کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر | 4.Mose 12

4.Mose 12 | کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

تنبيه مريم

1 روزی مريم و هارون موسی را به علت اينكه زن او حبشی بود، سرزنش كردند. 2 آنها گفتند: «آيا خداوند فقط بوسيلهٔ موسی سخن گفته است؟ مگر او بهوسیلهٔ ما نيز سخن نگفته است؟» خداوند سخنان آنها را شنيد 3 و فوراً موسی و هارون و مريم را به خيمهٔ عبادت فرا خوانده فرمود: «هر سه نفر شما به اينجا بياييد.» پس ايشان در حضور خداوند ايستادند. (موسی متواضعترين مرد روی زمين بود.) 5 آنگاه خداوند در ستون ابر نازل شده، در کنار در عبادتگاه ايستاد و فرمود: «هارون و مريم جلو بيايند» و ايشان جلو رفتند. 6 خداوند به ايشان فرمود: «من با يک نبی بوسيلهٔ رويا و خواب صحبت میكنم، 7 ولی با موسی كه خدمتگزار من است به اين طريق سخن نمیگويم، چون او قوم مرا با وفاداری خدمت میكند. من با وی رودررو و آشكارا صحبت میكنم، نه با رمز، و او تجلی مرا میبيند. چطور جرأت كرديد او را سرزنش كنيد؟» 9 پس خشم خداوند بر ايشان افروخته شد و خداوند از نزد ايشان رفت. 10 به محض اينكه ابر از روی خيمهٔ عبادت برخاست، بدن مريم از مرض جذام سفيد شد. وقتی هارون اين را ديد، 11 نزد موسی فرياد برآورد: «ای آقايم، ما را به خاطر اين گناه تنبيه نكن، زيرا اين گناه ما از نادانی بوده است. 12 نگذار مريم مثل بچهٔ مردهای كه موقع تولد، نصف بدنش پوسيده است، شود.» 13 پس موسی نزد خداوند دعا كرده، گفت: «ای خدا، به تو التماس میكنم او را شفا دهی.» 14 خداوند به موسی فرمود: «اگر پدرش آب دهان به صورت او انداخته بود آيا تا هفت روز خجل نمیشد؟ حالا هم بايد هفت روز خارج از اردوگاه به تنهايی به سر برد و بعد از آن میتواند دوباره بازگردد.» 15 پس مريم مدت هفت روز از اردوگاه اخراج شد و قوم اسرائيل تا بازگشت وی به اردوگاه صبر نموده، پس از آن دوباره كوچ كردند. 16 سپس از حضيروت حركت نموده، در صحرای فاران اردو زدند.