1RAB diyor ki, ‹‹Susun karşımda, ey kıyı halkları! Halklar güçlerini tazelesin, Öne çıkıp konuşsunlar. Yargı için bir araya gelelim.2‹‹Doğudan adaleti* harekete geçiren, Hizmete koşan kim? Ulusları önüne katıyor, krallara baş eğdiriyor. Kılıcıyla toz ediyor onları, Yayıyla savrulan samana çeviriyor.3Kovalıyor onları, Ayak basmadığı bir yoldan esenlikle geçiyor.4Bunları yapıp gerçekleştiren, Kuşakları başlangıçtan beri çağıran kim? Ben RAB, ilkim; sonuncularla da yine Ben olacağım.››5Kıyı halkları bunu görüp korktu. Dünyanın dört bucağı titriyor. Yaklaşıyor, geliyorlar.6Herkes komşusuna yardım ediyor, Kardeşine, ‹‹Güçlü ol›› diyor.7Zanaatçı kuyumcuyu yüreklendiriyor, Madeni çekiçle düzleyen, ‹‹Lehim iyi oldu›› diyerek örse vuranı yüreklendiriyor. Kımıldamasın diye putu yerine çiviliyor.8‹‹Ama sen, ey kulum İsrail, Seçtiğim Yakup soyu, Dostum İbrahim'in torunları!9Sizleri dünyanın dört bucağından topladım, En uzak yerlerden çağırdım. Dedim ki, ‹Sen kulumsun, seni seçtim, Seni reddetmedim.›10Korkma, çünkü ben seninleyim, Yılma, çünkü Tanrın benim. Seni güçlendireceğim, evet, sana yardım edeceğim; Zafer kazanan sağ elimle sana destek olacağım.11‹‹Sana öfkelenenlerin hepsi utanacak, rezil olacak. Sana karşı çıkanlar hiçe sayılıp yok olacak.12Seninle çekişenleri arasan da bulamayacaksın. Seninle savaşanlar hiçten beter olacak.13Çünkü sağ elinden tutan, ‹Korkma, sana yardım edeceğim› diyen Tanrın RAB benim.14‹‹Ey Yakup soyu, toprak kurdu, Ey İsrail halkı, korkma! Sana yardım edeceğim›› diyor RAB, Seni kurtaran İsrail'in Kutsalı.15‹‹İşte, seni dişli, keskin, yepyeni bir harman döveni yaptım. Harman edip ufalayacaksın dağları, Tepeleri samana çevireceksin.16Onları savurduğunda rüzgar alıp götürecek, Darmadağın edecek hepsini kasırga. Sense RAB'de sevinç bulacak, İsrail'in Kutsalı'yla övüneceksin.17‹‹Düşkünlerle yoksullar su arıyor, ama yok. Dilleri kurumuş susuzluktan. Ben RAB, onları yanıtlayacağım, Ben, İsrail'in Tanrısı, onları bırakmayacağım.18Çıplak tepeler üzerinde ırmaklar, Vadilerde su kaynakları yapacağım. Çölü havuza, Kurak toprağı pınara çevireceğim.19Çölü sedir, akasya, Mersin ve iğde ağaçlarına kavuşturacağım. Bozkıra çam, köknar Ve selviyi bir arada dikeceğim.20Öyle ki, insanlar görüp bilsinler, Hep birlikte düşünüp anlasınlar ki, Bütün bunları RAB'bin eli yapmış, İsrail'in Kutsalı yaratmıştır.››
Rab Putlara Karşı
21‹‹Davanızı sunun›› diyor RAB, ‹‹Kanıtlarınızı ortaya koyun›› diyor Yakup'un Kralı,22‹‹Putlarınızı getirin de olacakları bildirsinler bize. Olup bitenleri bildirsinler ki düşünelim, Sonuçlarını bilelim. Ya da gelecekte olacakları duyursunlar bize.23Ey putlar, bundan sonra olacakları bize bildirin de, İlah olduğunuzu bilelim! Haydi bir iyilik ya da kötülük edin de, Hepimiz korkup dehşete düşelim.24Siz de yaptıklarınız da hiçten betersiniz, Sizi yeğleyen iğrençtir.25‹‹Kuzeyden birini harekete geçirdim, geliyor, Gün doğusundan beni adımla çağıran biri. Çömlekçinin balçığı çiğnediği gibi, Önderleri çamur gibi çiğneyecek ayağıyla.26Hanginiz bunu başlangıçtan bildirdi ki, bilelim, Kim önceden bildirdi ki, ‹Haklısın› diyelim? Konuştuğunuzu bildiren de Duyuran da Duyan da olmadı hiç.27Siyon'a ilk, ‹İşte, geldiler› diyen benim. Yeruşalim'e müjdeci gönderdim.28Bakıyorum, aralarında öğüt verebilecek kimse yok ki, Onlara danışayım, onlar da yanıtlasınlar.29Hepsi bomboş, yaptıkları da bir hiç. Halkın putları yalnızca yeldir, sıfırdır.››
New International Version
The helper of Israel
1‘Be silent before me, you islands! Let the nations renew their strength! Let them come forward and speak; let us meet together at the place of judgment.2‘Who has stirred up one from the east, calling him in righteousness to his service*? He hands nations over to him and subdues kings before him. He turns them to dust with his sword, to wind-blown chaff with his bow.3He pursues them and moves on unscathed, by a path his feet have not travelled before.4Who has done this and carried it through, calling forth the generations from the beginning? I, the Lord – with the first of them and with the last – I am he.’5The islands have seen it and fear; the ends of the earth tremble. They approach and come forward;6they help each other and say to their companions, ‘Be strong!’7The metalworker encourages the goldsmith, and the one who smooths with the hammer spurs on the one who strikes the anvil. One says of the welding, ‘It is good.’ The other nails down the idol so that it will not topple.8‘But you, Israel, my servant, Jacob, whom I have chosen, you descendants of Abraham my friend,9I took you from the ends of the earth, from its farthest corners I called you. I said, “You are my servant”; I have chosen you and have not rejected you.10So do not fear, for I am with you; do not be dismayed, for I am your God. I will strengthen you and help you; I will uphold you with my righteous right hand.11‘All who rage against you will surely be ashamed and disgraced; those who oppose you will be as nothing and perish.12Though you search for your enemies, you will not find them. Those who wage war against you will be as nothing at all.13For I am the Lord your God who takes hold of your right hand and says to you, Do not fear; I will help you.14Do not be afraid, you worm Jacob, little Israel, do not fear, for I myself will help you,’ declares the Lord, your Redeemer, the Holy One of Israel.15‘See, I will make you into a threshing-sledge, new and sharp, with many teeth. You will thresh the mountains and crush them, and reduce the hills to chaff.16You will winnow them, the wind will pick them up, and a gale will blow them away. But you will rejoice in the Lord and glory in the Holy One of Israel.17‘The poor and needy search for water, but there is none; their tongues are parched with thirst. But I the Lord will answer them; I, the God of Israel, will not forsake them.18I will make rivers flow on barren heights, and springs within the valleys. I will turn the desert into pools of water, and the parched ground into springs.19I will put in the desert the cedar and the acacia, the myrtle and the olive. I will set junipers in the wasteland, the fir and the cypress together,20so that people may see and know, may consider and understand, that the hand of the Lord has done this, that the Holy One of Israel has created it.21‘Present your case,’ says the Lord. ‘Set forth your arguments,’ says Jacob’s King.22‘Tell us, you idols, what is going to happen. Tell us what the former things were, so that we may consider them and know their final outcome. Or declare to us the things to come,23tell us what the future holds, so that we may know you are gods. Do something, whether good or bad, so that we will be dismayed and filled with fear.24But you are less than nothing and your works are utterly worthless; whoever chooses you is detestable.25‘I have stirred up one from the north, and he comes – one from the rising sun who calls on my name. He treads on rulers as if they were mortar, as if he were a potter treading the clay.26Who told of this from the beginning, so that we could know, or beforehand, so that we could say, “He was right”? No-one told of this, no-one foretold it, no-one heard any words from you.27I was the first to tell Zion, “Look, here they are!” I gave to Jerusalem a messenger of good news.28I look but there is no-one – no-one among the gods to give counsel, no-one to give answer when I ask them.29See, they are all false! Their deeds amount to nothing; their images are but wind and confusion.
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.