For the director of music. To the tune of ‘The Lilies of the Covenant’. Of Asaph. A psalm.
1Hear us, Shepherd of Israel, you who lead Joseph like a flock. You who sit enthroned between the cherubim, shine forth2before Ephraim, Benjamin and Manasseh. Awaken your might; come and save us.3Restore us, O God; make your face shine on us, that we may be saved.4How long, Lord God Almighty, will your anger smoulder against the prayers of your people?5You have fed them with the bread of tears; you have made them drink tears by the bowlful.6You have made us an object of derision* to our neighbours, and our enemies mock us.7Restore us, God Almighty; make your face shine on us, that we may be saved.8You transplanted a vine from Egypt; you drove out the nations and planted it.9You cleared the ground for it, and it took root and filled the land.10The mountains were covered with its shade, the mighty cedars with its branches.11Its branches reached as far as the Sea,* its shoots as far as the River.*12Why have you broken down its walls so that all who pass by pick its grapes?13Boars from the forest ravage it, and insects from the fields feed on it.14Return to us, God Almighty! Look down from heaven and see! Watch over this vine,15the root your right hand has planted, the son* you have raised up for yourself.16Your vine is cut down, it is burned with fire; at your rebuke your people perish.17Let your hand rest on the man at your right hand, the son of man you have raised up for yourself.18Then we will not turn away from you; revive us, and we will call on your name.19Restore us, Lord God Almighty; make your face shine on us, that we may be saved.
کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر
دعا برای احيای قوم
1ای شبان اسرائيل، به صدای ما گوش ده! ای كه قبيلهٔ يوسف را مانند گلهٔ گوسفند رهبری میكنی، جلال و شكوه خود را بنمايان! ای خدايی كه بر فراز فرشتگان جلوس فرمودهای، قدرت خود را بر قبايل افرايم، بنيامين و منسی آشكار ساز! بيا و ما را نجات ده!3ای خدا، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات يابيم.4ای خداوند قادر متعال، تا به كی بر قوم خود خشمگين خواهی بود و دعاهای آنها را اجابت نخواهی كرد؟5تو به ما غصه دادهای تا به جای نان بخوريم و كاسهای پر از اشک تا به جای آب بنوشيم!6سرزمين ما را به ميدان جنگ قومها تبديل كردهای و ما را مورد تمسخر دشمنان ساختهای.7ای خداوند قادر متعال، ما را به سوی خود بازآور! بر ما نظر لطف بيفکن تا نجات يابيم.8ما را همچون يک درخت مو از مصر بيرون آوردی و در سرزمين كنعان نشاندی و تمام قومهای بتپرست را از آنجا بيرون راندی.9اطراف ما را از بيگانگان پاک كردی و ما ريشه دوانيده، سرزمين موعود را پر ساختيم.10سايهٔ ما تمام کوهها را پوشاند و شاخههای ما درختان سرو را فرا گرفت.11تمام سرزمين موعود را تا به دريای بزرگ و رود فرات در برگرفتيم.12اما اكنون ديوارهای ما را فرو ريختهای؛ هر رهگذری دستش را دراز میكند و خوشهای میكند! چرا، ای خدا، چرا؟13گرازهای جنگل، ما را پايمال میكنند و حيوانات وحشی، ما را میخورند.14ای خدای قادر متعال، روی خود را به سوی ما بازگردان و از آسمان بر اين درخت مو نظر كن و آن را نجات ده!15از اين نهالی كه با دست خود آن را نشاندهای، و از فرزندی كه بزرگش كردهای، محافظت فرما،16زيرا دشمنان آن را مانند هيزم میسوزانند. خدايا، بر دشمنان غضب فرما و آنها را نابود كن.17از قومی كه برای خود برگزيده و چنين قوی ساختهای، حمايت كن!18ما ديگر از تو روی گردان نخواهيم شد. ما را زنده نگاه دار تا نام تو را ستايش كنيم.19ای خداوند قادر متعال، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات يابيم.
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.