1Davut'a, ‹‹Filistliler Keila Kenti'ne saldırıp harmanları yağmalıyorlar›› diye haber verdiler.2Davut RAB'be, ‹‹Gidip şu Filistliler'e saldırayım mı?›› diye danıştı. RAB, ‹‹Git, Filistliler'e saldır ve Keila Kenti'ni kurtar›› diye yanıtladı.3Ama adamları Davut'a, ‹‹Bak, biz burada Yahuda'dayken korkuyoruz›› dediler, ‹‹Keila'ya Filist ordusuna karşı savaşmaya gidersek büsbütün korkarız.››4Bunun üzerine Davut RAB'be bir kez daha danıştı. RAB ona yine, ‹‹Kalk, Keila'ya git! Çünkü Filistliler'i senin eline ben teslim edeceğim›› dedi.5Böylece Davut'la adamları Keila'ya gidip Filistliler'e karşı savaştılar. Davut onların hayvanlarını ele geçirdi. Filistliler'i ağır bir yenilgiye uğratarak Keila halkını kurtardı.6Ahimelek'in oğlu Aviyatar kaçıp Keila'da bulunan Davut'a gittiğinde, efodu da birlikte götürmüştü.
Saul Davut'u Kovalıyor
7Saul, Davut'un Keila Kenti'ne gittiğini duyunca, ‹‹Tanrı Davut'u elime teslim etti›› dedi, ‹‹Davut sürgülü kapıları olan bir kente girmekle kendini hapsetmiş oldu.››8Böylece Saul, Keila'ya yürüyüp Davut'la adamlarını kuşatmak amacıyla bütün halkı savaşa çağırdı.9Davut, Saul'un kendisine bir düzen kurduğunu duyunca, Kâhin Aviyatar'a, ‹‹Efodu getir›› dedi.10Sonra şöyle yakardı: ‹‹Ey İsrail'in Tanrısı RAB! Ben kulun yüzünden Saul'un gelip Keila'yı yıkmayı tasarladığına dair kesin haber aldım.11Keila halkı beni onun eline teslim eder mi? Kulunun duymuş olduğu gibi Saul gelecek mi? Ey İsrail'in Tanrısı RAB, yalvarırım, kuluna bildir!›› RAB, ‹‹Saul gelecek›› yanıtını verdi.12Davut RAB'be, ‹‹Keila halkı beni ve adamlarımı Saul'un eline teslim edecek mi?›› diye sordu. RAB, ‹‹Teslim edecek›› dedi.13Bunun üzerine Davut ile yanındaki altı yüz kadar kişi Keila'dan ayrılıp oradan oraya yer değiştirmeye başladılar. Davut'un Keila'dan kaçtığını öğrenen Saul oraya gitmekten vazgeçti.14Davut kırsal bölgedeki sığınaklarda ve Zif Çölü'nün dağlık kesiminde kaldı. Saul her gün Davut'u aradığı halde, Tanrı onu Saul'un eline teslim etmedi.15Davut Zif Çölü'nde, Horeş'teyken, Saul'un kendisini öldürmek için yola çıktığını öğrendi.16Bu arada Saul oğlu Yonatan kalkıp Horeş'e, Davut'un yanına gitti ve onu Tanrı'nın adıyla yüreklendirdi.17‹‹Korkma!›› dedi, ‹‹Babam Saul sana dokunmayacak. Sen İsrail Kralı olacaksın, ben de senin yardımcın olacağım. Babam Saul da bunu biliyor.››18İkisi de RAB'bin önünde aralarındaki antlaşmayı yenilediler. Sonra Yonatan evine döndü, Davut ise Horeş'te kaldı.19Zifliler Giva'ya gidip Saul'a, ‹‹Davut aramızda›› dediler, ‹‹Yeşimon'un güneyinde, Hakila Tepesi'ndeki Horeş sığınaklarında gizleniyor.20Ey kral, ne zaman gelmek istersen gel! Davut'u kralın eline teslim etmeyi ise bize bırak.››21Saul, ‹‹RAB sizi kutsasın! Bana acıdınız›› dedi,22‹‹Gidin ve bir daha araştırın; Davut'un genellikle nerelerde gizlendiğini, orada onu kimin gördüğünü iyice öğrenin. Çünkü onun çok kurnaz olduğunu söylüyorlar.23Gizlendiği yerlerin hepsini öğrenip bana kesin bir haber getirin. O zaman ben de sizinle gelirim. Eğer Davut o bölgedeyse, bütün Yahuda boyları içinde onu arayıp bulacağım.››24Böylece Zifliler kalkıp Saul'dan önce Zif'e gittiler. O sırada Davut'la adamları Yeşimon'un güneyindeki Arava'da, Maon Çölü'ndeydiler.25Saul ile adamlarının kendisini aramaya geldiklerini öğrenince Davut aşağıya inip Maon Çölü'ndeki kayalığa sığındı. Saul bunu duyunca Davut'un ardından Maon Çölü'ne gitti.26Saul dağın bir yanından, Davut'la adamları ise öbür yanından ilerliyordu. Davut Saul'dan kaçıp kurtulmaya çalışıyordu. Saul'la askerleri Davut'la adamlarını yakalamak üzere yaklaşırken,27bir ulak gelip Saul'a şöyle dedi: ‹‹Çabuk gel! Filistliler ülkeye saldırıyor.››28Bunun üzerine Saul Davut'u kovalamayı bırakıp Filistliler'le savaşmaya gitti. Bu yüzden oraya Sela-Hammahlekot* adı verildi.29Davut oradan ayrılıp Eyn-Gedi bölgesindeki sığınaklara gizlendi.
English Standard Version
David Saves the City of Keilah
1Now they told David, “Behold, the Philistines are fighting against Keilah and are robbing the threshing floors.”2Therefore David inquired of the Lord, “Shall I go and attack these Philistines?” And the Lord said to David, “Go and attack the Philistines and save Keilah.”3But David’s men said to him, “Behold, we are afraid here in Judah; how much more then if we go to Keilah against the armies of the Philistines?”4Then David inquired of the Lord again. And the Lord answered him, “Arise, go down to Keilah, for I will give the Philistines into your hand.”5And David and his men went to Keilah and fought with the Philistines and brought away their livestock and struck them with a great blow. So David saved the inhabitants of Keilah.6When Abiathar the son of Ahimelech had fled to David to Keilah, he had come down with an ephod in his hand.7Now it was told Saul that David had come to Keilah. And Saul said, “God has given him into my hand, for he has shut himself in by entering a town that has gates and bars.”8And Saul summoned all the people to war, to go down to Keilah, to besiege David and his men.9David knew that Saul was plotting harm against him. And he said to Abiathar the priest, “Bring the ephod here.”10Then David said, “O Lord, the God of Israel, your servant has surely heard that Saul seeks to come to Keilah, to destroy the city on my account.11Will the men of Keilah surrender me into his hand? Will Saul come down, as your servant has heard? O Lord, the God of Israel, please tell your servant.” And the Lord said, “He will come down.”12Then David said, “Will the men of Keilah surrender me and my men into the hand of Saul?” And the Lord said, “They will surrender you.”13Then David and his men, who were about six hundred, arose and departed from Keilah, and they went wherever they could go. When Saul was told that David had escaped from Keilah, he gave up the expedition.14And David remained in the strongholds in the wilderness, in the hill country of the wilderness of Ziph. And Saul sought him every day, but God did not give him into his hand.
Saul Pursues David
15David saw that Saul had come out to seek his life. David was in the wilderness of Ziph at Horesh.16And Jonathan, Saul’s son, rose and went to David at Horesh, and strengthened his hand in God.17And he said to him, “Do not fear, for the hand of Saul my father shall not find you. You shall be king over Israel, and I shall be next to you. Saul my father also knows this.”18And the two of them made a covenant before the Lord. David remained at Horesh, and Jonathan went home.19Then the Ziphites went up to Saul at Gibeah, saying, “Is not David hiding among us in the strongholds at Horesh, on the hill of Hachilah, which is south of Jeshimon?20Now come down, O king, according to all your heart’s desire to come down, and our part shall be to surrender him into the king’s hand.”21And Saul said, “May you be blessed by the Lord, for you have had compassion on me.22Go, make yet more sure. Know and see the place where his foot is, and who has seen him there, for it is told me that he is very cunning.23See therefore and take note of all the lurking places where he hides, and come back to me with sure information. Then I will go with you. And if he is in the land, I will search him out among all the thousands of Judah.”24And they arose and went to Ziph ahead of Saul. Now David and his men were in the wilderness of Maon, in the Arabah to the south of Jeshimon.25And Saul and his men went to seek him. And David was told, so he went down to the rock and lived in the wilderness of Maon. And when Saul heard that, he pursued after David in the wilderness of Maon.26Saul went on one side of the mountain, and David and his men on the other side of the mountain. And David was hurrying to get away from Saul. As Saul and his men were closing in on David and his men to capture them,27a messenger came to Saul, saying, “Hurry and come, for the Philistines have made a raid against the land.”28So Saul returned from pursuing after David and went against the Philistines. Therefore that place was called the Rock of Escape.*29* And David went up from there and lived in the strongholds of Engedi.
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.