1-2خداوند به موسی فرمود كه اين دستورات را به قوم اسرائيل بدهد تا وقتی كه آنها وارد سرزمين موعود میشوند آنها را رعايت كنند:3-5هرگاه بخواهند قربانی سوختنی، يا هر نوع قربانی ديگری كه بر آتش تقديم میشود و مورد پسند خداوند است، تقديم كنند، قربانی آنها بايد گوسفند، بز، گاو يا قوچ باشد. هر يک از قربانیها، خواه قربانی سوختنی باشد خواه قربانی نذر، خواه قربانی داوطلبانه باشد، خواه قربانی ويژهٔ يكی از اعياد، در هر صورت بايد با هديهٔ آردی همراه باشد. اگر برهای قربانی میشود، بايد همراه آن يک كيلوگرم آرد مرغوب مخلوط با يک ليتر روغن به عنوان هديهٔ آردی و نيز يک ليتر شراب به عنوان هديهٔ نوشيدنی تقديم شود.6اگر قربانی يک قوچ باشد، بايد همراه آن دو كيلوگرم آرد مرغوب مخلوط با يک و نيم ليتر روغن، به عنوان هديهٔ آردی7و نيز يک و نيم ليتر شراب به عنوان هديهٔ نوشيدنی تقديم شود. اين قربانی مورد پسند خداوند است.8-9اگر قربانی يک گاو جوان است هديهٔ آردی همراه آن بايد شامل سه كيلوگرم آرد مرغوب مخلوط با دو ليتر روغن10و هديهٔ نوشيدنی آن، دو ليتر شراب باشد. اين قربانی كه بر آتش به خداوند تقديم میشود، مورد پسند او میباشد.11-12اينها دستوراتی هستند در مورد اينكه چه چيزهايی بايد همراه هر يک از قربانیهای گاو، قوچ، بره يا بزغاله تقديم شوند.13-14تمام كسانی كه میخواهند قربانیای كه مورد پسند خداوند است، بر آتش تقديم كنند، خواه اسرائيلی باشند و خواه غريبانی كه در ميان بنیاسرائيل ساكنند، بايد اين دستورات را رعايت كنند.15-16چون قانون برای همه يكسان است، چه اسرائيلی و چه غريب. اين قانون نسل اندر نسل به قوت خود باقی خواهد بود، زيرا همه در نظر خداوند برابرند. برای همه يک قانون وجود دارد.17-18خداوند به موسی فرمود: «به قوم اسرائيل بگو وقتی به سرزمينی كه میخواهم به ايشان بدهم برسند،19هر وقت از محصول زمين بخورند بايد قسمتی از آن را به عنوان هديهٔ مخصوص به خداوند تقديم نمايند.20وقتی نان میپزند بايد اولين قرص نان را كه از اولين حصاد ساليانه به دست میآيد به عنوان هديهٔ مخصوص، به خداوند تقديم نمايند.21اين هديهای است ساليانه از خرمنگاه شما و حتماً بايستی نسل اندر نسل بجا آورده شود.22-23«اگر شما يا نسلهای آيندهٔ شما ندانسته، در انجام اين دستوراتی كه خداوند بهوسیلهٔ موسی طی ساليان به شما داده است كوتاهی كنيد،24وقتی كه به اشتباه خود پی برديد، بايد يک گاو جوان برای قربانی سوختنی هديه نماييد. اين قربانی مورد پسند خداوند است و بايد طبق معمول با هديهٔ آردی و هديهٔ نوشيدنی و نيز يک بز نر برای قربانی گناه تقديم گردد.25كاهن برای تمام قوم اسرائيل كفاره نمايد و ايشان بخشيده خواهند شد، زيرا ندانسته مرتكب اشتباه شدهاند و برای اين عمل خود، به حضور خداوند قربانی سوختنی و نيز قربانی گناه تقديم نمودهاند.26تمام بنیاسرائيل و غريبانی كه در ميان ايشان ساكنند، آمرزيده میشوند، زيرا اين اشتباه متوجه تمام جماعت میباشد.27«اگر اين اشتباه را فقط يک نفر مرتكب شود، در آن صورت بايد يک بز مادهٔ يک ساله را به عنوان قربانی گناه تقديم نمايد28و كاهن در حضور خداوند برايش كفاره كند و او بخشيده خواهد شد.29اين قانون شامل حال غريبانی كه در میان شما ساكنند نيز میشود.30«ولی كسی كه دانسته مرتكب چنين اشتباهی شود، خواه اسرائيلی باشد، خواه غريب، نسبت به خداوند، گناه كرده است و بايد كشته شود،31زيرا او فرمان خداوند را خوار شمرده و از حكم او سرپيچی كرده است. او مسئول عقوبت گناه خود خواهد بود.»
مردی كه قانون روز سبت را شكست
32يک روز كه قوم اسرائيل در بيابان بودند، يكی از آنها به هنگام جمعآوری هيزم در روز سبت، غافلگير شد.33پس او را گرفته، پيش موسی و هارون و ساير رهبران بردند.34ايشان او را به زندان انداختند، زيرا روشن نبود كه در اين مورد چه بايد كرد.35خداوند به موسی فرمود: «اين شخص بايد كشته شود. تمام قوم اسرائيل او را در خارج از اردوگاه سنگسار كنند تا بميرد.»36پس او را از اردوگاه بيرون برده، همانطور كه خداوند امر فرموده بود وی را كشتند.
منگولهها
37-38خداوند به موسی فرمود: «به قوم اسرائيل بگو كه برای حاشيهٔ لباسهای خود منگولههايی درست كنند. اين حكمی است كه بايد نسل اندر نسل رعايت شود. منگولهها را با نخ آبی به حاشيهٔ لباس خود وصل نمايند.39هدف از اين قانون آنست كه هر وقت منگولهها را ببينيد، احكام خداوند را به ياد آورده، از آنها اطاعت كنيد كه در اين صورت از من روگردان نخواهيد شد و خواستههای دل خود را بجا نخواهيد آورد.40اين قانون به شما يادآوری خواهد كرد كه برای خدای خود مقدس باشيد،41زيرا من خداوند، خدای شما هستم كه شما را از مصر بيرون آوردم. آری، من خداوند، خدای شما هستم.»