2.Mose 13 | Kutsal Kitap Yeni Çeviri

İlk Doğanların Adanması

1 RAB Musa'ya, ‹‹Bütün ilk doğanları bana adayın›› dedi, ‹‹İsrailliler arasında insan olsun, hayvan olsun her rahmin ilk ürünü bana aittir.››

3 Musa halka, ‹‹Mısır'dan, köle olduğunuz ülkeden çıktığınız bugünü anımsayın›› dedi, ‹‹Çünkü RAB güçlü eliyle sizi oradan çıkardı. Mayalı hiçbir şey yenmeyecek.

4 Bugün Aviv ayında buradan ayrılıyorsunuz.

5 RAB sizi Kenan, Hitit, Amor, Hiv ve Yevus topraklarına, atalarınıza vereceğine ant içtiği süt ve bal akan ülkeye götürdüğü zaman bu ay şu törelere uyacaksınız:

6 Yedi gün mayasız ekmek yiyecek, yedinci gün RAB'be bayram yapacaksınız.

7 O yedi gün içinde yalnız mayasız ekmek yiyeceksiniz. Aranızda ve ülkenizin hiçbir yerinde mayalı bir şey görülmeyecek.

8 O gün oğullarınıza, ‹Mısır'dan çıktığımızda RAB'bin bizim için yaptıklarından dolayı bunları yapıyoruz› diye anlatacaksınız.

9 Bu elinizde bir belirti ve alnınızda bir anma işareti olacak; öyle ki, RAB'bin yasası hep ağzınızda olsun. Çünkü RAB güçlü eliyle sizi Mısır'dan çıkardı.

10 Siz de her yıl belirlenen tarihte bu kuralı uygulamalısınız.

11 ‹‹RAB size ve atalarınıza ant içerek söz verdiği gibi sizi Kenan topraklarına getirecektir. Orayı size verdiği zaman,

12 ilk doğan erkek çocuklarınızın ve hayvanlarınızın hepsini RAB'be adayacaksınız. Çünkü bunlar RAB'be aittir.

13 İlk doğan her sıpanın bedelini bir kuzuyla ödeyin. Bedelini ödemezseniz, boynunu kırın. Bütün ilk doğan erkek çocuklarınızın bedelini ödemelisiniz.

14 ‹‹İlerde oğullarınız size, ‹Bunun anlamı ne?› diye sorduklarında, ‹RAB bizi güçlü eliyle Mısır'dan, köle olduğumuz ülkeden çıkardı› diye yanıtlarsınız,

15 ‹Firavun bizi salıvermemekte diretince, RAB Mısır'da insanların ve hayvanların bütün ilk doğanlarını öldürdü. İşte bunun için hayvanların ilk doğan erkek yavrularını RAB'be kurban ediyoruz. İlk doğan erkek çocuklarımızın bedelini ise bir hayvanla ödüyoruz.›

16 Bu uygulama elinizde bir belirti ve alnınızda bir anma işareti olacak; RAB'bin bizi Mısır'dan güçlü eliyle çıkardığını anımsatacak.››

Kızıldeniz'i Geçiş

17 Firavun İsrailliler'i salıverdiğinde, Filist yöresi yakın olmasına karşın, Tanrı onları oradan götürmedi. Çünkü, ‹‹Halk savaşla karşılaşınca, düşüncelerini değiştirip Mısır'a geri dönebilir›› diye düşündü.

18 Halkı çöl yolundan Kızıldeniz'e doğru dolaştırdı. İsrailliler Mısır'dan silahlı çıkmışlardı.

19 Musa Yusuf'un kemiklerini yanına almıştı. Çünkü Yusuf İsrail'in oğullarına, ‹‹Tanrı kesinlikle size yardım edecek, kemiklerimi buradan götüreceksiniz›› diye sıkı sıkı ant içirmişti.

20 Sukkot'tan ayrılıp çöl kenarında, Etam'da konakladılar.

21 Gece gündüz ilerlemeleri için, RAB gündüzün bir bulut sütunu içinde yol göstererek, geceleyin bir ateş sütunu içinde ışık vererek onlara öncülük ediyordu.

22 Gündüz bulut sütunu, gece ateş sütunu halkın önünden eksik olmadı.

Eskı Antlaşma © The Bible Society in Turkey 2001 Yeni Antlaşma © The Translation Trust 1987, 1994, 2001 Written permission is required from the copyright holders to use part or all of the text for purposes other than personal study.

English Standard Version

Consecration of the Firstborn

1 The Lord said to Moses,

2 “Consecrate to me all the firstborn. Whatever is the first to open the womb among the people of Israel, both of man and of beast, is mine.”

The Feast of Unleavened Bread

3 Then Moses said to the people, “Remember this day in which you came out from Egypt, out of the house of slavery, for by a strong hand the Lord brought you out from this place. No leavened bread shall be eaten.

4 Today, in the month of Abib, you are going out.

5 And when the Lord brings you into the land of the Canaanites, the Hittites, the Amorites, the Hivites, and the Jebusites, which he swore to your fathers to give you, a land flowing with milk and honey, you shall keep this service in this month.

6 Seven days you shall eat unleavened bread, and on the seventh day there shall be a feast to the Lord.

7 Unleavened bread shall be eaten for seven days; no leavened bread shall be seen with you, and no leaven shall be seen with you in all your territory.

8 You shall tell your son on that day, ‘It is because of what the Lord did for me when I came out of Egypt.’

9 And it shall be to you as a sign on your hand and as a memorial between your eyes, that the law of the Lord may be in your mouth. For with a strong hand the Lord has brought you out of Egypt.

10 You shall therefore keep this statute at its appointed time from year to year.

11 “When the Lord brings you into the land of the Canaanites, as he swore to you and your fathers, and shall give it to you,

12 you shall set apart to the Lord all that first opens the womb. All the firstborn of your animals that are males shall be the Lord’s.

13 Every firstborn of a donkey you shall redeem with a lamb, or if you will not redeem it you shall break its neck. Every firstborn of man among your sons you shall redeem.

14 And when in time to come your son asks you, ‘What does this mean?’ you shall say to him, ‘By a strong hand the Lord brought us out of Egypt, from the house of slavery.

15 For when Pharaoh stubbornly refused to let us go, the Lord killed all the firstborn in the land of Egypt, both the firstborn of man and the firstborn of animals. Therefore I sacrifice to the Lord all the males that first open the womb, but all the firstborn of my sons I redeem.’

16 It shall be as a mark on your hand or frontlets between your eyes, for by a strong hand the Lord brought us out of Egypt.”

Pillars of Cloud and Fire

17 When Pharaoh let the people go, God did not lead them by way of the land of the Philistines, although that was near. For God said, “Lest the people change their minds when they see war and return to Egypt.”

18 But God led the people around by the way of the wilderness toward the Red Sea. And the people of Israel went up out of the land of Egypt equipped for battle.

19 Moses took the bones of Joseph with him, for Joseph* had made the sons of Israel solemnly swear, saying, “God will surely visit you, and you shall carry up my bones with you from here.”

20 And they moved on from Succoth and encamped at Etham, on the edge of the wilderness.

21 And the Lord went before them by day in a pillar of cloud to lead them along the way, and by night in a pillar of fire to give them light, that they might travel by day and by night.

22 The pillar of cloud by day and the pillar of fire by night did not depart from before the people.

The ESV^® Bible (The Holy Bible, English Standard Version^®) copyright ©2001 by Crossway Bibles, a publishing ministry of Good News Publishers. ESV^® Text Edition: 2016. The ESV^® text has been reproduced in cooperation with and by permission of Good News Publishers. Unauthorized reproduction of this publication is prohibited. All rights reserved. The ESV^® Bible (The Holy Bible, English Standard Version^®) is adapted from the Revised Standard Version of the Bible, copyright Division of Christian Education of the National Council of the Churches of Christ in the U.S.A. All rights reserved.