها ساخته نشدهايد؛ به همين دليل است كه آنها با روح و جان شما در جنگ و جدالند. 12 مراقب رفتار خود نزد اطرافيان بیايمانتان باشيد؛ چه، در اين صورت، حتی اگر ايشان شما را متهم به بدكاری نمايند، اما در زمان بازگشت مسيح، خدا را به سبب كارهای نيكتان، تمجيد خواهند كرد.

رفتار مسيحی در اجتماع

13-14 به خاطر خداوند، از مقامات كشور اطاعت نماييد، خواه از رهبر مملكت، و خواه از مأمورين دولت كه از سوی رهبر منصوب شدهاند تا خلافكاران را مجازات كنند و درستكاران را پاداش دهند. 15 خواست خدا اينست كه شما درستكار باشيد تا به اين ترتيب دهان اشخاص نادانی را كه از شما ايراد میگيرند ببنديد. 16 درست است كه شما از قيد و بند احكام مذهبی آزاد شدهايد، اما اين به آن معنی نيست كه میتوانيد به هر كار نادرستی دست بزنيد، بلكه آزادی خود را بايد برای اجرای خواست خدا به کار ببريد. 17 به همه احترام كنيد؛ ايمانداران را دوست بداريد؛ از خدا بترسيد؛ به رهبران مملكت احترام بگذاريد.

سرمشق از مسيح

18 شما خدمتكاران، بايد مطيع اربابان خود باشيد و به ايشان احترام كامل بگذاريد، نه فقط به اربابان مهربان و با ملاحظه، بلكه به آنانی نيز كه سختگير و تندخو هستند. 19 اگر به خاطر انجام ارادهٔ خدا، به ناحق متحمل رنج و زحمت شويد، خدا شما را اجر خواهد داد. 20 اگر به سبب اعمال بد و نادرست مجازات شويد، چه افتخاری دارد؟ اما اگر به سبب درستكاری و نيكوكاری، رنج و زحمت ببينيد و بدون شكايت آن را تحمل نماييد، آنگاه خدا را خشنود ساختهايد. 21 اين رنج و زحمت، جزئی از خدمتی است كه خدا به شما محول كرده است. سرمشق شما مسيح است كه در راه شما زحمت كشيد. پس راه او را ادامه دهيد. 22 هرگز از او گناهی سر نزد، و دروغی از دهان او بيرون نيامد. 23 وقتی به او ناسزا میگفتند، پاسخی نمیداد؛ و زمانی كه او را عذاب میدادند، تهديد به انتقام نمیكرد، بلكه زندگی خود را به خدايی واگذار كرد كه داور عادل و با انصاف میباشد. 24 او بر روی صليب، بار گناهان ما را بر دوش گرفت تا ما بتوانيم از چنگ گناه رهايی يافته، زندگی پاكی داشته باشيم. زخمهای او نيز دوای دردهای ما گرديد. 25 شما مانند گوسفندانی بوديد كه راهشان را گم كردهاند. اما اكنون نزد شبانتان بازگشتهايد، شبانی كه نگهبان جان شماست و شما را از خطرات حفظ میكند.