1So King Solomon ruled over all Israel.2These were his chief officials: Azariah son of Zadok, the priest;3Elihoreph and Ahijah, sons of Shisha, secretaries; Jehoshaphat son of Ahilud, recorder;4Benaiah son of Jehoiada, commander-in-chief; Zadok and Abiathar, priests;5Azariah son of Nathan, in charge of the district governors; Zabud son of Nathan, a priest and advisor to the king;6Ahishar, palace administrator; Adoniram son of Abda, in charge of forced labour.7Solomon had twelve district governors over all Israel, who supplied provisions for the king and the royal household. Each one had to provide supplies for one month in the year.8These are their names: Ben-Hur, in the hill country of Ephraim;9Ben-Deker, in Makaz, Shaalbim, Beth Shemesh and Elon Bethhanan;10Ben-Hesed, in Arubboth (Sokoh and all the land of Hepher were his);11Ben-Abinadab, in Naphoth Dor (he was married to Taphath daughter of Solomon);12Baana son of Ahilud, in Taanach and Megiddo, and in all of Beth Shan next to Zarethan below Jezreel, from Beth Shan to Abel Meholah across to Jokmeam;13Ben-Geber, in Ramoth Gilead (the settlements of Jair son of Manasseh in Gilead were his, as well as the region of Argob in Bashan and its sixty large walled cities with bronze gate bars);14Ahinadab son of Iddo, in Mahanaim;15Ahimaaz, in Naphtali (he had married Basemath daughter of Solomon);16Baana son of Hushai, in Asher and in Aloth;17Jehoshaphat son of Paruah, in Issachar;18Shimei son of Ela, in Benjamin;19Geber son of Uri, in Gilead (the country of Sihon king of the Amorites and the country of Og king of Bashan). He was the only governor over the district.
Solomon’s daily provisions
20The people of Judah and Israel were as numerous as the sand on the seashore; they ate, they drank and they were happy.21And Solomon ruled over all the kingdoms from the River Euphrates to the land of the Philistines, as far as the border of Egypt. These countries brought tribute and were Solomon’s subjects all his life.22Solomon’s daily provisions were thirty cors[1] of the finest flour and sixty cors[2] of meal,23ten head of stall-fed cattle, twenty of pasture-fed cattle and a hundred sheep and goats, as well as deer, gazelles, roebucks and choice fowl.24For he ruled over all the kingdoms west of the River Euphrates, from Tiphsah to Gaza, and had peace on all sides.25During Solomon’s lifetime Judah and Israel, from Dan to Beersheba, lived in safety, everyone under their own vine and under their own fig-tree.26Solomon had four[3] thousand stalls for chariot horses, and twelve thousand horses.[4] (2Ch 9:25)27The district governors, each in his month, supplied provisions for King Solomon and all who came to the king’s table. They saw to it that nothing was lacking.28They also brought to the proper place their quotas of barley and straw for the chariot horses and the other horses.
Solomon’s wisdom
29God gave Solomon wisdom and very great insight, and a breadth of understanding as measureless as the sand on the seashore.30Solomon’s wisdom was greater than the wisdom of all the people of the East, and greater than all the wisdom of Egypt.31He was wiser than anyone else, including Ethan the Ezrahite – wiser than Heman, Kalkol and Darda, the sons of Mahol. And his fame spread to all the surrounding nations.32He spoke three thousand proverbs and his songs numbered a thousand and five.33He spoke about plant life, from the cedar of Lebanon to the hyssop that grows out of walls. He also spoke about animals and birds, reptiles and fish.34From all nations people came to listen to Solomon’s wisdom, sent by all the kings of the world, who had heard of his wisdom.[5]
1 Kings 4
کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر
مقامات دربار سليمان
1-6سليمان پادشاه بر تمام اسرائيل حكومت میكرد و مقامات دربار او عبارت بودند از: عزريا (پسر صادوق)، رئيس كاهنان؛ اليحورف و اخيا (پسران شيشه)، کاتب؛ یهوشافاط (پسر اخيلود)، وقايعنگار؛ بنايا (پسر يهوياداع)، فرماندهٔ سپاه؛ صادوق و ابياتار، كاهن؛ عزريا (پسر ناتان)، سرپرست حاكمان؛ زابود (پسر ناتان)، كاهن و مشاور پادشاه؛ اخيشار، سرپرست امور دربار؛ ادونيرام (پسر عبدا) سرپرست كارهای اجباری.7سليمان در تمام اسرائيل دوازده حاكم گماشته بود و آنها وظيفه داشتند خوراک دربار را تهيه كنند. هر يک از ايشان، يک ماه در سال مسئول تداركات دربار بودند.8-19اين است اسامی دوازده حاكم و حوزههای فعاليت آنها: بن هور، در كوهستان افرايم؛ بن دقر، در ماقص، شعلبيم، بيتشمس، ايلون و بيت حانان؛ بن حسد، در اربوت، سوكوه و تمامی قلمرو حافر؛ بن ابيناداب، (كه با تافَت دختر سليمان ازدواج كرده بود) در تمام منطقهٔ دُر؛ بعنا (پسر اخيلود)، در تعنک، مجدو، تمام سرزمين نزديک بيتشان و صرتان، جنوب شهر يزرعيل، و تا شهر آبل مهوله و شهر يقمعام. بن جابر، در راموت جلعاد كه شامل دهكدههای ياعير (پسر منسی) در جلعاد و ناحيه ارجوب در باشان میشد با شصت شهر حصاردار ديگر كه دروازههايشان پشتبندهای مفرغی داشت؛ اخيناداب (پسر عدو)، در محنايم؛ اخيمعص (كه با باسمت دختر ديگر سليمان ازدواج كرده بود)، در نفتالی؛ بعنا (پسر حوشای)، در اشير و بعلوت؛ يهوشافاط (پسر فاروح)، در سرزمين يساكار؛ شمعی (پسر ايلا)، در سرزمين بنيامين؛ جابر (پسر اوری)، در جلعاد كه شامل سرزمينهای سيحون، پادشاه اموریها و عوج، پادشاه باشان میشد. اين دوازده حاكم زير نظر حاكم كل قرار داشتند.
حكمت و عظمت سليمان
20در آن زمان اسرائيل و يهودا قوم بزرگ و مرفه و كاميابی بودند.21سليمان بر تمام سرزمينهای واقع در بين رود فرات و فلسطين كه تا سرحد مصر نيز میرسيدند سلطنت میكرد. اقوام اين سرزمينها به او باج و خراج میدادند و در تمام مدت عمرش تابع او بودند.22آذوقهٔ روزانهٔ دربار عبارت بود از: حدود پنج تن آرد و ده تن بلغور،23ده گاو از طويله، بيست گاو از چراگاه، صد گوسفند و نيز غزال، آهو، گوزن و انواع مرغان.24قلمرو سلطنت سليمان از تفصح تا غزه میرسيد و تمام ممالک غرب رود فرات را در بر میگرفت. تمام پادشاهان غرب رود فرات تابع او بودند و او با سرزمينهای همسايه در صلح بود.25مردم يهودا و اسرائيل در طول سلطنت سليمان در كمال آرامش بودند و هر خانواده زير درختان مو و انجير خود آسوده مینشستند.26سليمان دوازده هزار اسب و چهار هزار اصطبل برای اسبان عرابههای خود داشت.27حاكمان، هر يک در ماه تعيين شده، خوراک سليمان و مهمانان او را بدون كم و كسر تهيه میكردند.28در ضمن هر يک به سهم خود برای اسبان عرابه و ساير اسبان كاه و جو فراهم میساختند.29خدا به سليمان فهم و حكمت بینظيری بخشيد و بصيرت او بیحد و حصر بود.30حكمت سليمان از حكمت دانشمندان مشرق زمين و علمای مصر هم زيادتر بود.31او حتی از حكمای معروفی چون ايتان ازراحی و پسران ماحول يعنی حيمان و كلكول و دَردَع حكيمتر بود. سليمان در ميان تمام ممالک دنيای زمان خود معروف شد.32سه هزار مثل گفت و هزار و پنج سرود نوشت.33سليمان دربارهٔ حيوانات و پرندگان و خزندگان و ماهيان اطلاع كافی داشت، او همچنين تمام گياهان را از درختان سرو گرفته تا بوتههای كوچک زوفا كه در شكاف ديوارها میرويند، میشناخت و دربارهٔ آنها سخن میگفت.34پادشاهان سراسر جهان كه آوازهٔ حكمت او را شنيده بودند نمايندگانی به دربار او میفرستادند تا از حكمتش برخوردار شوند.