1وقتی به سرزمينی میرسيد كه خداوند، خدای پدرانتان آن را به شما داده است، بايد اين اوامر را تا وقتی كه در آن سرزمين زندگی میكنيد، اطاعت نماييد.2در هر جا كه بتخانهای میبينيد، چه در بالای کوهها و تپهها، و چه در زير درختان، بايد آن را نابود كنيد.3قربانگاههای بتپرستان را بشكنيد، ستونهايی را كه میپرستند خرد كنيد، مجسمههای شرمآورشان را بسوزانيد و بتهای آنها را قطعهقطعه كنيد و چيزی باقی نگذاريد كه شما را به ياد آنها بيندازد.4-5مانند بتپرستان در هر جا برای خداوند، خدايتان قربانی نكنيد، بلكه در محلی كه خودش در ميان قبيلههای اسرائيل به عنوان عبادتگاه خود انتخاب میكند، او را عبادت نماييد.6قربانیهای سوختنی و ساير قربانیها، عشر دارايیتان، هدايای مخصوص، هدايای نذری، هدايای داوطلبانه، و نخستزادههای گلهها و رمههايتان را به آنجا بياوريد.7در آنجا شما و خانوادههايتان در حضور خداوند، خدايتان خواهيد خورد و از دسترنج خود لذت خواهيد برد، زيرا او شما را بركت داده است.8-9وقتی به سرزمينی كه در آنجا خداوند، خدايتان به شما صلح و آرامش میبخشد رسيديد، ديگر نبايد مثل امروز هر جا كه خواستيد او را عبادت كنيد.10زمانی كه از رود اردن بگذريد و در آن سرزمين اقامت كنيد و خداوند به شما آرامش ببخشد و شما را از دست دشمنانتان حفظ كند،11آنگاه بايد تمام قربانیهای سوختنی و ساير هدايای خود را كه به شما امر كردهام به عبادتگاه او در محلی كه خود انتخاب خواهد كرد بياوريد.12در آنجا با پسران و دختران، غلامان و كنيزان خود، در حضور خداوند شادی خواهيد كرد. به خاطر داشته باشيد كه لاویان شهرتان را به جشن و شادی خود دعوت كنيد، چون ايشان زمينی از خود ندارند.13قربانیهای سوختنی خود را نبايد در هر جايی كه رسيديد قربانی كنيد.14آنها را فقط در جايی میتوانيد قربانی كنيد كه خداوند انتخاب كرده باشد. او در زمينی كه به يكی از قبيلهها اختصاص يافته است محلی را انتخاب خواهد كرد. تنها آنجاست كه میتوانيد قربانیها و هدايای خود را تقديم كنيد.15ولی حيواناتی را كه گوشتشان را میخوريد میتوانيد در هر جا سر ببريد همانطور كه غزال و آهو را سر میبريد. از اين گوشت هر قدر ميل داريد و هر وقت كه خداوند به شما بدهد، بخوريد. كسانی كه شرعاً نجس باشند نيز میتوانند آن را بخورند.16تنها چيزی كه نبايد بخوريد خون آن است كه بايد آن را مثل آب بر زمين بريزيد.17ولی هيچكدام از هدايا را نبايد در خانه بخوريد، نه عشر غله و شراب تازه و روغن زيتونتان و نه نخستزادهٔ گلهها و رمههايتان و نه چيزی كه برای خداوند نذر كردهايد و نه هدايای داوطلبانه و نه هدايای مخصوصتان.18همهٔ اينها را بايد به قربانگاه بياوريد و همراه فرزندان خود و لاويانی كه در شهر شما هستند، در آنجا در حضور خداوند، خدايتان آن خوراكیها را بخوريد. او به شما خواهد گفت كه اين قربانگاه در كجا بايد ساخته شود. در هر كاری كه میكنيد در حضور خداوند، خدايتان شادی كنيد.19(ضمناً مواظب باشيد لاویان را فراموش نكنيد.)20-23هنگامی كه خداوند، خدايتان طبق وعدهٔ خود مرزهايتان را توسعه دهد اگر قربانگاه از شما دور باشد آنگاه میتوانيد گلهها و رمههايتان را كه خداوند به شما میبخشد، در هر وقت و در هر جا كه خواستيد سر ببريد و بخوريد، همانطور كه غزال و آهويتان را سر میبريد و میخوريد. حتی اشخاصی كه شرعاً نجس هستند میتوانند آنها را بخورند. اما مواظب باشيد گوشت را با خونش كه بدان حيات میبخشد، نخوريد،24-25بلكه خون را مثل آب بر زمين بريزيد. اگر چنين كنيد، خداوند از شما راضی خواهد شد و زندگی شما و فرزندانتان به خير خواهد بود.26-27آنچه را كه به خداوند وقف میكنيد، و هدايايی را كه نذر كردهايد و قربانیهای سوختنی خود را به قربانگاه ببريد. اينها را بايد فقط بر قربانگاه خداوند، خدايتان قربانی كنيد. خون را بايد روی قربانگاه ريخته، گوشت آن را بخوريد.28مواظب باشيد آنچه را كه به شما امر میكنم، اطاعت كنيد. اگر آنچه در نظر خداوند، خدايتان پسنديده است انجام دهيد، همه چيز برای شما و فرزندانتان تا به ابد به خير خواهد بود.29وقتی خداوند، قومهای سرزمينی را که در آن زندگی خواهيد كرد نابود كند،30در پرستيدن خدايانشان از ايشان پيروی نكنيد و گرنه در دام مهلكی گرفتار خواهيد شد. سؤال نكنيد كه اين قومها چگونه خدايانشان را میپرستند و بعد رفته مثل آنها پرستش كنيد.31هرگز نبايد چنين اهانتی به خداوند، خدايتان بكنيد. اين قومها كارهای ناپسندی را كه خداوند از آنها نفرت دارد، برای خدايانشان بجا میآورند. آنها حتی پسران و دخترانشان را برای خدايانشان میسوزانند.32تمام اوامری را كه به شما میدهم اطاعت كنيد. چيزی به آنها نيافزاييد و چيزی هم از آنها كم نكنيد.