2.Mose 15 | Kutsal Kitap Yeni Çeviri

Kurtuluş Ezgisi

1 Musa'yla İsrailliler RAB'be şu ezgiyi söylediler: ‹‹Ezgiler sunacağım RAB'be, Çünkü yüceldikçe yüceldi; Atları da, atlıları da denize döktü.

2 Rab gücüm ve ezgimdir, O kurtardı beni. O'dur Tanrım, Övgüler sunacağım O'na. O'dur babamın Tanrısı, Yücelteceğim O'nu.

3 Savaş eridir RAB, Adı RAB'dir.

4 ‹‹Denize attı firavunun ordusunu, Savaş arabalarını. Kızıldeniz'de boğuldu seçme subayları.

5 Derin sulara gömüldüler, Taş gibi dibe indiler.

6 ‹‹Senin sağ elin, ya RAB, Senin sağ elin korkunç güce sahiptir. Altında düşmanlar kırılır.

7 Devrilir sana başkaldıranlar büyük görkemin karşısında, Gönderir gazabını anız gibi tüketirsin onları.

8 Burnunun soluğu karşısında, Sular yığıldı bir araya. Kabaran sular duvarlara dönüştü, Denizin göbeğindeki derin sular dondu.

9 Düşman böbürlendi: ‹Peşlerine düşüp yakalayacağım onları› dedi, ‹Bölüşeceğim çapulu, Dileğimce yağmalayacağım, Kılıcımı çekip yok edeceğim onları.›

10 Üfledin soluğunu, denize gömüldüler, Kurşun gibi engin sulara battılar.

11 ‹‹Var mı senin gibisi ilahlar arasında, ya RAB? Senin gibi kutsallıkta görkemli, heybetiyle övgüye değer, Harikalar yaratan var mı?

12 Sağ elini uzattın, Yer yuttu onları.

13 Öncülük edeceksin sevginle kurtardığın halka, Kutsal konutunun yolunu göstereceksin gücünle onlara.

14 Uluslar duyup titreyecekler, Filist halkını dehşet saracak.

15 Edom beyleri korkuya kapılacak, Moav önderlerini titreme alacak, Kenan'da yaşayanların tümü korkudan eriyecek.

16 Korku ve dehşet düşecek üzerlerine, Senin halkın geçinceye dek, ya RAB, Sahip olduğun bu halk geçinceye dek, Bileğinin gücü karşısında taş kesilecekler.

17 Ya RAB, halkını içeri alacaksın. Kendi dağına, yaşamak için seçtiğin yere, Ellerinle kurduğun kutsal yere dikeceksin, ya Rab!

18 RAB sonsuza dek egemen olacak.››

19 Firavunun atları, savaş arabaları, atlıları denize dalınca, RAB suları onların üzerine çevirdi. Ama İsrailliler denizi kuru toprakta yürüyerek geçtiler.

20 Harun'un kızkardeşi Peygamber Miryam tefini eline aldı, bütün kadınlar teflerle, oynayarak onu izlediler.

21 Miryam onlara şu ezgiyi söyledi: ‹‹Ezgiler sunun RAB'be, Çünkü yüceldikçe yüceldi, Atları, atlıları denize döktü.››

Acı Su

22 Musa İsrailliler'i Kızıldeniz'in ötesine çıkardı. Şur Çölü'ne girdiler. Çölde üç gün yol aldılarsa da su bulamadılar.

23 Mara'ya vardılar. Ama Mara'nın suyunu içemediler, çünkü su acıydı. Bu yüzden oraya Mara* adı verildi.

24 Halk, ‹‹Ne içeceğiz?›› diye Musa'ya yakınmaya başladı.

25 Musa RAB'be yakardı. RAB ona bir ağaç parçası gösterdi. Musa onu suya atınca sular tatlı oldu. Orada RAB onlar için bir kural ve ilke koydu, hepsini sınadı.

26 ‹‹Ben, Tanrınız RAB'bin sözünü dikkatle dinler, gözümde doğru olanı yapar, buyruklarıma kulak verir, bütün kurallarıma uyarsanız, Mısırlılar'a verdiğim hastalıkların hiçbirini size vermeyeceğim›› dedi, ‹‹Çünkü size şifa veren RAB benim.››

27 Sonra Elim'e gittiler. Orada on iki su kaynağı, yetmiş hurma ağacı vardı. Su kıyısında konakladılar.

Eskı Antlaşma © The Bible Society in Turkey 2001 Yeni Antlaşma © The Translation Trust 1987, 1994, 2001 Written permission is required from the copyright holders to use part or all of the text for purposes other than personal study.

New International Version

The song of Moses and Miriam

1 Then Moses and the Israelites sang this song to the Lord: ‘I will sing to the Lord, for he is highly exalted. Both horse and driver he has hurled into the sea.

2 ‘The Lord is my strength and my defence*; he has become my salvation. He is my God, and I will praise him, my father’s God, and I will exalt him.

3 The Lord is a warrior; the Lord is his name.

4 Pharaoh’s chariots and his army he has hurled into the sea. The best of Pharaoh’s officers are drowned in the Red Sea.*

5 The deep waters have covered them; they sank to the depths like a stone.

6 Your right hand, Lord, was majestic in power. Your right hand, Lord, shattered the enemy.

7 ‘In the greatness of your majesty you threw down those who opposed you. You unleashed your burning anger; it consumed them like stubble.

8 By the blast of your nostrils the waters piled up. The surging waters stood up like a wall; the deep waters congealed in the heart of the sea.

9 The enemy boasted, “I will pursue, I will overtake them. I will divide the spoils; I will gorge myself on them. I will draw my sword and my hand will destroy them.”

10 But you blew with your breath, and the sea covered them. They sank like lead in the mighty waters.

11 Who among the gods is like you, Lord? Who is like you – majestic in holiness, awesome in glory, working wonders?

12 ‘You stretch out your right hand, and the earth swallows your enemies.

13 In your unfailing love you will lead the people you have redeemed. In your strength you will guide them to your holy dwelling.

14 The nations will hear and tremble; anguish will grip the people of Philistia.

15 The chiefs of Edom will be terrified, the leaders of Moab will be seized with trembling, the people* of Canaan will melt away;

16 terror and dread will fall on them. By the power of your arm they will be as still as a stone – until your people pass by, Lord, until the people you bought* pass by.

17 You will bring them in and plant them on the mountain of your inheritance – the place, Lord, you made for your dwelling, the sanctuary, Lord, your hands established.

18 ‘The Lord reigns for ever and ever.’

19 When Pharaoh’s horses, chariots and horsemen* went into the sea, the Lord brought the waters of the sea back over them, but the Israelites walked through the sea on dry ground.

20 Then Miriam the prophet, Aaron’s sister, took a tambourine in her hand, and all the women followed her, with tambourines and dancing.

21 Miriam sang to them: ‘Sing to the Lord, for he is highly exalted. Both horse and driver he has hurled into the sea.’

The waters of Marah and Elim

22 Then Moses led Israel from the Red Sea and they went into the Desert of Shur. For three days they travelled in the desert without finding water.

23 When they came to Marah, they could not drink its water because it was bitter. (That is why the place is called Marah.*)

24 So the people grumbled against Moses, saying, ‘What are we to drink?’

25 Then Moses cried out to the Lord, and the Lord showed him a piece of wood. He threw it into the water, and the water became fit to drink. There the Lord issued a ruling and instruction for them and put them to the test.

26 He said, ‘If you listen carefully to the Lord your God and do what is right in his eyes, if you pay attention to his commands and keep all his decrees, I will not bring on you any of the diseases I brought on the Egyptians, for I am the Lord, who heals you.’

27 Then they came to Elim, where there were twelve springs and seventy palm trees, and they camped there near the water.

Holy Bible, New International Version ® (Anglicised), NIV TM Copyright © 1979, 1984, 2011 by Biblica, Inc. Used with permission. All rights reserved worldwide. The “New International Version” is a trademark registered in the European Union Intellectual Property Office (EUIPO) and United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. The “NIV”, “Biblica”, “International Bible Society” and the Biblica Logo are trademarks registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.