1آنگاه خداوند به ارميا فرمود2كه كنار دروازهٔ خانهٔ خداوند بايستد و اين پيام را به گوش مردم برساند: ای مردم يهودا، ای تمام كسانی كه در اينجا خداوند را عبادت میكنيد، به كلام خداوند گوش فرا دهيد!3خداوند قادر متعال، خدای قوم اسرائيل میفرمايد: «اگر راهها و اعمالتان را تغيير داده، اصلاح كنيد، اجازه خواهم داد در سرزمين خود باقی بمانيد.4فريب سخنان دروغ را نخوريد، فكر نكنيد كه چون خانهٔ من در اينجاست نخواهم گذاشت كه اورشليم ويران شود.5من فقط در صورتی اجازه خواهم داد در اين سرزمين باقی بمانيد در سرزمينی كه جاودانه به پدرانتان دادهام كه از كردار و رفتار بد دست كشيده، با يكديگر با درستی و انصاف رفتار كنيد، از يتيمان، بيوهزنان و غريبان بهرهكشی نكنيد، از ريختن خون بیگناهان دست برداريد و از پيروی خدايان ديگر كه باعث زيان و لطمهٔ شماست روی گردان شويد.8«اما شما به سخنان دروغ و بیپايه اميد بستهايد؛9دزدی میكنيد، مرتكب زنا و قتل میشويد، به دروغ قسم میخوريد، برای بت بعل بخور میسوزانيد و خدايان بيگانه را میپرستيد،10و بعد به خانهای كه به نام من ناميده شده آمده، در حضور من میايستيد و میگوييد: ”ما در امن و امانيم!“ و باز برمیگرديد و غرق كارهای زشتتان میشويد.11مگر خانهای كه نام مرا بر خود دارد، آشيانهٔ دزدان است؟ هر آنچه در آنجا میكنيد، میبينم.12«به شيلوه برويد، به شهری كه نخستين عبادتگاه من در آن قرار داشت، و ببينيد به سبب گناهان قومم اسرائيل، با آن چه كردم!13به سبب تمام گناهانی كه مرتكب شدهايد همان بلا را بر سر شما نيز خواهم آورد. با اينكه بارها در اين مورد با شما سخن گفته، هشدار دادم و شما را فرا خواندم، ولی شما نه گوش كرديد و نه جواب داديد. پس همانطور كه اجازه دادم خانهٔ مرا در شيلوه خراب كنند، اجازه خواهم داد تا اين خانه را نيز خراب كنند. بلی، اين خانه را كه به نام من بوده و چشم اميدتان به آن است و اين سرزمين را كه به شما و به پدرانتان دادهام، ويران خواهم كرد؛15همانطور كه برادران افرايمی* شما را تبعيد نمودم، شما را نيز تبعيد خواهم كرد.
نافرمانی قوم
16«پس تو ای ارميا، ديگر برای اين قوم دعای خير نكن و برای آنها گريه و زاری و شفاعت ننما، چون نخواهم پذيرفت.17مگر نمیبينی در تمام شهرهای يهودا و در كوچههای اورشليم چه میكنند؟18ببين چطور بچهها هيزم جمع میكنند، پدرها آتش میافروزند، زنها خمير درست میكنند تا برای بت ”ملكه آسمان“ گردههای نان بپزند و برای ساير خدايانشان هدايای نوشيدنی تقديم كنند و به اين ترتيب مرا به خشم آورند!19آيا اين كارها، به من لطمه میزند؟ بيشتر از همه به خودشان ضرر میرسانند و خودشان را رسوا میكنند.20پس من آتش خشم و غضب خود را فرو خواهم ريخت. بلی، شعلههای خشم و غضب من، اين عبادتگاه را سوزانده، مردم، حيوانات، درختان و محصولات زمين را از ميان خواهد برد و كسی نخواهد توانست آن را خاموش كند!»21خداوند قادر متعال، خدای اسرائيل میفرمايد: «گوشت قربانیهایی را كه ذبح میكنيد چه آنهايی را كه مجاز به خوردنشان هستيد، چه آنهايی كه خوردنشان ممنوع است، همه را بخوريد،22چون وقتی پدران شما را از مصر بيرون آوردم، و با ايشان سخن گفته، دستورات خود را به ايشان دادم از ايشان هديه و قربانی نخواستم،23بلكه آنچه به ايشان فرموده بودم اين بود: از من پيروی كنيد تا من خدای شما باشم و شما قوم من! فقط به هر راهی كه من میگويم، برويد تا همه چيز برايتان به خير و خوبی باشد.24ولی ايشان گوش فرا ندادند و توجهی ننمودند، بلكه به دنبال هوس دل خود رفتند و به جای پيشرفت و بهتر شدن، وضعشان بدتر شد.25از روزی كه پدران شما از مصر بيرون آمدند تا به امروز، خادمين يعنی انبيای خود را هر روز نزد شما فرستادم.26ولی نه به سخنانشان گوش داديد و نه به ايشان اعتنايی كرديد، بلكه سختدل و ياغی شده بدتر از پدرانتان رفتار نموديد.27«بنابراين ای ارميا، هر آنچه میفرمايم به ايشان بگو، ولی انتظار نداشته باش گوش بدهند! به ايشان هشدار بده، ولی منتظر پاسخی نباش.28بگو كه ايشان قومی هستند كه نمیخواهند دستورات خداوند، خدای خود را اطاعت كنند و نمیخواهند درس عبرت بگيرند، چون راستی و درستی از بين رفته و سخنی نيز از آن به ميان نمیآيد.»
گناه در وادی هنوم
29خداوند میفرمايد: «ای اهالی اورشليم، عزاداری كنيد؛ موی خود را به نشانهٔ شرم تراشيده، دور بريزيد؛ بر بلندیها برآييد و نوحهسرايی كنيد، چون من از شما خشمگين هستم و شما را طرد كرده و ترک نمودهام.30اهالی يهودا در برابر چشمان من شرارت ورزيدهاند و بتهای خود را به خانهٔ من آورده و آنجا را نجس ساختهاند.31در وادی ”ابن هنوم“ نيز قربانگاهی به نام ”توفت“ بنا نمودهاند و در آنجا پسران و دختران خود را برای بتها زندهزنده در آتش، قربانی میكنند كار زشت و هولناكی كه نه امر فرموده بودم و نه حتی از خاطرم گذشته بود.32بنابراين روزی خواهد رسيد كه ديگر به آنجا ”توفت“ يا وادی ”ابن هنوم“ نخواهند گفت، بلكه آن را ”وادی كشتارگاه“ خواهند ناميد، چون اجساد بیشماری از كشتهشدگان را در آنجا دفن خواهند كرد، طوری كه جايی باقی نماند؛33و لاشههای قوم من خوراک پرندگان هوا و حيوانات بيابان خواهد شد و كسی باقی نخواهد ماند كه آنها را براند.34من آوای سرود و شادمانی و هلهلهٔ عروس و داماد را از شهرهای يهودا و كوچههای اورشليم قطع خواهم نمود و اين سرزمين را به ويرانه مبدل خواهم ساخت.»
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.