Jeremia 31 | Kutsal Kitap Yeni Çeviri

İsrail Halkı Yurduna Dönüyor

1 ‹‹O zaman›› diyor RAB, ‹‹Bütün İsrail boylarının Tanrısı olacağım, onlar da benim halkım olacaklar.›› 2 RAB diyor ki, ‹‹Kılıçtan kaçıp kurtulan halk çölde lütuf buldu. Ben İsrail'i rahata kavuşturmaya gelirken, 3 Ona uzaktan görünüp şöyle dedim: Seni sonsuz bir sevgiyle sevdim, Bu nedenle sevecenlikle seni kendime çektim. 4 Seni yeniden bina edeceğim, Yeniden bina edileceksin, ey erden kız İsrail! Yine teflerini alacak, Sevinçle coşup oynayanlara katılacaksın. 5 Samiriye dağlarında yine bağ dikeceksin; Bağ dikenler üzümünü yiyecekler. 6 Efrayim'in dağlık bölgesindeki bekçilerin, ‹Haydi, Siyon'a, Tanrımız RAB'be çıkalım' Diye bağıracakları bir gün var.›› 7 RAB diyor ki, ‹‹Yakup için sevinçle haykırın! Ulusların başı olan için bağırın! Övgülerinizi duyurun! ‹Ya RAB, halkını, İsrail'den sağ kalanları kurtar› deyin. 8 İşte, onları kuzey ülkesinden Geri getirmek üzereyim; Onları dünyanın dört bucağından toplayacağım. Aralarında kör, topal, Gebe kadın da, doğuran kadın da olacak. Büyük bir topluluk olarak buraya dönecekler. 9 Ağlaya ağlaya gelecekler, Benden yardım dileyenleri geri getireceğim. Akarsular boyunca tökezlemeyecekleri Düz bir yolda yürüteceğim onları. Çünkü ben İsrail'in babasıyım, Efrayim de ilk oğlumdur. 10 ‹‹RAB'bin sözünü dinleyin, ey uluslar! Uzaktaki kıyılara duyurun: ‹İsrail'i dağıtan onu toplayacak, Sürüsünü kollayan çoban gibi kollayacak onu› deyin. 11 Çünkü RAB Yakup'u kurtaracak, Onu kendisinden güçlü olanın elinden özgür kılacak. 12 Siyon'un yüksek tepelerine gelip Sevinçle haykıracaklar. RAB'bin verdiği iyilikler karşısında -Tahıl, yeni şarap, zeytinyağı, Davar ve sığır yavruları karşısında- Yüzleri sevinçle parlayacak. Sulanmış bahçe gibi olacak, Bir daha solmayacaklar. 13 O zaman erden kızlar, genç yaşlı erkekler Hep birlikte oynayıp sevinecek. Yaslarını coşkuya çevirecek, Üzüntülerini avutup onları sevindireceğim. 14 Kâhinleri bol yiyecekle doyuracağım, Halkım iyiliklerimle doyacak›› diyor RAB. 15 RAB diyor ki, ‹‹Rama'da bir ses duyuldu, Ağlayış ve acı feryat sesleri! Çocukları için ağlayan Rahel avutulmak istemiyor. Çünkü onlar yok artık!›› 16 RAB diyor ki, ‹‹Sesini ağlamaktan, Gözlerini yaş dökmekten alıkoy. Çünkü verdiğin emek ödüllendirilecek›› diyor RAB. ‹‹Halkım düşman ülkesinden geri dönecek. 17 Geleceğin için umut var›› diyor RAB. ‹‹Çocukların yurtlarına dönecekler. 18 ‹‹Efrayim'in inlemelerini kuşkusuz duydum: ‹Beni eğitilmemiş dana gibi yola getirdin Ve yola geldim. Beni geri getir, döneyim. Çünkü RAB Tanrım sensin. 19 Yanlış yola saptıktan sonra pişman oldum. Aklım başıma gelince bağrımı dövdüm. Gençliğimdeki ayıplarımdan utandım, Rezil oldum.› 20 ‹‹Efrayim değerli oğlum değil mi? Hoşnut olduğum çocuk değil mi? Kendisi için ne dersem diyeyim, Onu hiç unutmuyorum. Bu yüzden yüreğim sızlıyor, Çok acıyorum ona›› diyor RAB. 21 ‹‹Kendin için yol işaretleri koy, Direkler dik. Yolunu, gittiğin yolu iyi düşün. Geri dön, ey erden kız İsrail, kentlerine dön! 22 Ne zamana dek bocalayıp duracaksın, ey dönek kız? RAB dünyada yeni bir şey yarattı: Kadın erkeği koruyacak.›› 23 İsrail'in Tanrısı, Her Şeye Egemen RAB şöyle diyor: ‹‹Yahuda ve kentlerindeki halkı eski gönençlerine kavuşturduğum zaman yine şu sözleri söyleyecekler: ‹RAB sizi kutsasın, Ey doğruluk yurdu, ey kutsal dağ!› 24 Halk, ırgatlar, sürüleriyle dolaşan çobanlar Yahuda'da ve kentlerinde birlikte yaşayacak. 25 Yorgun cana kana kana içirecek, bitkin canı doyuracağım.›› 26 Bunun üzerine uyanıp baktım. Uykum bana tatlı geldi. 27 ‹‹İsrail ve Yahuda'da insan ve hayvan tohumu ekeceğim günler yaklaşıyor›› diyor RAB, 28 ‹‹Kökünden söküp yok etmek, yerle bir edip yıkmak, yıkıma uğratmak için onları nasıl gözledimse, kurup dikmek için de gözleyeceğim›› diyor RAB. 29 ‹‹O günler insanlar artık, ‹Babalar koruk yedi, Çocukların dişleri kamaştı' demeyecekler. 30 Herkes kendi suçu yüzünden ölecek. Koruk yiyenin dişleri kamaşacak. 31 ‹‹İsrail halkıyla ve Yahuda halkıyla Yeni bir antlaşma yapacağım günler geliyor›› diyor RAB, 32 ‹‹Atalarını Mısır'dan çıkarmak için Ellerinden tuttuğum gün Onlarla yaptığım antlaşmaya benzemeyecek. Onların kocası* olmama karşın, Bozdular o antlaşmamı›› diyor RAB. 33 ‹‹Ama o günlerden sonra İsrail halkıyla Yapacağım antlaşma şudur›› diyor RAB, ‹‹Yasamı içlerine yerleştirecek, Yüreklerine yazacağım. Ben onların Tanrısı olacağım, Onlar da benim halkım olacak. 34 Bundan böyle kimse komşusunu ya da kardeşini, ‹RAB'bi tanıyın› diye eğitmeyecek. Çünkü küçük büyük hepsi Tanıyacak beni›› diyor RAB. ‹‹Çünkü suçlarını bağışlayacağım, Günahlarını artık anmayacağım.›› 35 Gündüz ışık olsun diye güneşi sağlayan, Gece ışık olsun diye ayı, yıldızları düzene koyan, Dalgaları kükresin diye denizi kabartan RAB -O'nun adı Her Şeye Egemen RAB'dir- diyor ki, 36 ‹‹Eğer kurulan bu düzen önümden kalkarsa, İsrail soyu sonsuza dek Önümde ulus olmaktan çıkar›› diyor RAB. 37 RAB şöyle diyor: ‹‹Gökler ölçülebilse, Dünyanın temelleri incelenip anlaşılabilse, İsrail soyunu bütün yaptıkları yüzünden Reddederim›› diyor RAB. 38 ‹‹Yeruşalim Kenti'nin Hananel Kulesi'nden Köşe Kapısı'na dek benim için yeniden kurulacağı günler geliyor›› diyor RAB, 39 ‹‹Ölçü ipi oradan Garev Tepesi'ne doğru uzayıp Goa'ya dönecek. 40 Ölülerle küllerin atıldığı bütün vadi, Kidron Vadisi'ne dek uzanan tarlalar, doğuda At Kapısı'nın köşesine dek RAB için kutsal olacak. Kent bir daha kökünden sökülmeyecek, sonsuza dek yıkılmayacak.››

New International Version

1 ‘At that time,’ declares the Lord, ‘I will be the God of all the families of Israel, and they will be my people.’ 2 This is what the Lord says: ‘The people who survive the sword will find favour in the wilderness; I will come to give rest to Israel.’ 3 The Lord appeared to us in the past,* saying: ‘I have loved you with an everlasting love; I have drawn you with unfailing kindness. 4 I will build you up again, and you, Virgin Israel, will be rebuilt. Again you will take up your tambourines and go out to dance with the joyful. 5 Again you will plant vineyards on the hills of Samaria; the farmers will plant them and enjoy their fruit. 6 There will be a day when watchmen cry out on the hills of Ephraim, “Come, let us go up to Zion, to the Lord our God.” ’ 7 This is what the Lord says: ‘Sing with joy for Jacob; shout for the foremost of the nations. Make your praises heard, and say, “Lord, save your people, the remnant of Israel.” 8 See, I will bring them from the land of the north and gather them from the ends of the earth. Among them will be the blind and the lame, expectant mothers and women in labour; a great throng will return. 9 They will come with weeping; they will pray as I bring them back. I will lead them beside streams of water on a level path where they will not stumble, because I am Israel’s father, and Ephraim is my firstborn son. 10 ‘Hear the word of the Lord, you nations; proclaim it in distant coastlands: “He who scattered Israel will gather them and will watch over his flock like a shepherd.” 11 For the Lord will deliver Jacob and redeem them from the hand of those stronger than they. 12 They will come and shout for joy on the heights of Zion; they will rejoice in the bounty of the Lord – the grain, the new wine and the olive oil, the young of the flocks and herds. They will be like a well-watered garden, and they will sorrow no more. 13 Then young women will dance and be glad, young men and old as well. I will turn their mourning into gladness; I will give them comfort and joy instead of sorrow. 14 I will satisfy the priests with abundance, and my people will be filled with my bounty,’ declares the Lord. 15 This is what the Lord says: ‘A voice is heard in Ramah, mourning and great weeping, Rachel weeping for her children and refusing to be comforted, because they are no more.’ 16 This is what the Lord says: ‘Restrain your voice from weeping and your eyes from tears, for your work will be rewarded,’ declares the Lord. ‘They will return from the land of the enemy. 17 So there is hope for your descendants,’ declares the Lord. ‘Your children will return to their own land. 18 ‘I have surely heard Ephraim’s moaning: “You disciplined me like an unruly calf, and I have been disciplined. Restore me, and I will return, because you are the Lord my God. 19 After I strayed, I repented; after I came to understand, I beat my breast. I was ashamed and humiliated because I bore the disgrace of my youth.” 20 Is not Ephraim my dear son, the child in whom I delight? Though I often speak against him, I still remember him. Therefore my heart yearns for him; I have great compassion for him,’ declares the Lord. 21 ‘Set up road signs; put up guideposts. Take note of the highway, the road that you take. Return, Virgin Israel, return to your towns. 22 How long will you wander, unfaithful Daughter Israel? The Lord will create a new thing on earth – the woman will return to* the man.’ 23 This is what the Lord Almighty, the God of Israel, says: ‘When I bring them back from captivity,* the people in the land of Judah and in its towns will once again use these words: “The Lord bless you, you prosperous city, you sacred mountain.” 24 People will live together in Judah and all its towns – farmers and those who move about with their flocks. 25 I will refresh the weary and satisfy the faint.’ 26 At this I awoke and looked around. My sleep had been pleasant to me. 27 ‘The days are coming,’ declares the Lord, ‘when I will plant the kingdoms of Israel and Judah with the offspring of people and of animals. 28 Just as I watched over them to uproot and tear down, and to overthrow, destroy and bring disaster, so I will watch over them to build and to plant,’ declares the Lord. 29 ‘In those days people will no longer say, “The parents have eaten sour grapes, and the children’s teeth are set on edge.” 30 Instead, everyone will die for their own sin; whoever eats sour grapes – their own teeth will be set on edge. 31 ‘The days are coming,’ declares the Lord, ‘when I will make a new covenant with the people of Israel and with the people of Judah. 32 It will not be like the covenant I made with their ancestors when I took them by the hand to lead them out of Egypt, because they broke my covenant, though I was a husband to* them,*’ declares the Lord. 33 ‘This is the covenant that I will make with the people of Israel after that time,’ declares the Lord. ‘I will put my law in their minds and write it on their hearts. I will be their God, and they will be my people. 34 No longer will they teach their neighbour, or say to one another, “Know the Lord,” because they will all know me, from the least of them to the greatest,’ declares the Lord. ‘For I will forgive their wickedness and will remember their sins no more.’ 35 This is what the Lord says, he who appoints the sun to shine by day, who decrees the moon and stars to shine by night, who stirs up the sea so that its waves roar – the Lord Almighty is his name: 36 ‘Only if these decrees vanish from my sight,’ declares the Lord, ‘will Israel ever cease being a nation before me.’ 37 This is what the Lord says: ‘Only if the heavens above can be measured and the foundations of the earth below be searched out will I reject all the descendants of Israel because of all they have done,’ declares the Lord. 38 ‘The days are coming,’ declares the Lord, ‘when this city will be rebuilt for me from the Tower of Hananel to the Corner Gate. 39 The measuring line will stretch from there straight to the hill of Gareb and then turn to Goah. 40 The whole valley where dead bodies and ashes are thrown, and all the terraces out to the Kidron Valley on the east as far as the corner of the Horse Gate, will be holy to the Lord. The city will never again be uprooted or demolished.’

Jeremia 31 | Kutsal Kitap Yeni Çeviri New International Version

İsrail Halkı Yurduna Dönüyor