1خداوند میفرمايد: «وای بر شما ای شبانان گلهٔ من و ای رهبران قوم من كه اينطور گوسفندان مرا پراكنده كرده و از بين بردهايد.2شما به جای اينكه گله مرا بچرانيد و از آن مراقبت نماييد، آن را به حال خود رها كرده و از خود رانده و پراكندهشان ساختهايد. حال، برای بديهايی كه به گوسفندان من كردهايد، شما را مجازات میكنم؛3و من خود بقيهٔ گلهام را از همه سرزمينهايی كه ايشان را به آنجا راندهام جمع خواهم كرد و به سرزمين خودشان باز خواهم آورد، و آنها صاحب فرزندان بسيار شده، تعدادشان زياد خواهد گرديد.4آنگاه شبانانی برای آنها تعيين خواهم نمود كه از ايشان به خوبی مراقبت كنند؛ آنگاه ديگر از چيزی ترسان و هراسان نخواهند گشت و هيچيک گم نخواهند شد!5«اينک روزی فرا خواهد رسيد كه من شخص عادلی را از نسل داوود به پادشاهی منصوب خواهم نمود؛ او پادشاهی خواهد بود كه با حكمت و عدالت حكومت كرده، در سراسر دنيا عدالت را اجرا خواهد نمود، و نام او ”خداوند، عدالت ما“ خواهد بود. در آن زمان، يهودا نجات خواهد يافت و اسرائيل در صلح و آرامش زندگی خواهد كرد.7«در آن ايام، مردم هنگام سوگند ياد كردن، ديگر نخواهند گفت: ”قسم به خدای زنده كه بنیاسرائيل را از مصر رهايی داد“8بلكه خواهند گفت: ”قسم به خدای زنده كه قوم اسرائيل را از سرزمینهایی كه ايشان را به آنجا تبعيد كرده بود، به سرزمين خودشان بازگرداند.“»
انبيای دروغين
9به سبب انبيای دروغين و حيلهگر دلم شكسته و تنم لرزان است! مانند كسی كه مست شراب میباشد، گيج و حيرانم، چون سرنوشت هولناكی در انتظار اين انبیا است. خداوند با كلام مقدس خود، حكم محكوميتشان را صادر كرده است.10اين سرزمين پر از اشخاص زناكار میباشد؛ انبيايش شرورند و نيرويشان را در راه نادرست به کار میبرند؛ بنابراين، زمين در اثر لعنت خدا خشک شده و چراگاهها نيز از بين رفتهاند.11خداوند میفرمايد: «كاهنان هم مانند انبیا از من دور هستند؛ حتی در خانهٔ من نيز شرارت میورزند.12از اين رو، راهی كه میروند تاريک و لغزنده خواهد بود و در آن لغزيده، خواهند افتاد؛ پس در زمان معين بر آنها بلا نازل خواهم كرد و مجازاتشان خواهم نمود.13«انبيای سامره بسيار شرور بودند؛ آنها از سوی بت بعل پيام میآوردند و با اين كار، قوم من، اسرائيل را به گناه میكشاندند؛ و من همهٔ اينها را میديدم.14ولی اينک انبيای اورشليم از آنها نيز شرورترند و كارهای هولناكی مرتكب میشوند، زنا میكنند و نادرستی را دوست میدارند، به جای آنكه بدكاران را از راههای گناهآلودشان برگردانند، ايشان را به انجام آنها تشويق و ترغيب میكنند. اين افراد از مردم شهرهای سدوم و عموره نيز فاسدترند.15«از اين رو، من به انبيای اورشليم خوراک تلخ خواهم خورانيد و زهر خواهم نوشانيد، چون ايشان باعث شدهاند كه خدانشناسی و گناه، در سراسر اين سرزمين رواج يابد.16بنابراين، به سخنان اين انبيای دروغگو كه به شما اميدهای بيهوده میدهند، گوش ندهيد، چون سخنان ايشان از طرف من نيست بلكه ساخته و پرداختهٔ خودشان است!17پيوسته به آنانی كه به من بیاحترامی میكنند، میگويند: جای نگرانی نيست؛ همه چيز به خوبی پيش میرود؛ و به آنانی كه در پی هوسهای خود هستند به دروغ میگويند: ”خداوند گفته است كه هيچ بلايی بر شما نازل نخواهد شد.“»18ولی كدام يک از اين انبیا آنقدر به خداوند نزديک است تا افكار او را بداند و كلام او را بشنود؟ كدام يک از ايشان به سخنان او توجه كرده تا آن را درک نمايد؟19اينک خداوند گردباد شديد غضب خود را میفرستد تا زمين را از وجود اين اشخاص بدكار پاک سازد؛20آتش خشم و غضب خداوند خاموش نخواهد شد تا زمانی كه ايشان را به مجازاتشان برساند. در آينده اين را به خوبی درک خواهيد كرد!21خداوند میفرمايد: «من اين انبیا را نفرستادم، ولی ادعا میكنند كه از جانب من سخن میگويند؛ هيچ پيغامی به ايشان ندادم، ولی میگويند كه سخنان مرا بيان میدارند.22اگر آنها از جانب من بودند میتوانستند پيغام مرا به مردم اعلام نمايند و ايشان را از راههای گناهآلودشان بازگردانند.23من خدايی نيستم كه فقط در يكجا باشم، بلكه در همه جا حاضر هستم؛24پس آيا كسی میتواند خود را از نظر من پنهان سازد؟ مگر نمیدانيد كه حضور من آسمان و زمين را فرا گرفته است؟25«من از سخنان اين انبیا مطلع هستم؛ میدانم كه به دروغ ادعا میكنند كه من كلام خود را در خواب بر ايشان نازل كردهام!26تا به كی اين پيامآوران دروغين با حرفهای ساختگیشان قوم مرا فريب خواهند داد؟27آنها با بيان اين خوابهای دروغين میكوشند قومم را وادارند تا مرا فراموش كنند، درست همانطور كه پدرانشان مرا فراموش كردند و دنبال بت بعل رفتند.28بگذاريد اين انبيای دروغگو خواب و خيالهای خودشان را بيان كنند و سخنگويان واقعی من نيز كلام مرا با امانت به گوش مردم برسانند، چون كاه و گندم به سادگی از يكديگر قابل تشخيص هستند!29كلام من مثل آتش میسوزاند و مثل چكش خرد میكند.30«بنابراين، من بر ضد اين انبيايی هستم كه سخنان يكديگر را از هم میدزدند و آن را به عنوان كلام من اعلام میدارند!32من بر ضد اين پيامآوران دروغين هستم كه با خوابهای ساختگی و دروغهای خود، قوم مرا به گمراهی میكشانند؛ من هرگز چنين افرادی را نفرستاده و مأمور نكردهام؛ برای همين هيچ نفعی از آنها به اين قوم نخواهد رسيد.»
پيغام خداوند
33«وقتی يكی از افراد قوم، يا يكی از انبیا يا كاهنان از تو بپرسند: ”پيغام خداوند چيست؟“ جواب بده: ”پيغام؟ پيغام اينست كه خداوند شما را ترک خواهد نمود!“34و اگر كسی از قوم يا از انبيا يا از كاهنان دربارهٔ پيغام خداوند با تمسخر صحبت كند، او و خانوادهاش را مجازات خواهم نمود.35میتوانيد از يكديگر اين سؤال را بكنيد: ”خداوند چه جوابی داده است؟“ و يا ”خداوند چه گفته است؟“36ولی ديگر عبارت پيغام خداوند را به زبان نياوريد، چون هر يک از شما سخنان خود را به عنوان پيغام بيان میكنيد و با اين كار، كلام خداوند قادر متعال را تغيير میدهيد.37میتوانيد از نبی بپرسيد: ”خداوند چه جوابی داده است؟“ و يا ”خداوند چه گفته است؟“38ولی اگر صحبت از پيغام خداوند بكنيد، در حالی که من گفتهام آن را با بیاحترامی بر زبان نياوريد،39آنگاه شما را مانند بار* از دوش خود افكنده، شما را با شهری كه به شما و به پدرانتان داده بودم، از حضور خود دور خواهم انداخت،40و شما را به عار و رسوايی جاودانی دچار خواهم نمود كه هيچگاه فراموش نشود.»
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.