1Het nieuws van Abners dood in Hebron bracht koning Isboset in grote verwarring. Hij en zijn onderdanen waren verlamd door angst.2-3Het bevel over het leger van Israël kwam nu in handen van de broers Baäna en Rechab, die de overvalcommandoʼs van koning Isboset leidden. Zij waren zonen van Rimmon uit Beërot in Benjamin. Mensen uit Beërot worden beschouwd als Benjaminieten, ook al vluchtten zij indertijd naar Gittaïm, waar zij nu nog wonen.4Er leefde ook nog een kleinzoon van koning Saul. Hij heette Mefiboset en was een zoon van Jonatan. Op het moment van de slag bij Jizreël, waarin Saul en Jonatan sneuvelden, was deze Mefiboset vijf jaar oud. Toen het nieuws over de nederlaag de hoofdstad bereikte, vluchtte de verzorgster met het kind, maar in haar haast viel zij en liet het kind vallen. Zo raakte Mefiboset verlamd.5Rechab en Baäna kwamen op een middag bij het huis van koning Isboset. Deze hield net een middagslaapje.6-7Zij gingen het huis binnen en deden net alsof zij een zak tarwe wilden halen. Zij slopen naar zijn slaapkamer, vermoordden hem en hakten zijn hoofd af. Zij vluchtten die nacht de woestijn in en wisten zo te ontsnappen. Het hoofd van Isboset namen zij mee.8In Hebron aangekomen, lieten zij het hoofd aan David zien. ‘Kijk!’ zeiden zij. ‘Hier is het hoofd van Sauls zoon Isboset, die probeerde u te doden. Vandaag heeft de HERE u wraak gegeven op Saul en zijn hele familie!’9Maar David antwoordde: ‘Ik zweer bij de HERE, die mij van mijn vijanden redde,10dat toen iemand mij vertelde: “Saul is dood,” en daarbij dacht dat hij mij goed nieuws bracht, ik hem heb gedood. Zo beloonde ik hem voor zijn “goede bericht”.11Dus wat moet ik dan wel niet doen met zulke goddeloze mannen, die een goede man doden die thuis op zijn bed ligt te slapen! Zou ik die niet zéker ter dood veroordelen?’12Daarom gaf David zijn mannen opdracht hen te doden. Dat deden zij onmiddellijk. Zij hakten hun handen en voeten af en hingen hun lichamen bij de vijver in Hebron. Isbosets hoofd begroeven zij in Abners graf in Hebron.