1 Kings 14 | New International Version

New International Version

Ahijah’s prophecy against Jeroboam

1 At that time Abijah son of Jeroboam became ill, 2 and Jeroboam said to his wife, ‘Go, disguise yourself, so that you won’t be recognised as the wife of Jeroboam. Then go to Shiloh. Ahijah the prophet is there – the one who told me I would be king over this people. 3 Take ten loaves of bread with you, some cakes and a jar of honey, and go to him. He will tell you what will happen to the boy.’ 4 So Jeroboam’s wife did what he said and went to Ahijah’s house in Shiloh. Now Ahijah could not see; his sight was gone because of his age. 5 But the Lord had told Ahijah, ‘Jeroboam’s wife is coming to ask you about her son, for he is ill, and you are to give her such and such an answer. When she arrives, she will pretend to be someone else.’ 6 So when Ahijah heard the sound of her footsteps at the door, he said, ‘Come in, wife of Jeroboam. Why this pretence? I have been sent to you with bad news. 7 Go, tell Jeroboam that this is what the Lord, the God of Israel, says: “I raised you up from among the people and appointed you ruler over my people Israel. 8 I tore the kingdom away from the house of David and gave it to you, but you have not been like my servant David, who kept my commands and followed me with all his heart, doing only what was right in my eyes. 9 You have done more evil than all who lived before you. You have made for yourself other gods, idols made of metal; you have aroused my anger and turned your back on me. 10 ‘ “Because of this, I am going to bring disaster on the house of Jeroboam. I will cut off from Jeroboam every last male in Israel – slave or free.^[1] I will burn up the house of Jeroboam as one burns dung, until it is all gone. 11 Dogs will eat those belonging to Jeroboam who die in the city, and the birds will feed on those who die in the country. The Lord has spoken!” 12 ‘As for you, go back home. When you set foot in your city, the boy will die. 13 All Israel will mourn for him and bury him. He is the only one belonging to Jeroboam who will be buried, because he is the only one in the house of Jeroboam in whom the Lord, the God of Israel, has found anything good. 14 ‘The Lord will raise up for himself a king over Israel who will cut off the family of Jeroboam. Even now this is beginning to happen.^[2] 15 And the Lord will strike Israel, so that it will be like a reed swaying in the water. He will uproot Israel from this good land that he gave to their ancestors and scatter them beyond the River Euphrates, because they aroused the Lord’s anger by making Asherah poles.^[3] 16 And he will give Israel up because of the sins Jeroboam has committed and has caused Israel to commit.’ 17 Then Jeroboam’s wife got up and left and went to Tirzah. As soon as she stepped over the threshold of the house, the boy died. 18 They buried him, and all Israel mourned for him, as the Lord had said through his servant the prophet Ahijah. 19 The other events of Jeroboam’s reign, his wars and how he ruled, are written in the book of the annals of the kings of Israel. 20 He reigned for twenty-two years and then rested with his ancestors. And Nadab his son succeeded him as king.

Rehoboam king of Judah

21 Rehoboam son of Solomon was king in Judah. He was forty-one years old when he became king, and he reigned for seventeen years in Jerusalem, the city the Lord had chosen out of all the tribes of Israel in which to put his Name. His mother’s name was Naamah; she was an Ammonite. 22 Judah did evil in the eyes of the Lord. By the sins they committed they stirred up his jealous anger more than those who were before them had done. 23 They also set up for themselves high places, sacred stones and Asherah poles on every high hill and under every spreading tree. 24 There were even male shrine-prostitutes in the land; the people engaged in all the detestable practices of the nations the Lord had driven out before the Israelites. 25 In the fifth year of King Rehoboam, Shishak king of Egypt attacked Jerusalem. 26 He carried off the treasures of the temple of the Lord and the treasures of the royal palace. He took everything, including all the gold shields Solomon had made. 27 So King Rehoboam made bronze shields to replace them and assigned these to the commanders of the guard on duty at the entrance to the royal palace. 28 Whenever the king went to the Lord’s temple, the guards bore the shields, and afterwards they returned them to the guardroom. 29 As for the other events of Rehoboam’s reign, and all he did, are they not written in the book of the annals of the kings of Judah? 30 There was continual warfare between Rehoboam and Jeroboam. 31 And Rehoboam rested with his ancestors and was buried with them in the City of David. His mother’s name was Naamah; she was an Ammonite. And Abijah^[4] his son succeeded him as king. (2Ch 12:16)

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

پيشگویی دربارهٔ نابودی يربعام

1 در آن روزها ابيا پسر يربعام پادشاه بيمار شد. 2 يربعام به همسرش گفت: «قيافهات را تغيير بده تا كسی تو را نشناسد و پيش اخيای نبی كه در شيلوه است برو. او همان كسی است كه به من گفت كه بر اين قوم پادشاه میشوم. 3 ده نان، يک كوزه عسل و مقداری هم كلوچه برايش ببر و از او بپرس كه آيا فرزند ما خوب میشود يا نه؟» 4 پس همسر يربعام به راه افتاد و به خانهٔ اخيای نبی كه در شيلوه بود رسيد. اخيای نبی پير شده بود و چشمانش نمیديد. 5 اما خداوند به او گفته بود كه بزودی ملكه در قيافهٔ مبدل به ديدار او میآيد تا دربارهٔ وضع پسر بيمارش از وی سؤال كند، خداوند همچنين به اخيای نبی گفته بود كه به ملكه چه بگويد. 6 پس وقتی اخيا صدای پای او را دم در شنيد گفت: «ای همسر يربعام داخل شو! چرا قيافهات را تغيير دادهای؟ من خبر ناخوشايندی برايت دارم!» 7 سپس اخيا اين پيغام را از جانب خداوند، خدای قوم اسرائيل به او داد تا به شوهرش يربعام برساند: «من تو را از ميان مردم انتخاب كردم تا به پادشاهی برسی. 8 سلطنت را از خاندان داوود گرفتم و به تو دادم؛ اما تو مثل بندهٔ من داوود از دستوراتم اطاعت نكردی. او از صميم قلب مرا پيروی میكرد و آنچه را كه من میپسنديدم انجام میداد. 9 تو از تمام پادشاهانِ پيش از خودت بيشتر بدی كردی؛ بتها ساختی و بتپرست شدی و با ساختن اين گوسالهها از من رو گردانيدی و مرا خشمگين نمودی. 10 پس من هم بر خاندان تو بلا میفرستم و تمام پسران و مردان خاندانت را، چه اسير و چه آزاد، نابود میكنم. همانطور كه طويله را از كثافت حيوانات پاک میكنند، من هم زمين را از خاندان تو پاک خواهم كرد. 11 به طوری که از خاندان تو هر كه در شهر بميرد، سگها او را میخورند و هر كه در صحرا بميرد، لاشخورها جسدش را میخورند. من كه خداوند هستم اين را میگويم.» 12 سپس اخيا به همسر يربعام گفت: «اكنون برخيز و به خانهات برو. وقتی پايت به شهر برسد پسرت خواهد مرد. 13 تمام اسرائيل برای او عزاداری كرده، او را دفن خواهند كرد. ولی از تمام اعضای خانوادهٔ يربعام اين تنها كسی است كه در قبر دفن میشود؛ زيرا تنها فرد خوبی كه خداوند، خدای اسرائيل در تمام خانوادهٔ يربعام میبيند همين بچه است. 14 خداوند پادشاه ديگری برای اسرائيل انتخاب میكند كه خاندان يربعام را به کلی از بين میبرد. 15 خداوند اسرائيل را چنان تكان خواهد داد كه مثل علفی كه در مسير آب رودخانه است بلرزد. خداوند اسرائيل را از اين سرزمين خوب كه به اجدادشان بخشيده، ريشهكن میكند و آنها را در آن طرف رود فرات آواره میسازد، زيرا آنها با بتپرستیشان خداوند را به خشم آوردند. 16 خداوند همچنين به سبب گناه يربعام كه اسرائيل را به گناه كشاند ايشان را ترک خواهد گفت.» 17 پس زن يربعام به ترصه بازگشت. به محض اينكه پای او به آستانهٔ كاخ سلطنتی رسيد، پسرش مرد. 18 همانطور كه خداوند بوسيلهٔ اخيای نبی فرموده بود، پسر را دفن كردند و در سراسر اسرائيل برايش ماتم گرفتند. 19 شرح وقايع جنگها و ساير رويدادهای دوران فرمانروايی يربعام در كتاب«تاريخ پادشاهان اسرائيل» نوشته شده است. 20 يربعام بيست و دو سال سلطنت كرد و بعد از مرگ او، پسرش ناداب زمام امور را در دست گرفت.

سلطنت رحبعام در يهودا

21 رحبعام، پسر سليمان، چهل و يک ساله بود كه پادشاه يهودا شد. مادرش اهل عمون و نامش نعمه بود. او در اورشليم، شهری كه خداوند از ميان ساير شهرهای اسرائيل برگزيده بود تا اسمش را بر آن بگذارد به مدت هفده سال سلطنت كرد. (2Ch 11:5) 22 در دورهٔ سلطنت او، مردم يهودا نسبت به خداوند گناه ورزيدند و با گناهان خود حتی بيش از اجدادشان خداوند را خشمگين كردند. 23 آنها روی هر تپه و زير هر درخت سبز، بتها و بتخانهها ساختند 24 و گناه لواط را در سراسر اسرائيل رواج دادند. مردم يهودا درست مثل همان قومهای خدانشناسی شدند كه خداوند آنها را از سرزمين كنعان بيرون رانده بود. 25 در سال پنجم سلطنت رحبعام، شيشق (پادشاه مصر) به اورشليم حمله برد و آن را تصرف نمود. 26 او خزانههای خانهٔ خداوند و كاخ سلطنتی را غارت كرد و تمام سپرهای طلا را كه سليمان ساخته بود، با خود به يغما برد. 27 پس از آن رحبعام پادشاه به جای سپرهای طلا، برای نگهبانان كاخ خود، سپرهای مفرغی ساخت. 28 هر وقت پادشاه به خانهٔ خداوند میرفت، نگهبانان او سپرها را به دست میگرفتند و پس از پايان مراسم، آنها را دوباره به اتاق نگهبانی برمیگرداندند. 29 رويدادهای ديگر دوران سلطنت رحبعام در كتاب«تاريخ پادشاهان يهودا» نوشته شده است. 30 در تمام دوران سلطنت رحبعام بين او و يربعام جنگ بود. 31 وقتی رحبعام مرد، او را در آرامگاه سلطنتی، در شهر اورشليم دفن كردند. (مادر رحبعام نعمهٔ عمونی بود.) پس از رحبعام پسرش ابيا به جای او بر تخت پادشاهی نشست.