کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر | Sprüche 8

Sprüche 8 | کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

ندای حكمت

1 آيا ندای حكمت را نمیشنويد؟ 2 حكمت دم دروازههای شهر و سر چهارراهها و جلو در هر خانهای ايستاده، میگويد: 4 «ای انسانهای جاهل و نادان به ندای من گوش دهيد و زيركی و فهم كسب كنيد. 6 به من گوش دهيد، زيرا سخنان من گرانبهاست. من حقيقت و راستی را بيان میكنم و از ناراستی نفرت دارم. 8 سخنان من بر حق است و كسی را گمراه نمیكند. 9 حرفهای من برای كسی كه گوش شنوا داشته باشد واضح و روشن است. 10 تعليمی كه من میدهم از طلا و نقره گرانبهاتر است. 11 ارزش من از ياقوت بيشتر است و هيچ چيز را نمیتوان با من مقايسه كرد. 12 من حكمتم و از زيركی و دانايی و بصيرت برخوردار میباشم. 13 اگر كسی خداترس باشد، از بدی نفرت خواهد داشت. من از غرور و تكبر، رفتار و گفتار نادرست متنفرم. 14 «من هدايت میكنم و فهم و بصيرت میبخشم. به نيروی من پادشاهان سلطنت میكنند و قضات به عدل و انصاف قضاوت مینمايند. 16 تمام رهبران و بزرگان جهان به كمک من حكمرانی میكنند. 17 من كسانی را كه مرا دوست دارند، دوست دارم. آنانی كه در جستجوی من باشند مرا خواهند يافت. 18 ثروت و حرمت، اموال و موفقيت در اختيار من است. 19 بخششهای من از طلای ناب و نقرهٔ خالص بهتر است. 20 راههای من عدل و حق است. 21 ثروت حقيقی از آن كسانی است كه مرا دوست دارند، زيرا من خزانههای ايشان را پر میسازم. 22 «خداوند در ابتدا، قبل از آفرينش عالم هستی، مرا با خود داشت. 23 از ازل، پيش از به وجود آمدن جهان من به وجود آمدم. 24 قبل از پيدايش اقيانوسها و چشمههای پر آب، 25 قبل از آنكه كوهها و تپهها به وجود آيند، 26 قبل از آنكه خدا زمين و صحراها و حتی خاک را بيافريند من به وجود آمدم. 27 «وقتی خدا آسمان را استوار ساخت و افق را بر سطح آبها كشيد من آنجا بودم. 28 وقتی ابرها را در آسمان گسترانيد و چشمهها را از اعماق جاری نمود، 29 وقتی حدود درياها را تعيين كرد تا آبها از آن تجاوز نكنند و وقتی اساس زمين را بنياد نهاد، 30 من نزد او معمار بودم. موجب شادی هميشگی او بودم و در حضورش شادی میكردم. 31 دنيا و انسانهايی كه او آفريده بود مايهٔ خوشی من بودند. 32 پس ای جوانان به من گوش دهيد، زيرا همهٔ كسانی كه از دستورات من پيروی میكنند سعادتمندند. 33 «به نصيحت من گوش كنيد؛ عاقل باشيد و نصيحت مرا رد نكنيد. 34 خوشا به حال كسی كه به من گوش دهد و هر روز جلو در خانهٔ من انتظار مرا بكشد، 35 زيرا هر كه مرا بيابد حيات را يافته و خداوند را خشنود ساخته است؛ 36 اما كسی كه مرا از دست بدهد به جانش لطمه میزند، آنانی كه از من متنفر باشند مرگ را دوست دارند.»