1-3هرگاه بين دو نفر نزاعی درگيرد و آنها به دادگاه بروند، دادگاه بايد مجرم را محكوم نمايد و بیگناه را تبرئه كند. اگر مجرم مستحق شلاق خوردن باشد بايد قاضی به او دستور دهد كه دراز بكشد و به نسبت جرمی كه انجام داده تا چهل ضربه شلاق بخورد؛ ولی نبايد بيش از چهل ضربه شلاق بزنيد مبادا برادرتان در نظر شما خوار گردد.4دهان گاو را هنگامی كه خرمن خرد میكند نبنديد.5هرگاه دو برادر با هم در يک جا ساكن باشند و يكی از آنها بدون داشتن پسری بميرد، بيوهاش نبايد با فردی خارج از خانواده ازدواج كند، بلكه برادر شوهرش بايد او را به زنی بگيرد و حق برادر شوهری را بجا آورد.6نخستين پسری كه از اين ازدواج به دنیا بيايد بايد به عنوان پسر برادر فوت شده محسوب گردد تا اسم آن متوفی از اسرائيل فراموش نشود،7ولی اگر برادر متوفی راضی به اين ازدواج نباشد، آنگاه آن زن بايد نزد ريشسفيدان شهر برود و به آنها بگويد: «برادر شوهرم وظيفهاش را نسبت به من انجام نمیدهد و نمیگذارد نام برادرش در اسرائيل باقی بماند.»8سپس ريشسفيدان شهر آن مرد را احضار كرده، با او صحبت كنند. اگر او باز راضی به ازدواج نشد،9زن بيوه بايد در حضور ريشسفيدان به طرف آن مرد رفته، كفش او را از پايش درآورد و آب دهان بر صورتش بيفکند و بگويد: «بر مردی كه اجاق خانهٔ برادرش را روشن نگه نمیدارد اينچنين شود.»10و از آن پس، خاندان آن مرد در اسرائيل به«خاندان كفش كنده» معروف خواهد شد.11اگر دو مرد با هم نزاع كنند و همسر يكی از آنها برای كمک به شوهرش مداخله نموده، عورت مرد ديگر را بگيرد،12دست آن زن را بايد بدون ترحم قطع كرد.13-15در كليهٔ معاملات خود بايد از ترازوهای دقيق و اندازههای درست استفاده كنيد تا در سرزمينی كه خداوند، خدايتان به شما میدهد زندگی طولانی داشته باشيد.16تمام كسانی كه در معاملات کلاهبرداری میكنند مورد نفرت خداوند میباشند.17هرگز نبايد كاری را كه مردم عماليق هنگام بيرون آمدن از مصر با شما كردند فراموش كنيد.18به ياد داشته باشيد كه ايشان بدون ترس از خدا با شما جنگيده، كسانی را كه در اثر ضعف و خستگی عقب مانده بودند به هلاكت رسانيدند.19بنابراين وقتی كه خداوند، خدايتان در سرزمين موعود شما را از شر تمامی دشمنانتان خلاصی بخشيد، بايد نام عماليق را از روی زمين محو و نابود كنيد. هرگز اين را فراموش نكنيد.