1در آن هنگام خداوند به من فرمود: «دو لوح سنگی ديگر مانند لوحهای قبلی بتراش و يک صندوق چوبی برای نگهداری آنها بساز و لوحها را همراه خود نزد من به كوه بياور.2من روی آن لوحها همان فرامينی را كه روی لوحهای اولی بود و تو آنها را شكستی، دوباره خواهم نوشت. آنگاه آنها را در صندوق بگذار.»3بنابراين من يک صندوق از چوب اقاقيا ساخته، دو لوح سنگی مانند لوحهای اول تراشيدم و لوحها را برداشته، از كوه بالا رفتم.4خدا دوباره ده فرمان را روی آنها نوشت و آنها را به من داد. (آنها همان فرامينی بودند كه وقتی همگی شما در پايين كوه جمع شده بوديد، از درون آتش روی كوه به شما داده بود.)5آنگاه از كوه پايين آمدم و طبق فرمان خداوند لوحها را در صندوقی كه ساخته بودم گذاشتم. آن لوحها تا امروز هم در آنجا قرار دارند.6سپس قوم اسرائيل از بئيروت بنیيعقان به موسيره كوچ كردند. در آنجا هارون درگذشت و مدفون گرديد و پسرش العازار به جای او به خدمت كاهنی پرداخت.7آنگاه به جُدجوده و از آنجا به يُطبات كه نهرهای فراوانی داشت، سفر كردند.8در آنجا بود كه خداوند قبيلهٔ لاوی را برای حمل صندوقی كه در آن ده فرمان خداوند قرار داشت انتخاب نمود تا در حضور او بايستند و او را خدمت كنند و به نام او بركت دهند، به طوری که تا امروز هم اين كار را انجام میدهند.9(به همين دليل است كه برای قبيلهٔ لاوی مثل قبايل ديگر سهمی در سرزمين موعود در نظر گرفته نشده است، زيرا همچنانكه خداوند به ايشان فرمود او خود ميراث ايشان است.)10چنانكه قبلاً هم گفتم برای دومين بار چهل شبانه روز در حضور خداوند در بالای كوه ماندم و خداوند بار ديگر التماسهای مرا اجابت فرمود و از نابود كردن شما صرفنظر نمود.11او به من فرمود: «برخيز و بنیاسرائيل را به سرزمينی كه به پدرانشان وعده دادهام هدايت كن تا به آنجا داخل شده، آن را تصاحب كنند.»
انتظار خدا از قوم اسرائيل
12اكنون ای قوم اسرائيل، خداوند از شما چه میخواهد، جز اينكه به سخنان او به دقت گوش كنيد و برای خير و آسايش خود، فرامينی را كه امروز به شما میدهد اطاعت كنيد و او را دوست داشته، با تمامی دل و جان او را پرستش كنيد.14زمين و آسمان از آن خداوند، خدای شماست؛15با وجود اين، او آنقدر به پدرانتان علاقمند بود و به حدی ايشان را دوست میداشت كه شما را كه فرزندان آنها هستيد انتخاب نمود تا بالاتر از هر قوم ديگری باشيد، همچنانكه امروز آشكار است.16بنابراين دست از سركشی برداريد و با تمام دل، مطيع خداوند شويد.17خداوند، خدايتان، خدای خدايان و رب الارباب است. او خدايی بزرگ و تواناست، خدای مهيبی كه از هيچكس جانبداری نمیكند و رشوه نمیگيرد.18به داد بيوهزنان و يتيمان میرسد.19غريبان را دوست میدارد و به آنها غذا و لباس میدهد. (شما هم بايد غريبان را دوست بداريد، زيرا خودتان هم در سرزمين مصر غريب بوديد.)20بايد از خداوند، خدايتان بترسيد و او را پرستش كنيد و از او جدا نشويد و فقط به نام او سوگند ياد كنيد.21او فخر شما و خدای شماست، خدايی كه معجزات عظيمی برای شما انجام داد و خود شاهد آنها بودهايد.22وقتی كه اجداد شما به مصر رفتند فقط هفتاد نفر بودند، ولی اكنون خداوند، خدايتان شما را به اندازهٔ ستارگان آسمان افزايش داده است!
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.