1Davut'a, ‹‹Filistliler Keila Kenti'ne saldırıp harmanları yağmalıyorlar›› diye haber verdiler.2Davut RAB'be, ‹‹Gidip şu Filistliler'e saldırayım mı?›› diye danıştı. RAB, ‹‹Git, Filistliler'e saldır ve Keila Kenti'ni kurtar›› diye yanıtladı.3Ama adamları Davut'a, ‹‹Bak, biz burada Yahuda'dayken korkuyoruz›› dediler, ‹‹Keila'ya Filist ordusuna karşı savaşmaya gidersek büsbütün korkarız.››4Bunun üzerine Davut RAB'be bir kez daha danıştı. RAB ona yine, ‹‹Kalk, Keila'ya git! Çünkü Filistliler'i senin eline ben teslim edeceğim›› dedi.5Böylece Davut'la adamları Keila'ya gidip Filistliler'e karşı savaştılar. Davut onların hayvanlarını ele geçirdi. Filistliler'i ağır bir yenilgiye uğratarak Keila halkını kurtardı.6Ahimelek'in oğlu Aviyatar kaçıp Keila'da bulunan Davut'a gittiğinde, efodu da birlikte götürmüştü.
Saul Davut'u Kovalıyor
7Saul, Davut'un Keila Kenti'ne gittiğini duyunca, ‹‹Tanrı Davut'u elime teslim etti›› dedi, ‹‹Davut sürgülü kapıları olan bir kente girmekle kendini hapsetmiş oldu.››8Böylece Saul, Keila'ya yürüyüp Davut'la adamlarını kuşatmak amacıyla bütün halkı savaşa çağırdı.9Davut, Saul'un kendisine bir düzen kurduğunu duyunca, Kâhin Aviyatar'a, ‹‹Efodu getir›› dedi.10Sonra şöyle yakardı: ‹‹Ey İsrail'in Tanrısı RAB! Ben kulun yüzünden Saul'un gelip Keila'yı yıkmayı tasarladığına dair kesin haber aldım.11Keila halkı beni onun eline teslim eder mi? Kulunun duymuş olduğu gibi Saul gelecek mi? Ey İsrail'in Tanrısı RAB, yalvarırım, kuluna bildir!›› RAB, ‹‹Saul gelecek›› yanıtını verdi.12Davut RAB'be, ‹‹Keila halkı beni ve adamlarımı Saul'un eline teslim edecek mi?›› diye sordu. RAB, ‹‹Teslim edecek›› dedi.13Bunun üzerine Davut ile yanındaki altı yüz kadar kişi Keila'dan ayrılıp oradan oraya yer değiştirmeye başladılar. Davut'un Keila'dan kaçtığını öğrenen Saul oraya gitmekten vazgeçti.14Davut kırsal bölgedeki sığınaklarda ve Zif Çölü'nün dağlık kesiminde kaldı. Saul her gün Davut'u aradığı halde, Tanrı onu Saul'un eline teslim etmedi.15Davut Zif Çölü'nde, Horeş'teyken, Saul'un kendisini öldürmek için yola çıktığını öğrendi.16Bu arada Saul oğlu Yonatan kalkıp Horeş'e, Davut'un yanına gitti ve onu Tanrı'nın adıyla yüreklendirdi.17‹‹Korkma!›› dedi, ‹‹Babam Saul sana dokunmayacak. Sen İsrail Kralı olacaksın, ben de senin yardımcın olacağım. Babam Saul da bunu biliyor.››18İkisi de RAB'bin önünde aralarındaki antlaşmayı yenilediler. Sonra Yonatan evine döndü, Davut ise Horeş'te kaldı.19Zifliler Giva'ya gidip Saul'a, ‹‹Davut aramızda›› dediler, ‹‹Yeşimon'un güneyinde, Hakila Tepesi'ndeki Horeş sığınaklarında gizleniyor.20Ey kral, ne zaman gelmek istersen gel! Davut'u kralın eline teslim etmeyi ise bize bırak.››21Saul, ‹‹RAB sizi kutsasın! Bana acıdınız›› dedi,22‹‹Gidin ve bir daha araştırın; Davut'un genellikle nerelerde gizlendiğini, orada onu kimin gördüğünü iyice öğrenin. Çünkü onun çok kurnaz olduğunu söylüyorlar.23Gizlendiği yerlerin hepsini öğrenip bana kesin bir haber getirin. O zaman ben de sizinle gelirim. Eğer Davut o bölgedeyse, bütün Yahuda boyları içinde onu arayıp bulacağım.››24Böylece Zifliler kalkıp Saul'dan önce Zif'e gittiler. O sırada Davut'la adamları Yeşimon'un güneyindeki Arava'da, Maon Çölü'ndeydiler.25Saul ile adamlarının kendisini aramaya geldiklerini öğrenince Davut aşağıya inip Maon Çölü'ndeki kayalığa sığındı. Saul bunu duyunca Davut'un ardından Maon Çölü'ne gitti.26Saul dağın bir yanından, Davut'la adamları ise öbür yanından ilerliyordu. Davut Saul'dan kaçıp kurtulmaya çalışıyordu. Saul'la askerleri Davut'la adamlarını yakalamak üzere yaklaşırken,27bir ulak gelip Saul'a şöyle dedi: ‹‹Çabuk gel! Filistliler ülkeye saldırıyor.››28Bunun üzerine Saul Davut'u kovalamayı bırakıp Filistliler'le savaşmaya gitti. Bu yüzden oraya Sela-Hammahlekot* adı verildi.29Davut oradan ayrılıp Eyn-Gedi bölgesindeki sığınaklara gizlendi.
New International Version
David saves Keilah
1When David was told, ‘Look, the Philistines are fighting against Keilah and are looting the threshing-floors,’2he enquired of the Lord, saying, ‘Shall I go and attack these Philistines?’ The Lord answered him, ‘Go, attack the Philistines and save Keilah.’3But David’s men said to him, ‘Here in Judah we are afraid. How much more, then, if we go to Keilah against the Philistine forces!’4Once again David enquired of the Lord, and the Lord answered him, ‘Go down to Keilah, for I am going to give the Philistines into your hand.’5So David and his men went to Keilah, fought the Philistines and carried off their livestock. He inflicted heavy losses on the Philistines and saved the people of Keilah.6(Now Abiathar son of Ahimelek had brought the ephod down with him when he fled to David at Keilah.)
Saul pursues David
7Saul was told that David had gone to Keilah, and he said, ‘God has delivered him into my hands, for David has imprisoned himself by entering a town with gates and bars.’8And Saul called up all his forces for battle, to go down to Keilah to besiege David and his men.9When David learned that Saul was plotting against him, he said to Abiathar the priest, ‘Bring the ephod.’10David said, ‘Lord, God of Israel, your servant has heard definitely that Saul plans to come to Keilah and destroy the town on account of me.11Will the citizens of Keilah surrender me to him? Will Saul come down, as your servant has heard? Lord, God of Israel, tell your servant.’ And the Lord said, ‘He will.’12Again David asked, ‘Will the citizens of Keilah surrender me and my men to Saul?’ And the Lord said, ‘They will.’13So David and his men, about six hundred in number, left Keilah and kept moving from place to place. When Saul was told that David had escaped from Keilah, he did not go there.14David stayed in the wilderness strongholds and in the hills of the Desert of Ziph. Day after day Saul searched for him, but God did not give David into his hands.15While David was at Horesh in the Desert of Ziph, he learned that* Saul had come out to take his life.16And Saul’s son Jonathan went to David at Horesh and helped him to find strength in God.17‘Don’t be afraid,’ he said. ‘My father Saul will not lay a hand on you. You shall be king over Israel, and I will be second to you. Even my father Saul knows this.’18The two of them made a covenant before the Lord. Then Jonathan went home, but David remained at Horesh.19The Ziphites went up to Saul at Gibeah and said, ‘Is not David hiding among us in the strongholds at Horesh, on the hill of Hakilah, south of Jeshimon?20Now, Your Majesty, come down whenever it pleases you to do so, and we will be responsible for giving him into your hands.’21Saul replied, ‘The Lord bless you for your concern for me.22Go and get more information. Find out where David usually goes and who has seen him there. They tell me he is very crafty.23Find out about all the hiding-places he uses and come back to me with definite information. Then I will go with you; if he is in the area, I will track him down among all the clans of Judah.’24So they set out and went to Ziph ahead of Saul. Now David and his men were in the Desert of Maon, in the Arabah south of Jeshimon.25Saul and his men began the search, and when David was told about it, he went down to the rock and stayed in the Desert of Maon. When Saul heard this, he went into the Desert of Maon in pursuit of David.26Saul was going along one side of the mountain, and David and his men were on the other side, hurrying to get away from Saul. As Saul and his forces were closing in on David and his men to capture them,27a messenger came to Saul, saying, ‘Come quickly! The Philistines are raiding the land.’28Then Saul broke off his pursuit of David and went to meet the Philistines. That is why they call this place Sela Hammahlekoth.*29And David went up from there and lived in the strongholds of En Gedi.*
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.